Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/22

ia ECCLESIA B ANNI XX. HONORATUS.’ CHRISTI S. Honoratus adfuit concilio 11. AureIianensi 533. anno 533. præfiiit autem Arvemensi, anno 5 3 5* 5 3 5 • *n 4UO epistrssam ad Theodebertum regem nomine totius lynodi scripsit : sederunt autem hoc in coetu Flavius Remensis, Domitianus Colonien- sis, & Nicetius Trevirensis metropolitanus cum duobus provinciæ suæ episcopis, Metensi ac Vir- dunensi. Porro patriarchium Bituricense conci- lium hoc anno 539. actum contendit, huicque alterum Honoratum, ab eo qui adfuit concilio 11. Aurelianensi, præsuisse asserit. Quod spectat ad annum concilii, satis indicatur iu titulo : Conci-1 lium Arvernense Theodeberti regis consenfu in Ar- verna urbe celebratum VI. idus Novembris, post consulatum Raulinijunioris. Pauliuus junior consui fuit anno 534. anno vero sequenti nullus in Oc- cidente consui est renuntiatus. Unde hic annus dictus estpost consulatum Raulini. Legendus J. Sir- mondus in notis ad concilium hoc, in quibus multis aliis rationibus sulcit chronologiam de tempore hujus concilii. Itaque etiamsi duo admittendi forent Honorati, qui unus post alterum sedem Bituricensem obtinuerint ; cumaIteriusepiscopatus cœpisse dicatur tantum an. 537. certis- sime conflaret Honoratum priorem sedisse tam iu’ Aurelianensi quam in Arvemensi lynodis. At quid cogit duos Honoratos recipere 1 certe nihil præter auctoritatem patriarchii, quæ tanti non est ut quippiam, nisi aliunde adfuit tes- timonia luculenta, ex ipsius præscripto statuamus. Sane quod legitur in patriarchio & in scriptoribus qui ducem hunc sequuntur, alterum Honoratum Bituricensem ecclesiain rexisse ab anno 5 3 7. ad 540. falsi revincitur, ex iis quæ de Arcadio constant. XXI. ARCADIUS. Arcadius nobis notus est ex concillo 111. Au- 538. relianensi anni 5 3 8. cui subseripsit & adfuit Eum exorsum esse episcopatum an. 5 3 6. docet Carolus Cointius. Ejus meminit Gregorius Turon. i. de Vita Patrum cap. 9. ubi agitur de S. Patroclo, qui fugiens seculum : Abiit ad Arcadium Biturica urbis ejuscopum, petiitque sibi comam capitis tonderi, adfcirique se in ordinem clericorum ; quod illiconcessit Arcadius, collato etiam paulo post diaconatus ordine. Probianus presbyter subseripsit 541, concilio Aurelian. IV. anno 541. misses a domino Arcadio episcopo, scilicet Bituricensi ; nam hujus ecclesiæ presbyter erat Probianus, qui post annos j circiter 14. creatus est ejusdem ecclesiæ archiepis- copus. Pro sancto habetur Arcadius, aiuntque Sammarthani fratres ejus memoriam agi in bre- viario Bituricensi Calendis Augusti, celebrarique festum fub ritu duplici in ecdesia S. Ursini, ubi humatus est. In veteri martyrologio spicilegiitomo iv. legitur : Kal. Aug. in Gallia civitate Bituricas beati Arceladi episcopi, mendose pro Archadii. Et quidem hac die Saussaius S. Arcadium notat. XXII. S. DESIDERATUS. S. Desideratus, cujus meminit Gregorius ITURICENSIS. 