Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/90

m ECCLESIAMIMATENSIS. IU ABBATIÆ DIŒCESIS MIMATENSIS. NUNC DESTRUCTÆ. I. Ancti Privati monasterium in urbeGa- ^balitana commemorat Gregorius Turon. lib. VI. hisu cap. 37. cujus abbas S. Lu- . pentius * accusatus fuit apud Brunechildem reginam, ab Innocentio comite Gabalitano, quod de ipfa. profanum aliquid effatus suiffet. Sed discussis causts. cum nihil de crimini majestatis consutus esset inventus, disuedere jussus est. Atejus hostis Innocentius, ubi viam carpere cœpit, in eum irruit, ac primum quidem multis suppli- ciis ipsum affecit apud Pontigonem villam ; pos- tea cum iterum dimissus ad Axonam tentorium tetendisset, ab eodem comite oppressas capite truncatus est, cujus caput & reliquum corpus alligatis lapidibus in flumen projecit. Sacræ re- liquiæ indicio luminis divinitus agnitæ a qui- busdam pastoribus honorifice sepultæ sunt. Diu asservatæ sunt in majori ecdesia Catalaunensi, usque ad annum 1667. quo, die 19. Januarii fulmine tacta conflagravit, incendio enim con- sumtæ sunt. Quæ vero supersuerunt theca in- clusæ asservantur retro majus altare ; ejus fes- tum celebratur xI. cal. Novembris. Qui abbates S. Lupentio successerint in regimine monasterii S. Privati nobis incompertum. De loco ubi passas est Lupentius, vide annales Mabill » tom. I ad an. 584. n. 28. II. Canonica vulgo la Canourgue, sub S. Mar- tini patrocinio, suit antiquitus celeberrimum coenobium, situm inepiscopatuMimatensi, in pago Bearnecensi ; sed seculo undecimo gras- lante simoniaca hæreii, in laicorum hominum dominatione redactum erat, ut milites uxorati lbidem effenepræpositi & decani. Quod corrigere volens Eldebertus Mimatensis episcopus, Canonseam dedit S. Victori Massiliensi, cum consilio Deusde hujus ecclesiæ decani, & As- trebaldi præpositi, ac siliorum ejus, &c.ut abbas S. Victoris Maffiliensis hunc locum regeret per abbatem, qui mitteretur ab abbate & monachis Massiliensibus. Litteræ Eldeberti excusæ inter instrumenta dignæ sunt quæ legantur. III. Duplex monasterium ad montes Tami fluvio (Le Tarn) imminentes ædisicavit S. Eny- mia soror Dagoberti regis. Vide Carol. Coin- tium tom. II. annal. p. 794. Hæc virgo regia cum ad nuptias urgeretur, impetrata lepra usque tertio ad virginitatis suæ custodiam, ædisi- cato duplici monasterio adjuvante Dagoberto rege fratre suo, virginum Deo dicatarum abbatissa consecra » est a B. Isero Gabalitano episcopo. Quod h ? c legimus ædificatum duplex mo nastcrium a B. Enymia, sic intelligo, ut unum fuerit pro monialious, alterum pro monachis. Certe legimus cellam seu prioratum S. Enymiæ a Stephano episcopo Gabalitano restitutum fuis- se an. circiter 951. advocato Dalmatio celebri abbate monasterii S. Theofredi, cui & ejus monachis tunc subjecta est hæc cella, procul dubio a monachis habitata. Vide in Stephano Gabalitano episcopo. De unica abbatia quæ nunc exstat, modo agendum. MERCORIA ORDINIS CISTERCJENSIS feminarum. MErcoria, in vetustis instrumentis Mer- coira, monialium ordinis Cisterciensis, filia Mansiadæ e linea Cistercii, sita est in pa- rochiaS.Martini deChaldeiraco * diœcesisMi- matensis, in summis montibus Gabalitanæ provincia-, in medio sitvæ vastiffimæ quæ a Mcrco- ria nomen ducit, sicuti & rivulus, qui monas- terium adlambens, influit in Elaverim duabus abhinc leucis juxta muros Lingoniæ. Elaveris vero lemileuca aparthenone luam trahit originem in loco nuncupato d’AUicr, hoc est, caput Elaveris.Monasterium Iæpius dirutum, læ- pius incensumest furore Calvinistarum. Solum restat ex antiquis ædisiciis refectorium fatis am- J>lum, & cameratum. Superest & ampla eccle- ia, sed deserta. Apud Mercoriam vicini in- colæ maxima veneratione colunt partem funiS qua dominus ligatus fuisse creditur, eamque vulgo vocitant, lasainte Corde. E paucis archivi instrumentis sequentes duntaxat abbatissas licuit eruere, haud reperta monasterii origine. Dalmatia, quæ prius subpriorissa legitur, priorissa reperitur in pluribus instrumentis tan- quam parthenonis præsecta ; unde conjicere licet tunc temporis non exstitisse abbatissas, quam- quam postea sactæ sint abbatissæ, Dalmatia priorissa remanente. Anno incarnationis Dominicæ m c c v 11. indictione x. Philippo Franciæ rege, Guillelmo Mimatensi episcopo anno xx. præsulatuS ipsius, xIv. cal. Decembris, Geraldus de Chal- aairac Deo donat & beatæ Mariæ de Mercoira & Dalmatiæ subpriorissæ, & Berengario cepellar no illius domus, & omnibus sororibus& fratribus, qui in. ea domo sunt, quicquid habet in territorio delsTortz, & in manso sancti Victoris, &c. teste Arberto priore Lingoniæ & aliis. Anno 1214. mense Januarii Saisa vendit man- sum suum Dalmazæ priorissæ, & toti conventui Mercoiræ sub ejus nomine. Dalmatia prio- riflareperitur in charta anni 1225. Iv. idus Julii. Anno incarnationis 1229. indictione 11. Lud. Franc. rege, S. Mimatensi episcopo, v. iduS Junii Pontius Raimundi Domino, & beatæ Mariæ, & domui de Mercoria & Dalmatiæ priorissæ nomine ejusdem recipienti, & omnibus sororibus & fratribus, se se ossert in donatum, & concedit mansum de la Rocheta in parochia de Roclas. Actum apud domum de Mercoria in domo presoyterorum præsentibus sororibus & fratribus. Notandum obiter quod in altero instrumento