Jl9 ECCLESIA CL7 XIX. Hugo Gontard canonicus erat S. Ge- nesii 1515. abbas vero 1 5 19. Altare majus elegantissimo opem xronstruxit. XX. Claudius Gontard 1545. XXI. Petrus III. Ceberet. XXII. Durandus Ceberet 1 5 65. XXIII. Johannes III. VidiIhe canonicus ec- cIesiæ cathedr. & abbas S. Genesii 1 5 69. XXIV. Annetus Ie Riche 1583. Eo sedente Antonius TAyntS-Ravel sedilia chori miro opifi- cio elaborata dedit ecdesiæ S. Genesii an. 1595* Annetus condidit testamentum 1 597 « XXV. Gilbertus Mauguin, simuI canonicus ecdesiæ Clarom. 1 598. fit abbas, obiitqueanno 1606. XXVI. Petrus IV. Boumet 1607. XXVII. Antonius II. Boumet 1617. iROMONTENSIS> p0 A XXVIII. Guillelmus I. Vangon canonicus ca- thedralis & abbas Genesianus 1 63 1. XXIX. GuiIlelmus II. Bohet superioris ex sorore nepos 1659. XXX. Jordanis Montigny etiam superioris nepos ex sorore 1679. XXXI. Franciscus de Combes Ricomagensis, sacræ facuhatis Parisiensis doctor theologus & so- cius Sorbonicus, filius nobilis viri Caroli in cu- ria præsidiaii Ricomagensi prætoris, ex Francisca de Ribeyre supremi vectigalium in Arvernia se- B natus principis sorore : frater vero Gabrielis in Ricomagensi curia præsidiali prætoris. Linguam Hebraicam apprime callet, in sacris libris & theologia versatissimus, summæ eruditioni sum- mam pietatem jungit. Abbatiam obtinet a mense Julio anni 1693. ABBATIÆ DIŒCESIS CLAROMONTENSIS. LICET plurimæ sint adhuc abbatiæ in diœ— < cesi Claromontensi, longe plores tamen olim exstabant, quarum pauca supersunt monumenta. Sed ne tot veterum monasteriorum memoria pe- nitus pereat, de iis primum loquemur breviter ; & longe fusius postea de abbatiis nunc exstanti- bus aut a brevi tempore destructis. DE VETERIBUS MONASTERIIS QUÆ STATUM PRISTINUM MUTARUNT. j. E veteribus monasteriis quæ a statu priori Cumbido— JL/ exciderunt dicturi, exordium sumendum putamus ab antiquissimo Cambidobrensi, Com- bronde, cujus meminit Gregorius Tur. Iib.de vit. y. trf ;. Patrum cap. 6. de S. Quintiano episcopo, qui] ¥• hoc iu monasterio energumenum a dæmone li- beravit ; & cap. 5. de S. Portiano abbate, ubi meminit beati Protasii apud Cambidobrense mo- nasterium rectufu qui Portianum salutaribus mo- nitis muniit contra dæmonis fraudes & astus. Verba Gregorii hæc referentis, induxisse viden- tur Jacobum Sirmondura ut crederet Cambido- brense rnonasterium, idem esse cum S. Portiani cella ; verum ex contextu Gregorii diversa esse monasteria probat MabiIIonius. Sane Gregorius referens miracuIum in S. Portiani monasterio ab ipso patratum, addit : Idque flarim revelatum est beato Protasio, qui tunc apud Cambidobrense ] monasterium habebatur reclufus. Si idem fuisset Cambidobrense monastrrium, ac Miradense S. Portiani, quid opus fuisset reveIationis, ut mira- culum hoc S. Protasio ibidem commoranti no- tum fieret 1 Denique diversi locorum situs id pro- bant ; nam S. Portiani oppidum octo fere Ieucis distat a Cambidobro, quodRicomago vicinum est. De hoc coenobio plura non habemus. Nunc est prioratus abbatiæ Menatensi subjectus, in oppidulo cui nomen dat, prope Ricomagum ; distat vero ab oppido & monasterio S. Portiani octo circi- ter Ieucis. Consequenter dicemus de aliis monaste- riis quorum notitiam debemus eidem Gregorio* Tornus II. 3 Monasterium S. Cyrici ♦ in suburbio Clarom. 1 j. cujus abbatis nomine Abrahami sanctitate conspi— $5 ^5%, cui meminit Greg. Turon. lib. 2. hist. Franc. cap. 2 1. & lib. de vit. Patrum cap. 3. quod integrum est de ejus vita ; nunc est ecclesia parochialis. JLiri- nensium vivendi genus hoc in monasterio olim servatum fuisse innuit Apollinaris Sidonius lib. 7. epist. 17. ad Volusianum, ad quem mittit epitaphium Abrahami abbatis. Ibidem indicat S. Au- xanium huic coenobio præfuisse post Abrahamum. Qui vir, ut nosti, inquit ApolIinaris, pluseuluni justo & corpore irifirmus, & verecundus ingenio, eoque parendi quam imperandi prcimrior, exigit te rogari, ut tuo ipse sub magisterio monasterii ma~ gistrr accedat. Amblardus abbas S. Cyrici an. ) 1019. interfuit instrumento de gestis vitæ cano- nicæ introductæ in eeclesiam Gerundensem, ex Mabillonio ad hunc annum pag. 265. Cromonense* monasterium sexto ab urbe CIa— III. romontana miIIiario distabat. Destructum fuit a n™ « * » Danis, ut & alia ejusilem regionis fere omnia : at *Cournm. seculo x. instauratum pro canonicis ReguIaribus, quibus tandem feculares canonici successerunt. Monasterii Cromonensis memiuit Gregor* Tu- ron. tum lib. 4. hist. cap. 40. tum lib. de vitis Patrum cap. 6. Monasterium S. Martii, cujus sanctissimi abba— IV. tis vitant describit Greg. Turon. lib. de vit. Pa— S’MartU’ £ trum c. 14. situm erat non procul ab urbe Arver- nica, ad radices Waiseri castri, inter monast. Ru- biacense & eccles S. Victoris ; nunc est prioratus abbatiæ Illidianæ subjectus. Volvicense monasterium * diœcesis CIarom. V. ab Avito episcopo conditum est in honorem S. YoiSc ? Præjecti decestoris & S. Amarini abbatis ex Vo- sagensi monasterio isthuc profecti ; qui ambo a ficariis trucidati ibidem sepulti jacebant. Godonem vero Præjecti consanguineum sanctus fundator huic coenobio primum abbatem præfecit ; de quo vide in S. Præjecti vita seculo 2.Bened. pagg. 650. & 6 5 1. Hunc in regimine videtur excepisse EoaI- dus, qui anno circiter 709. una cum Moderato Xij
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/177
Haec pagina nondum emendata est