Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/151

Haec pagina nondum emendata est

267 ECCLESIA CL que militari manu, & multorum ldlcorum, qui illuc i ANNI consiuxerant, &præcipue cujusdam arehipresbyteri C HRISTI nomjnepffrj Jg Sennistconsentiente ipso episeopo, ad episcopumprovocavit. Igitur abbas reum, fecundum judicum illorum sententiam, communione privavit, cum aliis quatuor ejus asseclis, adituque mo* nasterii interdixit Illi vero sententiam hanc spcr- nentes, cum militibus iisoem qui capeIIani oculos eruerant, scilicet dominis de Castro-Elaveris, de Monte-CIaro, de Salerno, & de Scuraiiis, non cestarunt impetus nocturnos iu Amaldum abbatem facere, & res ad eum pertinentes depraedari, toto Adventus tempore, ipso etiam die Natalis Domini, & in Theophania. Abbas tamen, cum 1 ceteris monachis qui a debito non recesserantob- sequio, perduelles tandem domuit, & dejecto e præfectura Petro indigno decano, Robertum de Capsana substituit. Noster Petrus, quem modo vidimus insenso fuisse animo in S. Petri Senonensis abbatem, an, 111 o. 111 o. in concilio Floriacensi calendis Octobris co^ificoi habito, cum eodem & monachis Mauriacensibus * pacem iniit Vitam clausit die 10. Octobris an. 1111. M. exi. Adfuerat dedicationi ecclesiæ Illidianæ a * 16. Paschali papa II. factæ anno 1106. die 26. * Junii. Ipse an. 1107. apud Silviniacum altare fuit honore S. Johan. Baptistæ consecravit. < Post Petrum catalogi editi habent Stephanum VI. episcopum ; qui desideratur in MSS. codici- bus HIidiano, & eeclesiæ majoris. L X. A1 m E r 1 c U s I. Aimericus abbas Casie-Dei non fuit assiimtus ad cathedram episcopalem Arvernorum ante an. M. exi. tum ex supra dictis, tum ex instnimento authentico Calæ-Dei, a quo adhuc duo depen- dent sigilla integra. Judicium est Geraidi Engo- lisinensis episc. & legati Sedis apostolicæ, inter Gaufredum abbatem S. Maxentii Pict. & Aime- ricum abbatem Calæ-Dei, de tribus ecdesiis quas 1 huic abbati, intercedente frustra Maxentiano, Petrus Pictavorum episcopus dederat, & ipsi ad- judicat legatus an. m. exi. ind. IV. Aimericus non amplius abbas erat Cafæ-Dei an. 1115. 1114. 01111 ab an* 1114* chartæ hujus monasterii no- men Stephani de Mercorio ejus successeris præ- ferant. Præterea charta ejusilem monasterii anni 111 3. habet nomen Aimerici episcopi. Aliunde Aimericum sedisse anno 1114. probatur tum ex litteris Raimundi Ucetiensis episcopi datis hoc anno iudict. vii. in quibus Aimericus memoratur ut episcopus ; tum ex charta Celsi- RJlu suancn^IS monasterii in qua legitur : Hoc autem do-- Pag. fifi. num factum est an. Incarnat. Dom. 1114. M. CXIV. indict. VII. epacta XII. regnante Lu- dovico, imperante Henrico, Paschalipapapontifi-- cante, Aimerico ejuseopo Arvemensi præsidente ; qui Aimericus etiam subscripsit. iJJ7 Anno 1117. calendis Septembris eeclesiam S. Laurentii Alsonensis, aiias Ausonensis ( nunc coIlegium est canonicorum diœcesis S. Flori) dat Stephano abbati Calæ-Dei, consentientibus Ade- jnaro decano & aliis canonicis. Vide iu Stephano abbate Casie-Dei. Tomus !

