Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/148

26l ECCLESIA CLAF sissimi non finxerunt quæ referunt, neque verfus A ANNI Rencone episcopo, qui ejus ætatem prorsus C HRISTI rejojent f condiderunt. Hujus episcopi tempore Hictor, post Jeroso- lymitanam peregrinationem fundavit quoddam monasterium in pago Arvemico, juxta castrum Calinici Jalligny, quod appellavit sanctum sepuI- crum, isczÆz charta mense Octobrio Ix. cal. Novembris, anno VI. regnante Henrico rege, hoc est an. Christi 1036. hanc vero fundationem ratam habuit Renco episeopus, & chartæ subscripsit. Hoc monastrrium fuit postea prioratus Calæ- Dci. Chartam dumus inter instrumenta, C. 39. col. 105. I In vita S. Phaletri, quam edidit Labbeus tomo 2. Bibsiothecæ-novæ legitur sanctum virum in reditu Romanæ peregrinationis primum adiisse Osium Aginnensem episcopum, apud quem qua- tuor annos egit. Postea, inquit, venerabilem Dionysium Arvernorumpræsulem adiit, apud quem quinque annos degens, ab eo presbyter ordinatus esti Osius episcopus Aginnensis hic commemo- ratus fictitius est, uti & Dionysius Arvemen- sis episcopus. Stephanus papa dc quo hac in fa- bula, electus est anno 1056. seditque octo men- sibus. Ab anno 1052. usque ad finem seculi un- decimi constat de episeopis qui sedem Arvernen- sem obtinuerunt. Unde minime locus invenitur Dionysio huic, qui debuisset sedere circa annum 1060. n D* LV. STEPHANUS V. POUGNAC De genere Stephani duæ sunt eruditorum opi- niones.Eum filium fuisse Armandi vicecomitis de Podemniaco docent Sammarthani fratres, & Guillelmi I. fratrem ; quod aiunt ex chartis ge- nealogicis illustrissimæ hujus familiae probari. Vir clarissimus Stephanus Baluzius contra conten- dit cognominatum fuisse Stephanum deMercorio. _ patremque habuisse Guillelmum de Mercorio fra-1 trem S. Odilonis Cluniaci abbatis ; at contra morem, nullorum instrumcntorum testimonium adducit ad opinionem hanc sulciendam. Ad manum vero nobis est charta donationis ecclesiæ S. AndeoIi de Polemniaco, al. de Podemniaco, in qua sic lego : Proinde præsatus Stephanus Ar- vernornm episeopussupradictam ecclesiam……consilio patris sui ( Armandi vicecomitis Polemniaci) Deo & sancto Piperaci monasterio, & domno Petro ( de Chavanon) ejusdem lociprteposito, &c. Hæc autem seripta sunt justo domni Armandi, ejufque filii Stephani, aliis faventibus filiis Willelmo & ■ Pontio. Deinde Pontius vicecomes, &c. Aliud tes— ’ timonium non minoris ponderis infra dabimus in Aniciensibus episeopis. Stephanus præpositus erat AniciensiS, quando ad ecclesiam Claromontensem accessit ; videtur- que primam hanc dignitatem Aniciensis ecclesiæ retinuisle post sumtum episcopatum ; nam in charta concessionis ecclesiæ sancti Stephani de Genestinis factæ monasterio Celsiniarum per Ar- mannum de BatpalmiS in manu Roberti prio- ris, Stephanus appellatur episcopus Arvernensis, :OMONTENSIS. _ 462 . simulque præpositus Aniciorum sanctæ Dei Ge— NNI nitricis. Anno Iot6. fecit ordinationes • apud CHRISTj Bilhomum, & sub poena excommunicationis j o r 6. confirmavit donum partis eecIesiæ de TresaIaco a ? in Arvernia, factum abbatiæ Trenorchiensi, a Falcone de Jaliniaco. Anno 