Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/78

t7 ECCLESIA MIMATENSIS. 88 inscribi sancto Hilario Gabalitano salutationem quamdam poeticamcarm. 9. lib. 3. In vita beati Lcobini legitur sanctum illum monachum Ga- valcnscm expeti isse urbem, & a beatisiimo Hilaro cjusdcm urbis antistite sucerdoraliter fuisse susccptum. Dc eo vetus martyrologium spicilegii tom. IV. editum. VI11. bal. Novembris, in Cavalis deposttio B. Hilarii episcopi & consess. VII. S. E V ANTHIUS Post S. Hilarii obitum, Ennodium al. Evo- dium, ex senatoribus prclbyrcrum, ut aitGre- gorius Turon. electum fuisse cpiscopum in ejus locum autumat Cointius ad an. 535. num. 33. Sane Grcgorius lib.de Vit. Patr.capitc 6. narrat ab illopresoytero S. Gallum Arverncnsemepis- copum in quodam convivio ecclesiæ conviciis la- ccflitum.Quarc ipsi vaticinatus sanctus cpisco- [’us, quodeplscopatum nunquam promereretur accipere, quod postea probavit eventus.Nam cum in Gabalitano ad episcopatum jam electus, jam in cathedra post tus, jam cuncta parata essent, ut benediceretur episcopus, ita subito contra eum omnis populus consurrexit, ut vix vivus posset evadere qui postea presbyter transtit. At vero incertum utrum id contigerit ante electum Evanthium, vel post ejus mortem ; ad sententiam tamen Cointii ultro accedit noster Ruinartius in notis ad Gregorium Turon. Quidquid sit, EvanthiuS ecclesiam Gabalitanam regebat an. 541. quo adfuit concilio Aurelianenii I V.ubi in subscrip- tionibus legitur episcopus civitatis Gabalitanæ. Perperam vero illi quibusdam in elenchis suf- fectus episcopus recensetur Innocentius Gabalitanæ urbis comes, & postea præsul Ruthenen- sis, quemadmodum testatur Greg. Turon. lib. VI.hisuc.38. VIII. PARTHENIUS. Hunc episcopum in catalogis praetermissum debemus nistoriæ Gregorii Turon. qui libro IV. cap. 40. narrat contentionem fuisse inter Palladium, qui comitatum in urbe Gabalitana obtinuerat a Sigeberto rege, & Parthenium episcopum, qua valde populum conlidebat, sed conviciorum & calumniarum in hunc antistitem Palladius pœnas dedit amotus ab comitatu, Sigeberti regis jussu. Cumque Romanus qui comitatum ambierat, in vulgus jactasset Palladium a Sigeberto rege morte afficiendum, hic perterritus ensi incumbens, necem sibi ipse conscivit. IX. AgRicoLA. Convenit hic episcopus ad celeberrimam synodum Remensem cum Sulpicio Bituricensi suo metropolitano, & plurimis ejusdem provinciæ præsulibus Albiensi, Ruthenensi, Caturcensi, &c. subscripfitque canonibus retinens usurpa- tum ab antecefloribus titulum Gabalensis episcopi, ex Flodoardo 1.2.C.5. Habitam hanc syno- dumanno 625. non vero 630.certis argumentis demonstrat Cointius ; quodcausæ est, ut cum hoc erudito viro Agricolam Ilero præpona* mus, qui antea præcedebat. X. S. I L E R U s W I S E R U s. Lecum habet pius hic præsul in proprio Sanctorum, quos peculiari cultu veneratur Mima- tensis ecclesia 5 duoquc dies festi ejus memoriæ ailignantur in calendario, pridie nonas Octobris, & calendis Decembris, quorum unus est depositionis, alter tranflationis. Notus est hic episcopus cx actis S. Enymiæ virginis sororis, ut aiunt, Dagobcrti regis, & Clotharii II. filix, quæ in pagoGabalitano, adjuvante fratre Dagobcr- to rege, condidit duplex monasterium, & consecrata est abbatissa a beato Isero episcopo. Itaque sedebat hic præsi.il anno 628. quo Dago- bertus regnare cupit in tota Gallia ; proindcque in Aquitania, aut annis subsi : quentibus ; unde non antecellit Agricolam, quem an. 625. præ- fuisse ostendimus. Post hunc episcopum plurimi desiderantur in catalogis ; nullulque occurrit ante Frodoardum, 2ui ducentis annis & amplius elapsis sedebat, sonj icit Cointius plures ex præsulibus, qui leguntur in indicibus Genevensium antistitum lo- cupletistimis, cum titulo Gebennenstum, Gaba- litanis accensendos ; qui Gebennenses dici potuerant, ob Gebennam aut potius Cevennam montem, hujus diœcesis celeberrimum Mi- mati proximum. XI. S. FREDALDUS aut FRODOALDUS. S.Fredaldus tempore Ludovici Pii martyrio Publatus est ab impiis hominibus, quorum dux fuit ipsius nepos, alter Judas, ofculo adhibito ad ipsum prodendum ; memoraturque 4. Septemb. in officio Sanctorum Mimatensium. Ejus corpus custoditur in templo ipsius nomine insignito prope Canonicam. XII. AgENULFUS. Agenulsus privilegio Trenorchiensi conceflb in conventu Cabilon. an. 875. & concilio Pon- tigonensi si.ibscripsit an. 876. ut Gabaiitanensu ) episcopus. AginulfumGebaldanensem eum vocat Johannes papa VIII. epiil. 150. an. ? 79.ad ipsum scripta, quam vide tom. IX. concil. coL 101. XIII. GuuLELmus. I. Guillelmus I. circa an. 908. ut testis adfuit Anicii seu Podii Vellavorum, dum coenobii S. Petri jacerentur fundamenta, ut patet ex charta fundationis hujus monasterii. XIV. STEPHANUS. I. Stephanus restituendam curavit cellam feu prioratum S.Enimiæ, an. circiter 951. ibique regularem revocavit disciplinam, advocato de cœnobio S. Theofredi venerabili abbate Dal- matio, cui & monachis Theofredensibus subje- citpræfatam cellam. Videl. VI.diplom.rn 137. p. 569. & annalesMabill. ad an. 951. n. ; o. Adhuc etiam fortasse nominatur in alia charta, ibidem p. 570. n. 138. pro commendatione domini Stephani prasulis, XV. M A T E F R E D U S. Matesredus vivebat an. 998. quo, cum hujus episcopi aliorumque consilio, Stephanus vi- cecomes Gabalitanensium, dedit ecclesiæ Ro- manæ partem de possessionibus ad construen