4 ECCLESIA BITURICENSIS. ; ARCHIEPISCOPI BITURICENSES. I. S. U R S I N U s. A ’ANNI i A E S. URSINO ita loquitur Grego- CHRISTI rius Turon. libro de Gloria Confessenim c. 80. Bituriga urbs primum a S. Ursino, qui a discipulis apostolorum episeopus ordinatus in Gallias destinatusest, verbum salutis accepit, atque eccle- fiam Biturigensem primum institult, rexitque ; qui t migrans a feculo, in campo a inter reliqua sepulcra populorum sepulturæ locatus est. Hic vides Grego- rium asserere S. Ursinum a discipulis apostolo- rum ordinatum & missiim csse, quod de S. Cle- mente S. Petri in Romana cathedra successere ple* B rique intelligunt : ab ipso enim volunt nobis ve- nisse sanctos Dionysium, Saturninum, & quinque alios, quos ipse memorat Gregorius 1. r. historiæ c. 28. quamvis eos a S. Clemente mistbs nequaquam dicat ; quippe qui eos asserit venisse tantum medio tertio ieculo, nimirum sub Decio imperatore, qui regnare coepit anno 249. & quidem capite 29. sequenti Gregorius adhuc tardius in urbe Biturica disseminatum fuisse ver- bum Dei docet ; quando id factum a discipulis eorum qui medio tertio seculo missi fuerant, nar- rat. Itaque Gregorius videtur mutasse sententiam, & quod in primo historiæ libro dixerat, emenda- b re voluisse in libro de Gloria Confesserum b. Eodem prorsus modo cum dixisset in libro 1. hifu S. Saturninum destinatum fuisse Tolosatibus, ad < j/ praedicandumEvangelium, imperanteDeciojlibro 1. de Gloria Martyrum c.48. ait : Saturninus vero martyr, utsertur, ab apostolorum discipulis ordinatus, in urbem Tolosatium est directus. Quis non videat eum priorem de missione S. Saturnini opinionem ejurasse ! quod etiam dicendum deS. Ursini prædi- catione apud Bituriges. Utra vero sententia fit _ amplectenda non audeo definire. At saltem quæ 1 hic observavimus sufficiunt ad elevandam aucto- ritatem testimonii Gregorii ex libro 1. historiæ, pro differenda Evangelii praedicatione & chris- tianæ fidei satione in Galliis, usque ad tertium seculum. Auctor patriarchii Bituric. a tempore S. Simplicii archiepiscopi, quem ait sedisse sub Zenonis imperio, ordine retrogrado computando annos singulorum Bituricorum pontificum, usque ad Ursinum, probare conatur primum hunc episcopum non præfuisse ante Decii imperium. Sed unde potuit depromere numerum annorum I quo quisque ex sancti Ursini succefsoribus sedit ! nunc redeamus ad S. Ursinum. Cum nulla amplius in urbe Biturica superesset memoria de corpore S. Ursini extra urbem fepul- to, & plantata super ejus sepulcrum crevisset • Nam intra urbes sepelire leges prohibebant. b Objici potest histeriam a Grecorio scriptam suifle poft libros de Gloria Martyrum, & de Gloria ConfesTorum ; eam- « jue este Ruinarti sententiam in praefatione ad novam editionem. At non itasentit Ruinartus de omnibus historiæ libris, sed tan- tum de quatuor ultimis. Sex vero priores longe antea cditof contendit. . vinea ; tandem tempore Probianiepiscopi, ipse ANNI sanctus Ursinus in somnis monuit S. Germanum cuRlSTt Parisiaaun episcopum qui Bituricas advenerat, & abbatem S. Symphoriani prope mUros Bitu- ricæ urbis ; ut corpus suum in decentiorem locunt transferrent. Accedentes itaque effossa terra se- pulcrum reperiunt, & sancti Ursini corpus, tan- quam dormientis hominis nulla putredine resolu- tum, intulerunt in S. Symphoriani basilicam, quæ a sacri corporis hospitio dicta est deinceps S. Ur- sini ibidem juxta altare sepulti. Transtationis hu » jus meminit Fortunatus iu vita S. Germani. Præter istam inventionem & tranflationem, quam ad annum 558. referunt, alia facta est a Philippo archiepiscopo anno 12 3 9. de qua exstant ejusilem Phillppi archiepiscopi litteræ hujusinodi : Anno gratiæ M. CC. xxxIx. decimo calendas Novembris, nos Rhilippus permissione Divina Bi-> turicensis arcluepiseopus, Aquitania primas, invenimus corpus B. Ursini primi arcliiepifcopi Biturigæ civitatis in suo farcophago retro altare, quod jam confecratum erat in honore S. Ursini in ealesia S. Symphoriani, cum litteris plumbeisfic habentibus : :HOC EST CORPUS BEATI URSINI RRIMIARCHIRRÆSULIS BTTURIGÆ CIVITATIS. Et ipsum corpus transtulimus in capsam argenteam supra dictum altare anno pon- tificatus nostri quarto. Postea anno 1475. v* ca^* Martii Ludovico Francorum rege XI. præsente, aperta est iterum capsa argentea a Johanne Cordio ♦ archiepisco— * Cœur* po, & Johanne Abriucensi * episcopo ; sed hanc • capsam, intactis sacris reliquiis, argento spolia « verunt hæretici Calvinistæ anno 1562. Qui plura volet deS. Ursino, legat ejus acta in ) patriarchio jam Iaudato ; quæ omittenda duximus, quod nullis testimoniis fulta inveniamus, quæ referuntur. Philippus Labbeus tom. 1 1. Biblio- thecæ novæ p. 455. edidit vitam & enconiia S. Ursini, sive Ursiciui primi Biturigum antisti- tis descrlpta ex cod. 851. bibliothecae S. Victoris ParisiensiS, in quibus Ursinus asseritur unus ex Christi discipulis ; adfuisse dicitur quando Spi- ritus sanctus in disclpulos effiisus est ; testiS fuit martyrii S. Stephani, ejusque sanguiuem collegit, quem in eccIesia Bituricensi a se constructa folemni
? ritu collocavit ; secutuS est Petrum Romam con- tendentem, viditque in cruce morientem ; cui supplicio addictus fuerat ob Simonem magum, volantem, in terram dejectum. Reliquapræter- niitto fabulis simillima. II. S. SEVITIANUS seu SENECIANUS. I11 vetustissimo breviario quo olim usa est • Auflor patriarchii Iegit corrupte : Ebrunicensem. AJJit corpus S. Urfini inventum suifle intra capsam, inclusu-n in corio albo ; <]uo viso Luxovienfes, inquit, qui apu/l st S. C’i-’ num ese prius contendebant. in panittnticm verfi sunt.
