j jor ECCLESIA L i suo cavit, ut suo sepulcro tantum inscriberc— •i tur : sohannes de Sallies episcopusLascurriensis in hoc tumuit diem resurrectionis expectat.Obiit nunquam moriturus die &c. ora pro eo. XLVII I. DomINICUS. Dominicus d’Esclaux de Messelez senator SCURRENSIS. Ijoz fuerat in parlamento Palensi, & uxorem duxerat ex qua plurimos suscepit liberos, antequam ad episcopale munus vocaretur. Fuit autem designatus aregeChristianiffimodie 3I.Maii 1681. Adhuc est incolumis, & in custodia fui gregis affiduevigilac. DE PRÆPOSITIS ECCLESIÆ LASCUR.RENSIS. CApitulum Lascurrense habuisse olim præ— ; positum probari potest ex statu ejus regu- larijcanonicis enim RegularibuS ecclesias catne- drales obtinentibus præerat præpositus. Verum ante canonicos Regulares in ecclesia Lascur- rensi receptos, jam habebat suum præpositum. Etenim anno duntaxat 1101.canonicis Regularibus hanc ecclesiam cesserunt monachi, ut diximus in Sancio I. episcopo, & probatur ex multis chartis, quas V. C. Petrus de Marea exhibet 1. v. c. 9. p. 375. at vero diu antea leguntur præpofiti, ut ex sequentibus palam siet. Sancius erat præpositus, tempore Raimundi I. dicti Vetuli episcopi, inter ann. 1040. & 1060. Odod’Espoei cum esset monachus S.Petri Generensis, quod monasterium tunc ad episcopum Lascurrenlem pertinebat, constitutus est præpositus in ecclesia Lascurrensi, a Gregorio episcopo Raimundi successere ; nec mirum, cum tunc monachi in hac versarentur & ministrarent ecclesia. Porro de Odone præpositura donato testis est Guido de Loth episcopus, in dissertatione qua sibi & episcopis Lascurrensibus asserit jus in monasterium Generense. A. Præpositus legitur in charta GuidoniS episcopi, qui sedere cœpit anno circiter 1115. Eam exhibet Petrus de Marea lib. v. c. 24. pag. 429. col. 2. ubi legitur : Notum fit jwd Lasuurrensis episcopus A. prapositus. S. archidiaco- nus & clerici &c. Sed legendum : guod G. Last- currensis episcopus, A. prapositus &c. Sane infra
! G. id est Guido episcopus subscribit. Ceterorum nomina & res gestæ exciderunt. ABBATIÆ DIŒCESIS LASCURRENSIS. SCripturi breviter de abbatiis, exordium fumemus a monasteriis veteribus quæ aut non amplius stant, aut statum mutaverunt. MOnasterium sanctæ Mariæ & fancti Jo- hannis-Baptistæ de Laseurris, vulgo Lesu car, (modo sedes episcopalis Benearnensium) exordia sua debet Lopoforti deSerraFortanerii filio, super cæde quam commiserat poenitentia moto. Hist. Benearn. 1.111. p. 213. & seqq. Ea de re legenda est charta 1. Hanc incoluere abbatiam monachi nigri ad annum 1100. quo eam Sancius episc. & abbas, consulente & approbante Gastone Bigerronum vicecomite, canonicis Regularibus cessit. Hist. Bearn. lib. v. cap. 10. pag. 373. Lopofortis de Serra, Fortanerii militis de Serra filius, cædis pœnitens fit monachus ; restaurato postea cœnobio sanctæ Mariæ & S. Johannis Baptistæ de Laseurris præfuit abbas finiente sæculoX.Videchronicon Benearn. ] P. de Marea pag. 212. & 213. Garsias Lupi Lopoforti patri succedit. Hist. Bearn. lib. IV. c. 5. Gregorius ex abbate fancti Severi in cap. Vasconiæ & episcopo Aquensi, Lascurrensium factus est episcopus circa an. 1060. & abbas. Annerius Lascurrensis abbas occurrit in necrol. S. Severi in cap. Vasconiæ VI. cal. Junii, his verbis : Ob. Fr. Annerius abbas Lascurrensis. S Ancta Maria de Sarranzia in oppido ejusdem nominis de SarranCes, in Bearnia, olim abbatia celebris, filia Gratiæ-Dei de Castello, de qua abbatia hæc leguntur in capite 21. antiquitatum Galliæ in provincia Beamiæ :’Urbs de Sarranzia * olim eleganti abbatia ordinis Pra—’ monfiratensts insignita fuit : & idem auctor alibi de eodem monasterio subjicit, servatam olim ibi fuisse S. Mariæ imaginem miraculis satis famosam & populorum concursu celebrem ; sed locum hunc ab Hugonotis destructum fuisse & funditus eversum. His consentit index Præ- monstratensis. Ecclesia de Garos & ecclesia de Acons Olorensis diœcesis ad hanc abbatiam pertinebant. In veteribus chartis nomina plurimarum abbatiarum nobis occurrerunt, quas suspicamur fuisse diœcesisLascurrensis, sive quia in iiS jura episcopalia percipiebat episcopus Lascurrensis, sive quia in instrumentis ad illas pertinentibuS memoratur episcopus Lascurrensis, qui tunc præerat. In chartario prioratus Madirani, qui nunc est Jesuitarum coVegii Tolosani, fit mentio abbatiæ de Betrag, cujus dimidiam partem nobilis vir Raimundus Bed da Roser dedit Madirano tempore Raimundi d’Assad Lascurrensis episcopi, qui in illa ecclesia debita sua, scilicet episcopalia jura accipiebat. In eodem chartulario Mammazra da Rozer ejusque uxor leguntur dedisse Madirano unum casalem in abbatia de Crabosse, Sanz, annerio deserderesi pra- sule Bearni. Ibidem memorantur abbatiæ de/rr- derest, & de Lanecaube, ex quarum bonis afli- gnantur decem solidi Madirano ; cujus doni testis est episcopus de Lcscar. S. Engratiæ abbas Arnaldus-Raimundus anno 1215. subscripsit diplomati Gastonis vicecomitis Bearni resti-
