Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/253

470 ECCLESIA tionis B. Mariæ, ultimus ordinis S. Francisci< Salesii, quibus adde Pœnitentium laicorum soda- iitium, & duo xenodochia : unum a S. Roberto canonico & thesaurario Brivatenfi, postea abbate Calæ-Dei fundatum : alterum ab Antonio de Larr gMco, Laqgeac, præpofito Brivatenfi constructum. Ceterum ex ecclesia Brivatensi prodiere viri tum sanctitate tum eeclesiasticis dignitatibus spec- fatissimi ; quos inter, priorem locum occupant S. Gallus Arvernorum episcopus, S. Odilo Clu- niacensis & S. Robcrtus Calæ-Dei abbates, Clemens IV. & Gregorius IX. summi pontifices, quorum hunc præpositum, illum canonicum fuisse Brivatensis ecclesiæ multa nos docent instrumenta. I Longum esset sigillatim recensere hos omnes qui ex canonicis Brivatensibus ad dignitatem episco- palem evecti sunt : sed nihil antiquius habemus 2uam catalogum Brivatensium abbatum, præpo- toram, & decanorum omni diligentia texere. SERIES ABBATUM. I. T7 ELix, qui Brivatensem ecclesiam abbatis JT nomine regebat septimo seculo, ut docet FIodoardus lib. 2. cap. 6. ubi agit de Angliberto Remcnsi pontifice, qui circa an. 643. controver- siam habuit cum Gallo Arvernorum præsule, pro quibuldam bonis quæ trans Ligerim habebat ec- desia Remensis, & occuparat Felix abbas. Ejufdem etiam meminit Mabillon. lib. xm. n. 20. Ann. Benedict. Post Felicem vero desiderantur multi abbates, obliterata enim penitus est memoria eo- rum qui ad octavum usque seculum sederunt. II. Gedeon anno duodecimo Vayfarii Aquita- niæ ducis, idest anno septingentesimo sexagesimo sexto sedebat, ut bene notavit noster D. Boyer. Ejus successerum ad FerreoIum usque acta, imo & nomina periere. III. Ferreolus permutationem fecit cum Lui- gone viro illustri adstante Berengario comite an. ] iv. Ludovici Pii. Mansum quoddam accepit ab * Rtlire. Adreberto presbytero in territorio Ruilacensi ♦, mense Nladio, anno iliI. imperante domno & perexcellentissimo Ludovico imperatore. Ad abbatiam Brivatensem vocatus, ecclesiæ bona Sa- racenorum vastatione distracta & dilapidata invenit ; ad ipsam restaurandam cum accessisset.selici- ter opus suum absolvit. Anno enim vigesimo quinto supra octogentesimum, quæ multis ab an- nis barbarorum rabie combusta fuerat basilica S. Juliani, in pristinum statum ejus ope restituitur. Porro res ecclesiæ pro majori parte restitutæ ex beneficio Berengarii comitis, idest ex comitatu Brivatensi, amplo diplomate ab imperatore Lu— 1 dovico dato, sirmatæ stabilitæque sunt. Exstat diploma illud in chartulario Brivatensi art. 452. & habetur Spicil. tom. xii. pag. 104. Datum II. nonas Junii, anno decimo fecundo impecii Ludovici ferenissimi Augusti indictione tertia. Eodem edicto confirmatur reædisicatio Castri-Victoriaci in quo viginti canonicoS Berengarius constituerat. Quid sit Castrum-Victoriacum, an ecclesia S. Ferreoli a victoria S. Juliani qui ibidem passiiS est, nomen sortita ? an Dei-parte virgini ædes sacræ in quibus clericorum fuisse collegium quidam asserue- S. FLORI. 47® A. runt ! divinare non audemus. Superstes adhuc erat Ferreolus anno decimo sexto Pipini Aquitanorum regis, ut patet ex charta 295. MS. libri de honoribus S. Juliano coilatisjmemoratur etiam mense Septembri anno XX. regnante Pipino ; quod notavit D. Jac. Boyer. IV. Stabilis Arvernorum episcopus simulque abbas Brivatensis eratanno 835. quo Pipinus rex Aquitaniæ ad ejus preces confirmavit possessiones S. Juliani Brivatensis. Documentum ex quo ab- batis hujus notitiam hausimus editum est in Spicii. tom. xn. pag. 101. In charta Caroli* Franco— *9i ? M** . S 0’… f CaIvs. rum regis data an. 3 4. regni ejus, m recenuone I domorum præpositorum, abbatum, canonicorum, &c. fu mentio domus Stabilis, his verbis : Manlio Stabili habet in longum perticas p. &c. Vide c. n. cok instrumenta. V. Bemardus I. Arvernorum comes, post ex- cestum Stabilis abbatialem Brivatensis ecclesiæ ti- tulum astumsit ; quo titulo insignitus reperitur anno vm. regnante Pipino Aquitanorum rege, hujus nominis secundo, anno sexto regnante Ca- rolo Calvo & mense Junio, anno octavo Lotharii imperatoris, ut notavit D. J. Boyer. Villam de Moret in aice Massiacensi habendam concessit Brivatensi ecclesiæ, assentiente Lieudgarde ejus uxore mense Maio, anno nono regnante Carolo Francorum rege : cujus donationis memoriam nobis suppeditat diploma 9 5. MS. libri de ho- noribus sancto Juliano collaris. Memoratur etiam in charta 79. ejufdem libri data mense Februario anno xvii. ejufdem Caroli regis. Crucem Briva- tensibus canonicis dedit Bemardus laminibus in- dutamaureis & variis Iapidibus pretlosisornatam, cujus in brachiis hodie adhuc leguntur prisco ca- ractere cælata hæc verba : IN CHRISTI NOMINE ET IN HONORE MMR. .. SANCTI JULIANI MARTYRIS ’HANC CRUCEM BERNARDUS COMES w — h- ET L1UTGARDIS CONJUX FIERI JUSSERUNT. & in lamina aurea recentiori cælatæ sunt hæ litteræ SLVI. VI. Willelmum I. ex nobiIi Arvemensium comitum stirpe oriundum abbatem subministrat nobis chartularium Brivatense, in quo legitur num. 74. donatio facta canonicis Brivatensibus per Anastasium decanum de terris quas habebat in loco cognominato de Casclis, tempore Willelmi comitis seu abbatis, Adalgisi præpositi, & Anasc tasii decani ; cujus cessionis instrumentum datum — est mense Martio anno XX. Pipini regis. Hunc Willelmum comitem & abbatem S. Juliani super ipsam Casam-Dci præfnisse anno xxii. regnante Carolo rege Phrancorum & Aquitanorum, demon- strat donatio facta eodem anno mense Octobri ab Octomaro presbytero. Consule historiam Arver nensiS domus a Balusio conscriptam. VII. Bemardus II. comes Willelmo primo subrogatuS est circa annum 863. anno enim vige- simo quarto Caroli Francorum & Aquitanorum regiS mense Januario, regio consenfu fretus, & accedente voluntate Ermengardis uxoris ejus,