Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/726

Haec pagina emendata est
20
ECCLESIA CASTRENSIS.
Aquiſiti ſolemniter publicantes, eiſque in præmiſſis efiicacis deffenſionis præſidio aſſiſtentes, faciant auctoritate noſtra ſuppreſſionem, extinctionem, immutationem, reductionem, abſolutionem, liberationem, erectionem, inſtitutionem, applicationem, appropriationem, conceſſionem, ſtatutum, ordinationem, & alia præmiſſa firmiter obſervari : ipſoſque epiſcopum & capitulum, ac monachos illis ac poſſeſſione ſeu quaſi diſpenſationis, abolitionis & indulti prædictorum pacifice gaudere : non permittentes eos deſuper per quoſcumque quavis auctoritate fungentes, quomodolibet indebite moleſtari, contradictores quoſlibet & rebelles per cenſuras & pœnas eccleſiaſticas, appellatione poſtpoſita, compeſcendo : invocato etiam ad hoc, ſi opus fuerit, auxilio brachii ſecularis. Nonobſtantibus priori voluntate noſtra prædicta, ac Lateranenſis concilii noviſſime celebrati,B uniones perpetuas niſi in caſibus a jure permiſſis fieri prohibentis, necnon piæ memoriæ Bonifacii Papæ VIII. etiam prædeceſſoris noſtri, qua cavetur : ne quis extra ſuam civitatem vel diœceſim, niſi in certis exceptis caſibus & in illis ultra unam dietam a fine ſuæ diœceſis ad judicium evocetur : ſeu ut judices a ſede præfata deputati extra civitatem & diœceſim in quibus deputati fuerint contra quoſcumque procedere, aut alii vel aliis vices ſuas committere præſumant : & de duabus dietis in concilio generali edita dummodo ultra tres dietas, aliquis auctoritate præſentium non trahatur : & aliis conſtitutionibus, & ordinationibus apoſtolicis : necnon fundatione etiam ſeculari eccleſiæ, ac illius & ordinis prædictorum, juramento, confirmatione apoſtolica, vel quavis firmitate alia roboratis, ſtatutis &C conſuetudinibus, ac illorum fundatorum, dotatorum, & benefactorum voluntatibus, mandatis & diſpoſitionibus : necnon guibuſvis privilegiis & indultis apoſtolicis eiſdem eccleſiæ, & ordini ſub quibuſcumque tenoribus & formis, ac cum quibuſvis clauſulis & decretis conceſſis, approbatis & innovatis, quibus, etiamſi pro illorum ſufficienti derogatione de illis eorumque totis tenoribus ſpecialis, ſpecifica, individua, & expreſſa mentio etiam diſpoſitive fieri deberet, tenores hujuſmodi pro ſufficienter expreſſis habentes, illis alias in ſuo robore permanſuris, hac vice dumtaxat ſpecialiter & expreſſe derogamus. Necnon quacumque forſan contradictione per minorem partem monachorum prædictorum, poſt præſentationem earumdem præſentium, forſan in poſterum quomodolibet facienda, contrariis quibuſcumque ;D aut ſi aliqui, ſuper proviſionibus ſibi faciendis de locis & monachalibus portionibus, ac officiis & prioratibus, hujuſmodi, necnon aliis beneficiis eccleſiaſticis, ſpeciales in illis partibus, vel generales dictæ ſedis, vel legatorum ejus litteras impetrarint, etiamſi per eas ad inhibitionem, reſervationem & decretum, vel alias quomodolibet ſit proceſſum : quas quidem litteras & proceſſus habitos per eaſdem, hac inde ſecuta quæcumque, ad loca & monachales portiones, necnon officia & prioratus, capellanias & beneficia ſuppreſſa hujuſmodi volumus non extendi, vel nullum per hoc eis quoad aſſecutionem locorum & monachalium portionum, ac officiorum & prioratuum, vel aliorum beneficiorum præjudicium generari : ſeu ſi aliquibus communiter vel diviſim ab eadem ſede ſit indultum, quod interdici, ſuſpendi,E vel excommunicari non poſſint per litteras apoſtolicas non facientes plenam & expreſſam, ac de verbo ad verbum de indulto hujuſmodi mentionem & quibuſlibet aliis privilegiis, indulgentiis & litteris apoſtolicis, generalibus vel ſpecialibus, quorumcumque tenorum exiſtant, per quæ præſentibus non expreſſa vel totaliter non inſerta effectus earum impediri valeat quomodolibet vel differri, & de quibus quorumcumque totis tenoribus de verbo ad verbum habenda ſit in noſtris litteris mentio ſpecialis. Volumus autem quod monachi aliqua irregularitatis & inhabilitatis nota ſeu cenſura forſan innodati, pœnitentiam ſalutarem per confeſſores eorum, quos ſinguli eorum duxerint eligendos, eis pro præmiſſis injungendam adimplere omnino teneantur ; alioquin præſentes litteræ quoad abſolutionem hujuſmodi, nullius ſint-