1064. Stephanus fag. jut. hic episcopus, ejufque nepos Guillelmuscanoni- cus Brivatensis, monasterio Lirinensi ecclesiam sancti Justi restituerunt, cum proposito & voto part. 2. ibi monachi habitum suseipiendi ; ex chronolo— P • II* gia Lirinensi. Anno 1068. xiv. calendas Maii 1068. regnante Philippo rege Francorum Robertus co- mes Arvernorum, & Juditha ejus uxor, quæ- 1 dam Celsinianis suis litteris asseruerant, iu qui- bus Stephanus legitur simuI episcopus & præpo- situs (scilicet Aniciensis.) Anno 1069. intercst cuidam donationi factæ monasterio Celsinianensi a Roberto II. Arvemiæ comite. Anno 107 3. Stephanus Claromontensem ca— 1073- thedramdeseruit, & invasit Aniciensem. Cumque id multos his in ecclesiis motus excitasset, Stephanus Romam venit ad Gregorium papam VII. cui pollicitus est, adhibito etiam sacramento se Aniciensi sedi nuntium remissiirum. Sed cum promissis non stetisset, anno 107 c. iu concilio „ Romano anathemate percutitur. Anno sequenti ’Hugo Diensis episcopus Sedis apostolicæ legatus, habito apud Claromontem concilio, iterum Ste- phanum excommunicavit, & episcopatu spolia- vit ; quod judicium confirmavit summus pon- tifex ; cujus epistolæ 18. & 19. libri IV. sunt legendæ.uti & 80. lib. 1. Sub hoc episcopo fuit- data est ecclesia collegiata Eneziacensis, cujus fuit— c dationis chartam damus inter instrumenta. col. 78. LVI. GUILLELMUS. Guillelmus de Camaleria b ex cessione Ste— * phani factus est episcopus Claromontensis anno 1073. verum accusatus simoniæ deponitur in 1°73* Claromontana lynodo, ab Hugone Diensi apos tolico legato. Nostri Sammarthani ex Guillelmo de Camaleria & Guillelmo de Baffia unum & eundem episcopum conflarunt, quem locant post Durandum. Hunc itaque volunt cognominatum fuisse de Baffia, quod ex genere Baffiorum foret, & simuI nuncupatum de Camaleria, quia Cama- leriensis ecdesiæ decanus erat. At quantum ab invicem discrepent infra offendemus. Et quidem unus præcessit Durandum, alter excepit. ■ In fine chartæ Falconis multa prædia, &f. donantis apud Tresalium legitur : Hoc datum…… laudavit ir confirmavit dominus Stephanus Arvernorum episcopus. reficiente ordines fixos R faciente in sede fiua qua dicitur Bilom ; ix eodem eucommuni- cante & anathematizante omner quicumque hoc donum…….infringere temptaverint. i » In chartularii Celfiniensts folio a j a. Iego instrumentum quo Geraldus de Turre & sratres ejus donant monasterio Celsiniarum alodum ecclesiarum S. Pardulphi, sandz Mariæ Castrensis, S. Donati, & san&i Petri Mczensts, eo paflo, inauiunt, quod pro hac donatione fiufeipiet nos domnus Hugo abbas ad habitum fianai Bentdiili abfque ullo munere. Aaunt repti. Philippo. Vvillelmo epijcopo Arvernorum cognomento Ca- materie. Verisimile non est Guillelmum diftum fuisse de Camaleria, quia decanus fuerat ecclesiæ Camajerienfis. Constat tamen cum dignitatem hanc obtinuiste. ln tabulario S. Illidii legitur : W. decanus Camaleria qui quondam fuit episcopus, dimifit parata de Bafvila, &c. Forte post suam depofitionem obtinuit hunc decanatum. Idem in charta Savigniaci prope Montem-Brisonem, legitqj fimul abbas S. Yrcnci, vel potius S. Syrenei Billonienfis.