Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/680

« S. ECCLESIA < sese probavit, renuntiatus est episcopus Olero— / nenus anno 1705. die undecima ApriliS. Consecratur eodem anno die 8. Novembris in ecclesia Pictaviensi a Johanne-Claudio delaPoe- pe de Vertrieu episcopo ejusdem ecclesiæ, as- sistentibus Lucionensi & Santonensi episcopis. Nunc pergit præesse in sollicitudine pastorali, & in doctrina sana, potens eos qui contradicunt arguere ; ut merito doctoris theologi lauream ofim sit consecutus, in academia Parisiensi. Fundavit in siia urbe seminarium clericorum, cui præfecit clericos sancti Pauli dictos Barnabitas. ® In hac serie nondum locum assgnavimus cuidam Rogerio episcopo, de quo willelmi Ausiriensis archiepiscopi litteræ, hæc nos docent. Rogerius, ut aiebant ejus clerici, adulterinum privilegium confecerat, ex alioElecten- sis monasterii, quibusdam mutatis, additis, & de- ) L O R E N S I S. n8* , tractis ; morte repentina postea sublatus est veneno potatus, nulla facta conseffione, intesta- tusque. Iplius exsequias curaverat Willelmus Aulciorum archiepiscopus, ex cujus litteris inter instrumenta edicis næc nobis nota. Quis sit iste WlUelmus difficile est statuere : in litteris siiis meminit cujusidam concilii Nu- garoliensis, cui præsuerat. In collectione conciliorum Labbcanea quæ accuratior est, tria duntaxat notantur concilia apud Nugarolium habita, lcilicet annis 1290.1303. & 1315. quæ tempore Amanevi metropolitani Ausciensis habita siint. Constat nihilominus plura alia concilia Nugarolii celebrata fuisse, ut jam ostendimus. Conjicimus autem Rogerium Olero- nensem episcopum vixisse tempore Willelmi Ausciorum episcopi, & collocandum esse inter Arnaldum I. & Bernardum primum. ABBATIA DIŒCESIS OLERONENSIS. UN A tantum superest in hac diœcesi abbatia sancti Vincentii apud Lucum. ABBATIA S. VINCENTII LUCENSIS. §Vincentiu$ de Luco, sive de Saltu-bono, • vulgo Saude bone de Lue, monasterium oris sancti Benedicti, inter utrumque Ga- vum Oloronis & Pali, Guillelmum-Sancium ducem Vasconiæ fundatorem suum agnoseit. Hoc autem processu temporis ita a splendore siIo decidit, ut cum nullus ibi monachus ante annos quadraginta inhabitaret, LudovicuS XIII. anno 1611. locum hunc RR. patribus Barnabitis Concesserit. SERIES ABBATUM. I. GarsiaS de Vasconia, Willelmi-Sancii ’comitis fundatoris monasterii consiinguineus, ’primus abbaS recensetur, cui comes ipse & Gasto — Centulli vicecomes Bearn. villam de Luco cesserunt. Sancius Forto de MonrenselS factus in eodem coenobio monachus dedit ecclesiam sitncti Saturnini. Hist. Bearn. pag. 272. Idem Garsias vivebat tempore Centulli vicecomitis. II. Forto, al. Fortinus, monasterio Lucensi præerat tempore Centulli vicecomitis Bearnen- sis, sied quo anno nos latet. Ineunte seculoXI. huic Lupus de Castello, Garsias Lupi ejus filius, Aurea-Garcia mater & Bucerna filia Salce- dam donaverunt, cum in cœnobio Lucensi vota vovere Domino. Hist. Bearn. 1.4. c. 5. III. Gasto Fortoni succedit circa an. 1010. inquit noster Cl. Estiennot, quo sedente Formatus de Castello monachus factus dedit medietatem ecclesiæ de Castello. Hist. Bearn. pag.27I. Garsanus de Morengs dedit terraS de Morengs & de Lavor. Ibidem pag.274.. IV. Guillelmus. V. Donatus, jam an. 1100. Anno 1114. legitur ipsius nomen in charta S. Severi in capite Valconiæ. Suo cœnobio vindicavit medietatem ecclesiæ S. Mariæ de Marstag. ex hist. Bearn. 1.5. c. 16. VI. Odo ex monacho Generensi electus abbas Lucensis an. circiter 1125. ex hist. Bearn. Pag-457- VII. Fortanerius abbas de Luco an. H93. VIII. Geraudus 1229. ex charta Silvæ-maj. ex monacho S.Severi assumtus, cujus necrolo- gium sic meminit : 11.nonas Aprilis ob.Geraudus abbas de Luco monachus nostra congregationis. Verum & in obituario Silvæ-majoris eiusdem obitus annotatur ad eandem diem, ubi legitur monachus noster j forte nimirum duo hæc monasteria, S.Severus, & Silva-major, socie* ’tatem inter se habebant s qua posita conjectura, hunc dicere malim monacnum Silvæ-majoris (ut verba sonant) quam S. Severi, ad quod monasterium societate duntaxat pertinebat. IX. Bernardus I.vir sane litteratus & pius an. 1273. regebat. Hic procurator Gastonis vicecomitis Bearnii cum Compainho episcopo Olo- rensi, ad Eduardum Anglorum regem missus contra ipsum appellavit ad regem Francorum ; ex hist. Bearn. i. 7. c. 18. p. 634. &seq. Forte idem est qui per solam primam nominis litteram B. designaturan. 1277. X. Michael — Gasto de Bcnsin Bernardum excipit, ex tomo XI. sragm. D.C1. Estiennot, pag.183. XI. Raimundus I. quasdam decimas cum jure patronatus in quibusdam ecclesiis acquirit an. 1287. XII. Arnaldus I. episc.Lascurreniis, I2<>o. XIII. Raimundus II. 1296. XI V.Raimundus 111.ex actis pontisic.Ave- nson. moritur an. 1357. eique succedit eodem auno, XV. Geraldus ex priore Lagornensi, bulla donatus apostolica lnnocentii papæ VI. an. ejusdem pontificatus sexto. XVI. Arnaldus-Willelmi an. 1354. & 1388.