Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/652

Haec pagina nondum emendata est

inj ECCLESIA TARBENSIS. iaztf Diœcesis dividitur in varios archipresuyteratus, scilicet de Serra, de Aucuno, de Præfaco, de Angulis, de Aderio, de Pontaco, de Banheriis, de Baniffio, de Burgo, de Tornaco, de Civitate, de Campistronis, de Lierio, de Orlexio, de Andresto, de Yvoffio, de Montesalcone, de Chela, de Caxono, de Montanerio, de Castro-franco, seu de Lagniaco, de Castro-novo, sedes Tarbiæ, de Casteto, de Juncalasio, de Salis : in quibus sunt parochiæ 303. In urbe sunt conventus Minorum, Carmelitarum, Capucinorum, Doctrinariorum (ita au- diunt quidam clerici quasi regulares) qui collegium moderantur s denique Ursulanarum : apud Banerias, seu vicum Aquensium, conventus Prædicatorum & mulierum Poenitendum, vulgo Re- penties ; apud Medoussam conventus Capucinorum a dominis de Acrirronte, de Gramont, sun- datus>apud RabastanumCarmelitarum ; apud Vicum, & apud Tornatum Minimorum S.Francisci de Paula. De abbatii$ seorsim agemus postquam praecipuam operam collocaverimuS in historia episcoporum e tenebris veterum monumentorum ope eruenda. EPISCOPI T A R B E N S E S. I. S. J U S T I N U S. UtS Christianæ fidei lumen prior Biger- \ Jf ronibus attulerit, &.Tarbiensis eccsesiæ fundamenta jecerit, cujus fuerit primus episcopus, ignoratur. Jam monuimus m veteri mar- tyrologio quod nomen S. Hieronymi præfert, ediditque nosterDacherius ex vetustiflimo ms. codice Corbeiensi, tomo I V.Spicilegii, pag.6I7. legi calendis Maii depositionem S.sustini episcopi magni in Bigorra civitate. Vix dubitare licet Justinum hunc fuisse episcopum Bigorritanum, & quidem antiquiffimum, quando constat nul—’ him huic martyrologio inscribi sanctum qui non superet aut saltem æquet anatem S. Hieronymi. Nam qui in fine leguntur diverso charactere, fuerunt additi. Justinus ibi dicitur episcopus MM^mu.quod forte idem est ac primus. Apud Gregorium Turoni cum quidem S. Justinus diciturprefbyter, nonepiscopus ; at martyrologio magis ctedendum ut pote longe antiquiori, quam libro Gregorii de Gloria confes- torum. De hoc sancto nihil addendum suppetit, nisi quod legimus ad calcem operum Gregorii Tu-’ ronensu observatum a Rumarto nostro ; scilicet non procul ab ecclesia parochiali vici Sexcia- censis, seu Serciaci, vulgo Sers » hactenus videri in edito monte vetus oratorium pene destru* ctum cum duabus cellulis sub Justini nomine Deo sacrum, ubi sorte olim corpus S. Justini Suievit. Locus fex leucis a Tarba civitate di. at. II. A » E R. Oihenartus in indice præsulum Bigerrensium }trimum locum dat Antomario, cujus nomen’ blurn exhibet, nec dignatur nos docere, unde illud depromserit. Oinenartum secuti sunt nostri Sammarthani. Claudius Robertus, Antomario prætermisso, in capite fui catalogi ponit Syagrium quem dicit sedisse in concilio lllibe- ritano anno 305. minime tamen legitur Sya- grius episcopus inter patres Illiberitanos. At occurrit quidam Sanagiusepiscopus Epayrensis, &. ad marginem legitur, alias Bigerrensis. Porro si sciremus in bonæ notæ codicibus legi Btgerren- Jis, Sanagio non negaremus locum in hac historia. Veniendum itaque ad Aprum optime notum, nimirum ex subscriptione. Ingenui presibyteri . quem ad Agathensem synodum miserat anno 506. ubi legitur in subscriptionibus : presbyter mtssus a domino mco Apro episcopo Bigor- ritana civitatissubscripst. Eadem ratione qua Sanagium non admisi- mus, excludimus quoque Nibridium, qui sub- scripsit concilio Tarraconensi, anno circiter 516. anno VI. Theuderici regis, sub die octavo idus Novembris. Quamvis enim alicubi legatur episcopus BigerrensiS, attamen vulgata communiusque recepta lectio est Egarensts > qui esteptscopatus in Hispania. 1 III. JULIANUS. Anno quadragesimo primo supra quingente* fimum habita est quarta synodus Aurelianensis, indictione Iv. Basilio V. C. consule. Ad hunc vero episcoporum coctum, convenit Julianut episcopus civitatis Bigerrica, cui proinde uti & suiis antistitibus adseribi debent hujus concilii canones tanta sapientia propter ecdesiasticam disciplinam, vel confirmandam, vel restituendam conditi.

IV. AjJELIUS. A meli i Bigorritanæ urbis episcopi meminit Gregorius Turonicus, narrans multa de quodam Desiderio Amelii servo qui, simulata sanctitate, & falsis quas circumferebat reliquiis, ple* beculam deludebat. Sed aRagnemodoParisien* si episcopo correptus & in vincula conjectus eso Evasit tamen ex custodia, cum ipsis quibus ne> xus erat catenis. At vero agnitus est ab Amelio episcopo suo domino properante ad Brennacen- sem conventum, anno 580. celebratum. Quinquennio elapso Amelius concilio fecundo Ma- j tisconensi anno 585. aut adfuit, aut saltem sub* scripsit. Cointius post Amelium nullos commemorat episcopos BigorritanoS. V. S. F A U S T U S. S. Faustus ex vita S. Licerii ipsius discipuli, quam edidit Labbeus, ad nostram notitiam pervenit. Legimus enim in ea S. Licerium sese tradidisse instituendum S. Fausto Tarbensi epi- scopossed paulopost sanctus præsul Vico-julium in exsilium mittitur, pro Christi causa.Redeuntem ab exsilio magistrum suum Licerius secutus est, eique adhæsisse videturquamdiu vixit. Non enim accesiit ad S. Quintianum nisi post S.Fausti mortem.Hæc sunt quæ ex hagiologiis