Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/95

m ECCLESIA CADURCENSIS. uz qui divina officia’persolvebant in regio palatio, 1 & in rebus sacris ministrabant. Ea enim fuit regum nostrorum pietas & religio, ut in palatiis, in castris etiam divinum officium diu noctuque cani curarent. Viri autem religiosi qui aut divinis laudibus concinendis in palatio vel castris operam dabant, aut pœnitentes reconciliabant, aut gestabant sanctorum patrocinia, abbatem suum habebant cui obedirent. Mortuo Eusebio antistite Caturcensi, qui successor in epijcopatum sanctæ memoria’Ursscini suerat, ei subrogatus est Rusticus. At post annum septimum in pastorali munere exactum, a sce- lestis & perfidis incolis interemtus est : Ob quod j conturbatio magna sucta est in ecclefea, non suium in urbe Cadurca, sed etiam in regit aula : st quidem vehementer ira regis commota, terribilia valde promulgavit pracepta, adeo ut alii obtruncati, alti interemti, alii exsulo damnati, alii etiam perpetua ob hoc fervitute addicti sunt, Jic quoque ut nunquam insempiternum ad libertatis statum meruerint pervenire ; ex laudata sancti Desideriivitae.5. Interfuerat synodoRemen- si anno 625. Cur autem synodum hanc non referamus ad an. 630. sed quinque annis citius, docebimus in Senoco Elulano metropolita. Legendus ea de re Carolus Cointius, qui eandem iynodum ad an. 625. revocat. Porro ex tempore celebrationis hujus fynodi statui potest cnro- nologia de episcopatu Rustici, & ejus fratris Desiderii. Rusticus, ex vita S. Desiderii octavum sui pontificatus annum incipiebat quando occisus est, tuncque Dagobertus inchoabat etiam octavum regni annum. Id autem intelligendum de regno Austrasiano, non de regno ampliori quod consecutus est post mortem Chlotarii patris, quæ non contigit nisi an. Christi 628. qui erat jam saltem quartus annus Rustici, cum interfuisset synodo Remensi an. 625. Si ergo co- incidunt anni pontificatus Rustici cum annis regni Dagoberti in Austria, cœpit sedere an. 622. Occssus est an. 629. mense Februario delinente, vel ineunte Martio, & Desiderius ei succeffit an. 630. inchoante in diebus solemni- bus Paschatis. Consule Mabillon. in dissertatione de anno & die ordinationis, &c. Dejidcrii Cad. tom. m. Analectorum p. (>1.9. XII. S. D E s I D E R I u s. S. Desiderius Obrege ( Albige) natus ex nobili genere, patre Salvio, matre Herchenefre- da, fratres illustres habuit Siagrium qui am- pliflimos geflit magistratus, & Rusticum, qui m episcopatu Cadurcensi fratrem suum præ- cessit. Desiderius vero qui in bonis litteris apprime fuerat eruditus, adhuc adolescens the- I saurarii regis * officio defunctus est ; quo in munere magnam prudentiæ, æquitatis ac integri* tatis laudem consecutus est. Neque vero rerum temporalium sollicitudo, studium colendæ virtutis ac pietatis in eo vel leviter imminuit. Mortuo fratre Rustico Cadurcorum episcopo, cujus cædem ad an. 629. referunt Cointius & Mabillon. Dagobertus rex filius Chlotarii II. scri- psitad S. Sulpicium Bituricensem episcopum de subrogando in locum Rustici Desiderio ejus fratre. Præterea præccptum direxit ad episco— ■ pos, duces cunctumque populum Galliarum, ea de re, ut doceret Desiderium, etsi adhuc laicum,’ ob angelicos mores &sucerdotalem conversationem non esse ab episcopatu arcendum tanquam neophytum ; maxime cum accessisset civium abba- tumqtie Cadurcorum consensos. Jam vero quanta sollicitudine commisii sibi gregis custodia— invi- gilarit, ejusque saluti prospexerit, non est facile dicere. Monastici ordinis propagationi studuit ; in primis sancti Amantii vetus monasterium non longe ab urbe denuo magnis sinntibus ædisica- vit, & prædiis dotavit ■> ad cujus dedicationem invitavit plurimos episcopos, in his Paulum Vir- dunensem, ut probat Desiderii ad eum epistola. Cum anno sui episcopatus 23. profectus esset- Desiderius ad Albitnse territorium paterna pos- sessionis invisendum, ibi in natali solo ad cœles- tem patriam evolavit, condito prius testamento, quo ecclesiæ suæ quidquid ex parentum successione, quidquid regio munere, quidquid propria comparatione adquistiiset, contulit. Eum obi isse xvn. calendas Decembris in confesso est apud omnes pene scriptores. De anno vero mortis discepta- tur. Annum hunc fuisse 654. docet Mabillonius analectorum tomo 3. Carolus Cointius vero anno 649. GuillelmusCave in historia litteraria, an. 652. scriptor vitæ S. Desiderii ait c. 19. eum profectum esse ad A lbiense territorium vi- sirandum an. xvn. Sigeberti regis, &sui pon-. tificatus xxIiI. Paulo post vero eum obiisse, ex rerum serie intelligitur. Emendat autem hunc scriptorem Cointius, & vultannum xvn. Sigeberti non anno xxm. episcopatus Desiderii, sed xxI. esse illigandum. Nobis sufficiat varias indicasse sententias, in quibus excutiendis diu immorari non licet. Ex nis tamen quæ supra præmisimus agendo de Rustico, ubi ostendimus anno 630. inchoato S. Desiderium factum , esse episcopum, liquet annum 652. fuisse vigesi- mum tertium ejus episcopatus, quo (anctus præsul profectus est ad territorium Albiensejpaulo post vero migravit ad superos ; hoc est vel anno eodem (^z.vel 653. incunœ.Corpus ipsius ad ecclesiam ejus munificentia prius insigni opificio cons- tructam, scilicet S. Amantii tselatum, ibidem multis fulsit miraculis. Vita ejus duobus com- prehensa libris edita est primum in Gallia chrif- tiana, an. 16^6. quam ad hagiographos amandandam cenluimus. Scripsit varias epistolas ad amicos Sulpitium Bituricensem episcopum, Da- donem seu Audoenum Rotomagensem, Paulum , Virdun. &c. quæ apud Canisium Antiq. Lect. tom. V. habentur, & in bibliotheca Patrum tom. VIII. Ibidem editæ sunt libro altero variorum ad illum epistolæ. Inter Usserii epistolas Hibernicas una exstat, scilicet decima, quæ est S. Galli ad S. Desiderium. XIII. Capuanus. Hunc episcopum, quem Cruceus, Chenu- tius, & Robertus in suis Cadurcensium pontificum indicibus, collocant anno 440. cum nostris Sammarthanis, quibus Cointius calculum addit, successorem sancto Desiderio da- mtiS. Errorem Crucei & aliorum arguit vitæ S. Hnj