roboris vel momenti : & inſuper ex nunc irritum decernimus & inane, ſi ſecus ſuper his a quoquam quavis auctoritate ſcienter vel ignoranter contigerit attentari. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam noſtræ abſolutionis, ſuppreſſionis, extinctionis, immutationis, reductionis, inſtitutionis, liberationis, erectionis, conceſſionis, applicationis, appropriationis, ſtatuti, ordinationis, diſpenſationis, indulti, abolitionis, decreti, mandati, derogationis & voluntatis infringere, vel ei auſu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare præſumſerit, indignationem omnipotentis Dei, ac beatorum Petri & Pauli apoſtolorum ejus ſe noverit incurſurum. Datum Romæ apud ſanctum Marcum, anno incarnationis dominicæ milleſimo quingenteſimo trigeſimo quinto, ſeptimo idu Julii, pontificatus noſtri anno primo. N. Luſcus max. ccccccc. Jo. de Fatis. Jo. Meleti. B. de Medina. Jo. de Moluet. L. V. Valt. Balthaſar. de Piſcia. L. de Jul. Jo. Curlemaſcus. P. de Berrio max. ccccccc. Ciacy. J. de Piſcia. N. Gabre. Anno a navitate Domini milleſimo quingenteſimo trigeſimo ſexto, & die prima Januarii retro nominatus reverendus pater dominus Jacobus, per dominum Franciſcum de Piſcia procuratorem ſuum retro ſcriptum retro ſcriptæ reductioni, ac litterarum expeditioni conſenſit, juravit. ex. Jo. Nicia. J. die prima Januarii, Nicia. Regiſtrata in camera apoſtolica. Nicia.


Univerſis & ſingulis dominis reverendiſſimis archiepiſcopis, epiſcopis, principibus ſeculi, abbatibus, prioribus, rectoribus, vicariis perpetuis, aut locatenentibus eorumdem, curam & adminiſtrationem eccleſiarum habentibus, tam in diœceſi Caſtrenſi, quam alibi exiſtentibus, ſinguliſque aliis viris tam eccleſiaſticis quam ſecularibus ubilibet conſtitutis, ad quem ſeu quos noſtræ præſentes litteræ pervenerint. Falco Auranc in utroque jure baccalaureus, decanus eccleſiæ collegiatæ ſancti Petri de Burlatio, judex & executor ad infra ſcripta ſpecialiter deputatus, una cum aliis in hac parte noſtris collegis, cum illa clauſula : quatenus ipſi vel duo aut unus eorum, ſalutem in domino. Cum itaque hodie decima ſexta menſis Septemb. anno Domini 1536. apud civitatem Caſtrenſem, & in domo ſolitæ noſtræ habitationis ; nobis pro parte procuratoris reverendiſſimi in Chriſto patris, & domini Caſtrenſis epiſcopi, & ſyndici ac procuratoris capituli eccleſiæ cathedralis Caſtrenſis fuerit verbo tenus & ſcriptis narratum & demonſtratum, quod poſtquam monachi ordinis divi Benedicti, gratia Spiritus ſancti inducti, ſuos agnoverint errores & defectus per ipſos hactenus ob non obſervantiam dictæ regulæ divi Benedicti commiſſos, & quod mala conſuetudo (quæ potius corruptela dici deberet) vivendi contra ipſam regulam de jure ipſius eccleſiæ monachos relevare non poterat, ſi tamen a pœna temporali, non ab æterna. Quare ſentientes conſcientiam illorum in iſtis multum læſam, & quod multo plus in futurum læderetur in non ſervando dictam regulam, ad obſervationem cujus nemo illorum, quamvis de facto in ipſorum profeſſione ſervare juraſſet, credebat, ob alium morem vivendi in monaſterio priſcis temporibus tentum, teneri, neque putabant ; ob quod, multæ animæ in laqueum cadere poterant, & in futurum caderent : volentes, ipſi ſano ducti conſilio, animabus illorum principaliter providere, & ſtatum ac regimen ipſius eccleſiæ in melius commutare : eamdemque viris probis & litteratis in futurum implere, quibus ad præſens fere ex iis viris litteratis penitus nudata exiſtebat, cauſante illa regula, ad quam nemo peritus propter ejus acerbam vitam adſtringi volebat, vocatis tam per edicta publica quam privata omnibus ipſius eccleſiæ prioribus, officiariis, monachis & intereſſe habentibus, illiſque comparentibus, aut in contumacia debita poſitis, & in eccleſia cathedrali prædicta, de licentia & permiſſione reverendiſſimi in Chriſto patris D. domini Caſtrenſis epiſcopi ad hos fines congregatis ſimul & unanimiter, retentis ſedis apoſtolicæ auctorirate, & beneplacito chriſtianiſſimi domini noſtri Franciæ regis, decreverunt hanc eccleſiam (quæ regularis ut dictum eſt exiſ-