12,. ECCLESIA LJ tissa, nec non baronibus, disceptata est contro— / versia inter canonicos Lascurrenses, & quemdam Ezarnaldum, pro decimis & oblationibus ecdesiæ sancti Petri de Sevinhaco, quondam datæ ecclesiæ sanctæ Mariæ, ut liquet ex instrumentis tabularii. X. Guido. Guido de Lotho, sive de Lodo, & de Los, patria & origine Bearnensis, parente Arnaldo- Guillelmo de Lotho, toparcha hujus lori, & Sancia Vaccha matre genitus ; inter canoni-, cos Lascurrenses, vivente Sancio admissus fuit 1 annitente patre, qui legavit ei dimidium ecclesiæ de Cemuda, decimam de Lana rdone, alia ve dominia. Tunc vero temporis vocitabatur Cal* betus ; sed postquam suffragiis capituli ordinatus est præsul post Sancium, Guidonis nomen gessit. Factus autem episcopus, patris donationes in favorem cathearaliS ecclesiæ a canonicis poflidendas post excessum siium, episcopali privilegio fancivit, ac quædam pro anima fratris fui Cajardi de Lodo itidem donavit. Et ut erat augendorum ecclesiasticorum reddituum pro cathedrali ecclesia studiosisiimus, nonnulla injuste per nobiles occupata, indefesto < recuperavit labore, lnter cetera ecclesiæ siuæ acquisivit dimidium honoris ecclesiæ S. Petri de Tcsa. Ceterum jam ab anno 1115. Guido episco- pus invenitur in tabulis. Biennio post componit controversiam Bernardi— Garciæ de Bifanos ; donum a patre S110 Raimundo factum irritare conantis. Præterea querelam movit Bernardo de Corberis, qui injuste occupabat casiale de Luco, quod erat ex jure basilicæ Lascurrensis. Varias præsertim controversias habuit cum episcopis Bigorrensibus, ad recuperandam pos~ selsionem monasterii sancti Petri Generensi ;, quod intra limites episcopatus Lascariensis si- tum foret, Tarbiensi tamen sedi, auctoritate Centulli vicecamitis attributum fuerat, de quibus exstant plurima & prolixa instrumenta in chartario Lascurrensi.Ex iis vero summam totius controversiæ legere licet 1. v. hist.Bearnen- sis, auctore V. C. Petro de Marea, ubi plura de Guidonis vita commemoravit. Is subsizripsit Encyclica Petri episcopi Cassaraugustani, anno 1118. cum Petro antistite Toletano, apud Hieronymum Blancam in historia Arragoniæ.Ad- fuit concilio Toletano idibus Julii anno 1119. celebrato sub Callixto II. memoraturque anno H28. in charta sundationiS domus Albertini factacper Gastonem & Talesam Bearnii viceco- mitissam ; a quo Guidone facta est concordia cum fratribus de Pancta Christina : in eodem chartario Lascurrensi : & inaltera scheda, una cum præposito, archidiacono & clericis ecclesiæ siuæ, Guillelmus Pampelonensis præsiil alteram pacem in communi capitulo cum clericis de sancta Christina comprobavit. Inter cetera vero sipectatæ ejus virtutis & religionis argumenta prætcrmitti non debet quod ecclesiæ cathedralis ornamento sedulam operam impenderit, cujus chorum stravit opere musivo, cui ussculpta cernuntur in- SCURRENSIS. usa signia * ejus domuS. Quinetiam vlr bellicosos, galea sumta adversus Mauros infideles, in < Hispaniam copias duxit ; enimvero apud Suri— * tam, & Blancam reperitur inter ceteros Vas— ( conum exercitus duces, quibus præeratGa sto Bearnensis princeps in obhdioneCassaraugusta- na. Idem Blanca refert Guidonem chirographo suo approbasse indulgentiam seu relaxationem pœriitentiæ, quam Petrus antistes Cæsa- rauguilæ, ex auctoritate Gelasii papæ, Bernardi archiepiscopi Toletani, legati Romanæ sedis, & omnium episcoporum Hsspaniæ conces- sit iis qui pecuniam erogarent pro struenda ac reparanda antiqua ecclesia nostræ dominæ de Pileis j cujus litteris noster episcopus subscripsit hac forma : Ego Guido Lafcurrensis episcopus hanc absolutionem facto & confirmo. Deceuit longiori proculdubio vita dignus episcopus, & rerum gestarum claritudine spectatisiimus, mensc Maio anno 114.1. uti prodit vetds lapiS tumulo si.iper- positus. At cineres pii antisticis effodit Calvi- nistarum ac militum comitis de Montgomcry furor, & in auras projecit. Superfuit vero so- lum ex his exuviis annulus cj fcopalis. Quin etiam lapidem sepulcralem a monumento erue- ’runt, & in plateam publicam ante cathtdraletn ecclesiam prætereuntium pedibus conculcandum transtulere ecclesiæ nostes, quoad Johannes de Salete episcopus tumbam intra ab- sidem muri sacelli sancti Galactorii honorificentius collocari curavit ; epigraphe autem vetus, cujus nomina quædam excidere temporum injuria, sic habet… Maii obiit dompnus Guido venerabilis memor currensis episcopus, anno millesimo quadragefimo pr….. pacta XI concurrente duo cra mille fima CLXX… ab incarnatio* ne Domini indiccio. In sacello D. Galactorii hæc etiam inscriptio Latina legitur recciKior-.Posle- ritact. Religiosisslmi Gu 1D o NI s epijcopi Lajcar- ) rensis locum hic srufira quaress hominum, non ve- tuslatis injuria factum, ut fit ignorabilis. Nam cippum hunc lapidemuquinquaginta abhinc annis, contra jus fasque transtulerant ai ulmi munien- dum aggerem pra foribus hujus bafilicæ majoris, qui dolebant illum unquam egisse vitam. Tamen revcr. & illusir. fohannes de Salette insede Lafe carensisuccessor, hunc locum illi Jiudiofe dedit, & Guidonis nomen intermortuum fama restituit, ut faxum quod antea mortuum, nunc quafi vita restitutum testaretur. Anno Christi m. dc. xx. quo glcriofissimus Ludovicus XIII. rex Christianijfimus
- & dominus Benarni Palum advenit, blandaque auctoritatis justitia religionem & bona ecclefiastica restauravit, sicque epocna Ludovici, novaque ara libertatis ecclefiastica condenda occafionem prabuit. Hactenus Marea in dissertatione de vita hujus antistitis. XI. RAIMUNDUS II. Raimundi hujus exstat mentio in charta domus de Gabas, quæ pauperum est hospitium in Pyrenæorum montium faucibus, de concesiio- ne pascuorum armentorum in montibus Pyrenaeis, facta in præscntia Petri vicecomitis Bearnii, & manu Raimundi Lascurrensisepiscopi, atque Arnaldi Olorensis in plenaria curia apud