13 1 Turon. c. 80. lib.de Gloria Confesserum, ante — conspectum muri Biturigi construxitbasilicam, iu ANNI honorem S. Symphoriani, ubi monachos posuit, CHRISTI quibus præfecit Augustum abbatem. Desiderati pontificis vita, edita dicitur ab abbate Boviensi ; eamque Ph. Labbeus inseruit tom. 11. Bibliothe- cæ suæ novæ. At non attendit vir, alioquin doc- tus, hanc esse ipsissimam vitam S. Audoeni, mutatis tantum nominibus, ut legenti statim patebit. In frequenti cœtu metropolitanorum & episcopo- rum celebravit synodum Aurelianensem v. anno 3 49. Paulo post eodem anno desinente, vel 550. incipiente, adfuit Arvemensi secundæ. Augustus, 3 de ipsius domo, cum ita contractus manibus & pedibus esset, ut non aliter nisi de geniculis atque cubitis sustrntaretur, si alicubi processerus vellet incedere, inspirante Deo, de eleemosiynis devotorum apud Brivas vicum, honore S. Alartini antistitis oratorium ædificavit, inquit Greg. Turon. lib. de Gloria Confesserum c. 80. cujus ( S. Martiui) cum in ipsum (oratorium) reliquias detulisset, fatim directis membris sanus effectus est. S. Deside- ratus anno 550. migravit in cælum die Domi— 550. nica 8. Maii juxta Carolum Cointium ; & sa- ne die hac festum ejus ceIebratur in ecclesia Bituric. cum novem lectionibus. XXIII. S. Probianus. S. Probianus Franconis & Periculolæ filius, adhuc infans B. Hilarii intcrcessione lanatus, pres byter fuit sub Arcadio archiepiscopo, qui ipsum misit ad concilium iv. Aurelianense anno 541. ut suo nomine conditis in eo canonibus subscribe- ret. Epifeopus factus adfuit concilio Parisiensi 1 1. anno 5 5 5. & tertio, anno 557. Meminit S. Pro— 5 5 5- biani Greg. Turon. lib. de Gloria Confesserum. 557. c.8o. Jam etiam monuimus inS.Ursino episcopo Fortunatum ejusuem Probiani mentionem fecisse in vitaS.Germani episcopi Parisiensis.Lib.2.mira* J culorum S.Hilarii Pictaviensis episcopi c. 1. legitur Probianum, cum in infantili ætate lethali decumberet morbo, fuisse sanatum beneficio S. Hilarii, ad cujus tabernaculum Franco & Periculosa ejus parentes ipsum detulerant. Romam orationis & re- ligionis causa, ut par est credere, perrexit, ibique acutissima febri correptus animam exhalavit anno 568. juxta Cointium ; cui opinioni consenta- neum est ordinationis ejus successeris tempus. Eum sepultum fuisse dicunt Romæ in basilica S. Laurentii via Tiburtina extra muros. XXIV.S. FELix. » J Anno 568. Felix electus in episcopum Bituri— $ 68. censem, ordinatus est b a S. Germano Parisiensium b * Cointius in Annal. ecdes. Franc. ad an. 61 5. n. a j. dicit Felicem episcopum Bituricensem eumdem este cuius meminit S. Bertmmnus Cenomanensts epifeopus in suo testamento his verbis : Villas illas qua ! bon » recordationis Aritut filiut Ftlitit quondam episcopi, ani parentem noftram ir proximam m conjugium htbuit foci at am, cT omntirts Aviti, inter me er virum illuftrem Gaadolandum majorem-domvs fiut fuipietas coacefiit. b Hac ordinatio illustrata est instgni convernone & miraculo ; qua refert Fortunatus in vita S. Germani Paristensts episcopi : Cum Biturigas afceffiffet pro ordinatione felici t episcopi.pradic ante facerdote, Sieericus quidam Judaus fidei facramente percepto conver- fus efi, habetu in Judaismo Afanconomtm nomine conjugem ; quæ cum in errore perseverare vellet, Germanus applicata ipsius fronti manu diabolum illius autorem pertinacis ab ea vistbiliter fugavit. Quo saAo non solum ipsa, verum etiam alii multi ejusdem se&x converti sunt ad fidem. episcopo.