Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/25

18 ECCLESIA B 1 — omnia episcopatus onera rejecisset, reservata so-i ANNI lummodo pauperum cura, migravit ad Domi- " numanno 644. aL 47. die 17. Januarii, & in 044" monasterio ipsius nomine insignito tanquam patronus colitur. Parisiis amplissima ecclefia paro- chialis in ejus honorem est constructa, & sub invocatione ipsius nominis. Johannes Bollandus ejus vitam exhibet ad diem 17. Januarii quam edidit quoque Mabili. sec. 11. Bened. S. Rema- cium Leodiensem episcopum, ipsius discipulum, in diœcesi Leodiensi multas sancto praeceptori suo ecclesias consecrasse, testis est Molanus in nataI. Belg. penes quem fides fit. Memoratur in plurimis actis SS. uti S. Eustadiolæ, S. Austrege— I sdi, SS. Amandi & Laudoaldi ; item in variarum ecclesiaram breviariis. XXX. VULFOLEDUS vd VULFEODUS. VulfoIedus subseripsit cuidam privilegio Fossa- tensis monasterii, quod refert Mabillonius ad an. 642. 64 2. ut videre est libro XIII. Annal. Bened. n. 12. prius autem editum fuit in supplemento Antiquitatum Parisi Jacobi Brulii. Ex eo vero pene de- monstratur Vulfoledum pro vero episcopo habitum fuisse, statim ac assiuntus est in coadjutorem a S. Sulpicio. 648. Interfuit concilio Cabilonensi circa an. 648.’ VIII. caI. Novembris. Subscripsit celebri privilegio quod Chlodoveus fiIius Dagoberti Dionysiano concessit monasterio an. regni sui decimo-sexto, Christi 653. vel 65 9. VideiuEligio inter Noviomenses epilcopos. Postea calculum quoque addidit aIteri privilegio ab Emmone archiep. Senon. coUato coenobio S. Columbae an. 3. regnante Chlotario, hoc est 6 j 8, juxta Cointium & Mabilionium an. 658. forte meIius juxta stabilitamin S. Eligio chronologiam, 664. an. 6 64. Ejus tempore fundatæ dicuntur in diœ- cesi abbatiæ S. Sigiranni & Millebeccensis. Obiit. 4. calend. Januarii, fortasse non ante annum 664. XXXI. Ado. Excessisse dicitur e vita octavo idus Octobris, post pontificatum annorum 21. & sex mensium ; sed chronologiæ patriarchii Bituricensis, juxta quam anni 21. in pontificatu Adoni tribuuntur, minime standum putamus. Cointius qui eum Aldum appellat, docet ejus episcopatum intra 668. & 080. claudi. XXXII. AGOLENUS, ai. ADOLENUS. j In Sammarthanorum fratrum catalogo nudum hujus præsulis nomen exhibetur » In patriarchio Bituricensi, & apud Chenutium &c. legimus eum sedisse annis 14. a 682. ad 696. uno tantum anno discrepat ab iis scriptoribus Cointius, qui pro terminis aut limitibus episcopatus hujus præsulis, statuit annos 683. & 697. XXXIII. RochUS, seu Rocho. Rochus, sive Rocho, qui & Rochonus in ve- teri codice appellatur ; adfuit funeri S. Eustadiolæ quæ ad cœlos migravit vi. idus Junii &sepulta est Tomus II. TURICENSIS. 19 L ad ædem S. Pauli extra muros, quam construxe— —■ ■■ ■ ■ rat, ut liquet ex MS. exemplari Medii-Monaste— ANNI rii, tunc monialium, nunc clericorum seminarii. CHRIST1 De hoc monasterio ejusque fundatrice & abba- tissa Eustadiola infra erit agendum. Ex patriar- chio Bituricensi, ejusque chronologiæ fautoribus 69 6. Rochus per annos 40. præfuit, scilicet ab anno 69 7. ad 7 3 7. Cointius ipsi quoque tribuit annos 736. totidem in regimine, quod inchoat ab anno 696. XXXIV. SIGINUS. Siginus vocatus ad regendam Bituricensem metropolim anno 737. non potuit sedere annos 737* 1 24. ut legitur in vulgatis catalogis. Jacet in abba- tiali S. Ambrosii ecclefia, quæ tum incolas habe- bat monachos ; postea canonicis Regularibus inclinato seculo xiI. tradita efL Ejus epitaphii frag- mentum hoc refert Thaumaserius Antiquitatum Bituricarum iuquisitor & explorator oculatissimus. Hic jacet ecclesiæ pastorsidusque maritus. Abfcondit durus viscira cara lapis. XXXV. BeRTELLANUs aI. BerlaNUS. Hunc antistitem ad sedem Bituricensem acces* * sisse anno 751. quidam decernunt. Nihil tamen cogit ad statuendum hoc anno lpsius episcopatus exordium : sed anno 759. cogimur illi locum 759 » quærere & asserere,’contra quam fecerunt qui aut patriarchii, aut variorum catalogorum sunt auctores. Nempe anonymus in historia, quam Nibelungi comitis jussii scripsit, ad annum x. Plpini regis patris Caroli magni, qui respondet an. 761. ita loquitur de Waifario aIiisque perduellibus : Wdifarius inito iniquo conjilio, contra Ripinum regem infidias parat ; exercitum suum cum Uniberto comite Bitorino ♦, & Blandino *deBeny. comite Arvernico, qui dudum ante annum superio- J rem ad prædictum regem Ripinum cum Bertellano episcopo Bitoricæ civitatis missessuerat, & animum Regis ad iracundiam nimium provocasset &c. Hic vides Bertellanum Bituricensem episcopum mif* sum ad Pipinum regem anno 7 s 9. nam si deci- mus annus Pipini regis fuit 701. quodincon- sesso est apud omnes chronologos & historicos, annus superior hujus saltem erat nonus ; & annus qui antecessit hunc annum superiorem, fuit octa- vus Pipini, proindeque annus Christi 759. Hic præsui, juxta Cointium, obiit anno 763. 763. j XXXVI. LANDOARIU9. Hunc Bertellano succestbrem datCaroIus Coin- tius. De quatuor annis ipsi vulgo datis in episco- patu nihil asserimus ; quamvis commode possi- mus cum Cointio deducere episcopatum hunc ab anno 763. ad 767. imo etiam ad 769. XXXVII. HeRMINARdus. Herminardus qui & Hermenarius an. 769. in— 769. terfuitconcilio Romano a Stephano III.papa in ba- silica Lateranensi celebrato ; in qualynodo, utAna- stasius bibliothecarius in Stephani vita refert, dis- cussaprimum, ac rcscissa Constantini pseudopapæ B ij