! • AROMONTENSIS. a68 Idem episcopus occurrit iu charta Piperacensi —— anno M. c. vmx. quod interpretamur 1118. ^Nl nuo sedavit injustam querimoniam monachorum S. Theofredi contra canonicos S* Boniti dc Me— * deiroles. Confirmavit quoque donationes factas a Durando episcopo, reria tv. in capite jejunii, quod videtur convenire cum anno 1118 « Anno 1122. Wiilelmusdux Aquitanorum S. 112 2, Liberatæ ecdesiam, quantum ad præsens seculum Tab. s. juris &potestatissuæ ut ait, ab Adalberto Aginnen— L, 6*r’ si episcopo Stephano abbati Casie-Dei olim traditam, eidem abbatiæ donat & concedit 11. cal. Apr. Hujus autem beneficii testes sunt Aimericus Ar- 1 vemensis, Eustorgius Lemovicensis episeopus. Ante annum 1125. Hildebertus episcopus Ce- nomanensu ei scripsit epistolam, hoc est ante- quam ad archiepiscopatum Turon. fuisset transsa- tus.An. 1124.13. cal. Aprilis indict. 11. memo- ratur in charta Masciacensi. Anno 1127. vii. 1 idus Februarii Luna tertia concedit Pontio de Monte-rubeo, Mont-roux, abbati Piperacensi ecdesiam de Alteraco, Auteyrac. Anno 1129. recenseturin Ludovici regis diplomate de restitu- tione Argentoliensis monasterii facta Sugerio S. Dionysii abbati. Hujus episcopi tempore Inno- centius II. ceIebravit concilium apud Clarum- 3.nontem anno 1130. ex OthoneFrisingensi. Anno 113 1. die 21. Septembris Aimcricus r. Ck. episcopus Arvcmensis & canonici concordiam in* *rs^r’ eunt cum Petro Cluniaci abbate & Celsiniarum monachis pro ecdesiis quibusiiam, quas Cessi- nianensibus monachis cesserunt, ad sedandas diu- tumas contentiones. Anno 1136. hic episcopus contuIit ecclesiam de Monte-ferrando Stephano Calæ-Dei abbati ; subseribunt donationi post episcopum P. Præpositus, Calo archidiaconus, Ildi- nus decanus de Portu, Stephanus S. Urfuii abbas, & alii plures. Inter Menatenses monachos, & fratres de Bella-aqua eodem anno controversiam } composuit litteris datis apud Claromontem v. cal. Jan. Luna 1. Ex tabulis majoris Ciarom. ecdesiæ. Eodem quoque annoTrenorchiensi coenobio re- stituit ecclesiam de Tresalaco, extab.Trenorchien- si. Denique hoc anno approbavit compositlonem Br !, factam inter Robertum 111. Arvemiæ comitem & Brivatensem eeclesiam, de qua Albericus Bituri- gum archiepiscopuslitteras dedit Anno 1137. VM.C.x. consensit unioni Cantogilensis * monasterii, cum ^chanteu- Casu-Dei coenobio, Raimundo abbate pedum de— s « . ponente. Anno 1143.aut 44’adfussi Cœlesti— 1143 * no papæ II. visitanti S. Flori eeclesiam, qui locus £ Cluniacensibus datus ell. Anno 1147. univit 1147* plurimas eeclesias Silviniaco. Hic episcopus pietate, castimonia, prudentia- que præstabat. Obazinensibus B. Stephani disci- pulis auctor fuit monasticæ regulæ sibi deligendae, quod iu hujus vita sic legitur : Placuit ut alicujus ordinis eorum qui in ecclesia auctorisati sunt, pro- feffionem asiumerent ; ut deficientibus magistrisi fcriptæ legis auctoritas eis indeficiens pernumeret. Cumque diu de his hæfitatum suisset, dum quidam monachornm, quidam canonicorum regulam magis amplecterentur, tandem inspirante Deo & sapien- turn interveniente consilio, præcipue domni Aimerici S