Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/903

Haec pagina nondum emendata est
197
ECCLESIÆ OLORENSIS.
Avero intercedente, quam sancto Oricntio petente, cog* / novit jam Deo d ; splicuiste, qui ab codein loco veniens nuru omnipotentis Dci eodem dic quo devenerat ad suum cœnobium, nunciatum est illi in S110 castru jam cflc dcftmctum 3 jam ipse ordincni miserat, & locum illum ab omni cenlu in manus Ricardi, ficut pater ejus in manus Bernardi episcopi statuerat, eodem ordine stacuit, atque ecclesiam sancti Martini cum tota villa delegavit. Post ejus mortem filius ejus Bernardus Orto m manus episcopi Hcraclii eodem ordine quo pater vel avus locum liberum ab omni censii statuerat, insuper Orco ecclesiam sanctx Marixde Stiraco, dedit & unum villarium in eadem villa, Arnaldus Guill. quoque dcCu- curoz cum suo filio ecclesiam S. Justini de Cucuroz, & unum villanum in eadem villa atque ecclesiam S. M.J— p rix de Castello, & duos villanos arque duas exculturas tali lege ut si filius suus monachus nollet, nunquam cui- 3uam abstrahere licuiflet ; Guill. Arii namque de Ganos edit unam currimin Ganos, & octo dineraras vineæ in valle Caprina. Forto Arabi quoque de Artomalo aliam dedit curtim in illa villa, & vineam optimam & omne quod habebat in eadem villa, Aurio namque de Lu- cho unum vilUnum in Marchcra dedit, prcsente abbate Gre^orio, Bernardus de Landa majori, & uxor fua Garsen fecerunt gucrpitionem, & firmaverunt casolc Forto Ariol cum appenditiis siiis domino abbari Do- doni ♦ &…ifio monacho duobus fidejulibribus videlicet Ramundo de Ponso, & Arnaldodc Ganos in manu Montanerensis Vicecomitistæ homine Talczr » accipientes a praedicto abbate lx. solid. Morlanensis mOnccæ, hac conditione fecerunt firmaturam Bernardus & uxor sua> ut invisatis fidcjullbribus ab abbacc filiis & filiabus cogant firmare firmaturam in manu cjufdcm justi- tiz, dc more hujus provinciæ ; alioauin perfolvcnrcs le » gis damna deinceps cogantur vera I er Vire decreta. Esius abbas * proclamans ex multis & variis malis, quæ Bernardus nlius Odonis de Arrib.cria inferebat rusticis habitantibus in illo honore de Berneda, de quo praedictus pater prius convictus firmaturam fccerar, ex terra & dominio justitiam accepit in manu egregii BigOiri- tani comitis Pcrri : unde cum adjudicatum fuiilct debere fieri ! duellum ex querimoniis abbatis, ance constitutum diem » in quo Heri debuic, Bernardus territus cuna abbate finem faciens in manu prætaxati comins firmaturam tccic persolvendo damnum hac condicione, « c in unoquoque anno ab incolis ejiisilem honoris dccetn accipiens opcra.quinque temnore mcflis, & vindemiarum qjinquejn opere castelli ukra hxc aliquid ab eis violenrcr non exigeret, daris ab co duObus fidcjustbri- bus scilicet G arci a Lupi & Bernardo Ddmaas, ex consuetudine terrx. Prxdlctam vero approbationem de rati ficati oncm nos Gasto comes prodictus fxcim « s solyo jure nostro, & quolibet alieno. Acta fuerunt hæc in loco nostro de Morlanis, m. die mensis Martii, anno Domini MCCCLV. Per dominum comitem prasentem.




INSTRUMENTA AD ECCLESIAM OLORONENSEM
SPECTANTIA.


I.

