Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/236

436 ECCLESIA —— electus suit a capitulo 13. Maii J 5 94. Reperitur l ANNI 1612. & 1614. CHIUS VIII. Petrus I. de Pons de Ia Grange 163 6. IX. Andreas II. de Pons de la Grange 1639. X. Petrus II. de Pons de la Grange 1656. Erat canonicus & comes Lugdunensis : sequenti cessit pro prioratu SS. Gervasii & Prothasii de Javolz diœcesis Mimatensis. XI. Philibertus I. de Ponsonaillc dc Grizols filiuS Guidonis & Carlotæ d’Apchier nobilium parentum ; ex priore de Javolz & rectore parochiæ dc Faveyroles, institutus est archidiaconus bulla Alexandri VII. data in arce Gandulphi dicecesis Albanensisan. 1666. xiv. cal. Dec. pontisic. an. xn. Obiit an. 1680. XII. Philibertus II. de PonsonailIe de GrizoIs S. FLORI. 437 L providetur de archidiaconatu pcr patrui rcsigna tionem bulla Clementis papæ X. dat. Romæ apud ANNI J æ X X* I 1 D f S. Mariam majoremannb Incarn. 1673. v. cal. Maii pontif. anno m. Electus est vicarius genera- lis, sede vacante post obitum Hieronymi episcopi. Obiit an. 1695. XIII. Philibertus III. dc PonsonailIe de Grizols, frater superioris, electus archidiaconus a capitulo 14. Martii 1695. Obiit die 2. Junii 1710. XIV. Johanncs-Franciscus de PonsonailIe de Grizols, filius Raimundi-Josephi equitis domini du Chassan, ex Francisca de Montvallat, ex canonico S. Flori fit archidiaconus 2. Junii 1710. vir sane ingenita animi nobilitate, & morum candore cunctis acceptissimus. ABBATIÆ D1ŒCESIS S. FLORI. ANTEQUAM de abbatiis nunc exstantibus 1 loquamur, non abs re erit pauca dicere de • Chin— Cantogilensi * monasterio, quod ex antiqua ab- ccuge. jjatja nunc eft prioratus conventualis a Calæ-Dei pendens. Cantogilum, seu CantogiIense SS. JuIiani, Sa- tumini & Marcellini Ebredunensis episeopi coeno- * TAllier. bium, situm est in dioecesi S. Flori inter Elaverem * * laDeuje. fluvium, & rivulum Dejam ♦ dictum, ubi as- suiglt præcdsa rupes, cui impositum est mo- nasterium. De ipsius origine hæc breviter sunt notanda. Claudius vir ilIustris, ad quem locus hlc pertinebat seculo nono, proposuerat istic instituere col- Iegium canonicorum ; quod cum exsequi non po-1 tuisset morte occupatus, prædium reliquit Cune- berto levitæ suo nepoti, ea lege ut post Cuneberti mortem Brivatensi ecclesiæ cederet, cujus is erat Œsitus. Cunibertus cum Hectore decano, ce- & le Brivatensibus canonicis, satius esse judi- cavit Cantogilum ad districtiorem conversationem, scilicet monachorum instituere ; quia, inquit, scigescente jam caritate, cum juxta canonicam institutionem conversari ad integrum nequeamus, jaltim hoc nobis ante Deum proficiat, fi illos qui regulariter vivant de nostro jure sustrntemus. Faverunt huic consilio Raimundus comes Tolo- sanus, & Aquitanorum princeps, Dalmatius vi- cecomes ac Brivatensis abbas, & Arnaldus Ani— • ciensis episeopus, ad cujus diœcesim tunc perti- nebat Cantogilum. Exsecutio pii propositi de- mandata est Arnulfo abbati ( Auriliacensi) uti putat Mabillonius : ut monachi cum abbate suore- gularem fecundum traditionem S. Benedicti vitam ducant, quod erat etiam Auriliacensium mona- chorum institutum. Data hæc auctoritas testamenti v. calendas Septembris, anno I. regnante domno Ludovico piissimo Francorum rege, &c. Integrum v. 797. instrumentum edidit Mabillonius in appendice ad tom. 111. Annalium Benedict. Legitur etiam iu probat, hist. Arvem. Baluz. pag. 1 6. Ludovicus rex fundationem hanc post sex an- nos suo praecepto confirmavit rogatu monachorum S. Marcellini CantogiIensis cœnobii, ad preces Herici Lingonensis episcopi & Gotescalci Ani- ciensis præsuiis (qui Amaldo successerat.) Datum nonis Decembris indict. XV. an. VI. regnante Lu- dovico gloriosissimo rege. Odilo cancelIarius ad vicem Herici episcopi summique cancellarii re- cognovit. In litteris Cuniberti ex archivo Casie-Dei des criptis, patroni monasterii designantur post Salvatorem nostrum Deum, S. Julianus Brivatensis martyr, alter Julianus Antiochenus, & S. Satur- ninus quorum duorum ibidem eeclesiæ jam cons * tructæerant ; deniqueS. Marcelliuus Ebredunen- sis episcopus, cujus gloriosum coepus ad hunc locum transtatum fuerat cum multis aliis sanctorum pigneribus : ea sunt corpora sanctorum Cassii, & Antoliani martyrum Arvernensium, caput S. Pa- vacii Cenomanensis episcopi, &c. Hos tantum abbates potuimus reperire. I. /’"X B i E R1U s, qui videtur primus fuisse. In ejus manu Bertrandus Levita donationem fecit in die Mercurii, mense Augusto, Ludovico Francorum rege, fortasse eeclesiæ S. Saturnini mart. quam legimus ab ipso dimissam monasterio ; nunc est ecclesia parochialis loci. Bertrandus hic ) ibidem monachum induit. II. Robertus abbas CantogiIensis, non Can- tinobensis, ut notavit Mabiilon. Annal. tom 3. pag. 507. postea abbas Yssiodorensis, regnante Lothario. III. Raimundus abbas Cantogil. abbatiam di- misit monasterio Casie-Dei 1136. Dom. prima Quadrages deposuit virgam in manu Aymerici Clarom. episcopi, & abbatiam in prioratum Casie- Dei attribuit tertia die post festum beati Roberti 1137. Hanc subjectionem confirmaverunt pri- mum AymericuS Arvernorum episcopus, deinde AlbericuS Aquitaniæ primas. Tandem Lucius