Litteræ Arnaldi epiſcopi, ſimulque prioris Morlanenſis permittentis conſtrui ſacellum in xenodochio Morlanenſi.
1154
Ex chartis S. Fidis Molanenſis.
ANno ab incarnatione Domini mcliv. ego A. epiſcopus Olorenſis, monachus Cluniacenſis, & priorD Morlanenſis conſilio domini R. Laſcurenſis epiſcopi, & dominæ Guiſcardæ vicecomitiſſæ Bearnenſis, & fratrum Cluniacenſium, qui Morlanis habitabant, conſilio etiam burgenſium & rogatu, conceſſi fieri capellam in hoſpitali de Morlano, ſupplicante & rogante quadam nobili femina nomine Juliana, quæ ſe ibi devoverat, pauperibus & peregrinis dum viveret, ſervituram, tali pacto ut ipſa capella hoc oratorium ſemper ſit ſub dominio & jure Cluniacenſis eccleſiæ, ſicut eſt eccleſia S. Fidis, cum omnibus oblationibus quæ ibi fient tam pro vivis quam pro defunctis. In hac autem capella capellanus ponetur per manum prioris sanctæ Fidis, vel monachorum Cluniacenſium, & ipſe tenebit clavem eccleſiæ, & omnia quæ ad eam pertinebunt[1]. Familia hoſpitalis, & illi qui præerunt hoſpitali pauperes & peregriniE ab illo accipient pœnitentias & cetera ſacramenta, quæ ſpectant ad religionem Chriſtianam in vita, & poſt mortem debita ſepulturæ, & iſti tantum in cimirerio prædictæ capellæ ſepelientur. Nihil in ea habitatores hoſpitalis exigere præſument, niſi quod monachi gratis donare voluerint. Præterea nullum Morlanenſium parochianorum gravi infirmitate detentorum ſive in
burgo, ſive extra burgum degentium licentiam recipiendi vel deportandi, vel ibi ſepeliendi habeant, niſi parochianus ſanus atque incolumis ſe ad ſervitium pauperum contulerit, ſalvo tamen jure matris eccleſiæ. Pactionis hujus teſtes Bernardus capellanus, Arnaldus monachus de S. Licerio, Raimundus monachus de Sancto-monte, Villelmus & Forto de Luber, Ugo preſbyteri Morlanenſis eccleſiæ, Petrus Aldebertus, & Aldebertus ejus filius, & Arnaldus de Leſcar, Petrus de Sent Just, & quam plures alii. Actum eſt aurem hoc in domo Angulorum, quæ eſt juxta clauſtrum menſe Septembri, idus ejuſdem menſis. Ut autem hoc remota omni controverſia in poſterum ratum haberetur, prædictus prior Arnaldus cum Bernardo Maurello S. Licerii priore, & cum domino Raimundo Laſcurrenſi epiſcopo & Willelmo Auſcitanæ eccleſiæ archiepiſcopo, atque Romanæ ſedis legato, hoc ſcriptum præſentavit ac confirmari fecit in quodam concilio apud Nugarol celebrato.

II.

Gaſto Bearni vicecomes, pro damnis eccleſiæ Oloronenſi illatis ſatisfacit, & a Bernardo de Morlana epiſcopo Oloronenſi abſolvitur.

1215
Ex chart. Oloron.
CUm labente temporum rerum temporalium memoria deleatur de facili, provideri debet attentius, ut ea quæ recoli debent perenniter authentici ſcripti munimine roborentur. Hinc eſt quod ego Gaſto vicecomes Bearnenſis, omnibus præſentes litteras inſpecturis, volo fieri manifeſtum, quod in meis temporibus multas feci injurias inſtinctu ſatanæ eccleſiæ S. Mariæ de Olorno, tam in ipſa cathedrali eccleſia, quam in ſuis hominibus & pertinentiis damna multiplicia inferendo. Cumque propter hæc & alia multa quæ commiſi, eſſem multis excommunicationibus innodatus, & diu in magna obſtinatia perſtitiſſem, tandem inſpirante divina gratia receſſi humiliter a contumacia, rogans suppliciter dominum B. de Morlana epiſco-


Tomus I.
Bb iij
  1. Chartam hanc edidit P. de Marca l. 5. c. 29. hiſt. Bearn. uſque ad hoc verbum ; cetera deſunt, pro quibus legitur : ut autem hoc remota omni controverſia in poſterum ratum haberetur prædictus prior Arnaldus cum Bernardo Maurello ſancti Licerii priore, & cum domino Raimundo Laſcurrenſi epiſcopo, Vvillelmo Auxitanæ eccleſiæ archiepiſcopo & legato Romanæ ſedis, hoc ſcriptum præſentavit, ac confirmari fecit in quodam concilio apud Nugerol celebrato. Inde habemus concilium Nugarolenſo conciliorum editoribus huc uſque incognitum.