Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/641

Haec pagina nondum emendata est

no, ECCLESIA V Aquitaniæ tabellionem, mcccxvi. Guil— i lelmo Vasatenst episuopo : quæ de Guillelmo sequenti, electo tantum anno 1319. nequeunt in* tclligi. XXIII. GUILLELMUS V. Guillelmus ex registris capituli electus est die 17. Septembris anni 1319. & paulo post eodem anno confirmatus legitur. Anno 1320. in remotis agebat, habcbatque vicarium generalem in /piritualibus & temporalibus Guillel- mum de Cancellis archidiaconum Redden- sem*, in ecdcsia Narboncnsi, qui die 25. Junii Bernardum de Briva vicarium perpetuum ec— j clcsiæ S. Stephani de Ruch Vasatensis diœcesis instituit jam dicto anno, ln litteris autem institutionis observatione dignum est, Guillel- mum appellari tantum electum & confirmatum, quasi nondum consecratus esset, quod fortasse absens & in remotis agens suisset electus. Sedebat adhuc Guillelmus an. 1324. ex actis venditionis portionis vineæ ac terræ in parochia S. Petri de Casteto factæ quarto introitus Julii præsati anni, Willclmo Vasatensi episcopo, & Willelmo A mane vi domino de Pojol$. I XXIV. PICTAVINUS. Pictavinus de Montesquiou filius Raimundi* Aymerici IV. hujus nominiS baronis de Montesquiou, in Armaniaco pago, & Alpaidis d’Aussune, cum esset doctor in legibus, electiiS est episcopus Vasatensis. Ex documento quodam Silvæ-majoris, quo Stephanus de Maze- roles hujus monasterii monachus S. Petri de Casteto prior, dedit quandam domum ad praj- , stariamlexto idys Aprilis anno Mcccxxi.Picta* vino Vasutenss episuopo, eruimus primiS hujus anni diebus ipsum jam fuisse episcopum. Hoc siquidem anno Pascha fuit die septimo Aprili*, quo die annus est inchoatus, pro more tunc recepto. Proindeque dies sextus ante idus Aprilis, scu octavus hujus mensis, fecundus erat novi anni. Hæc autem observamus, ut sole cla- rius ostendatur quantum aberrent qui admittunt ante Pictavinum, quendam Petrum, quem volunt eodem anno 1325. electum die octava Julii, hoc est saltem elapsis sex mensibus a tempore quo Pictavinum fuisse episcopum probavimus. In observationibus doctorum virorum, ad nos missis pro illustranda Vasatensium præsu- lum historia, inter cetera legitur Pictavinum’ fuisse electum die 7. Septembris anni 1325. & ita haberi in archivo magnorum præbendario- rum hujus ecclesiæ ; quod videtur elevare vim argumenti a nobis modo prolati. At sic debet intelligi, quod Pictavinus dicatur electus ; videlicet ipsum commemorari in instrumento ■ confecto die 7. Septembris anni 1325. tan- quam electum : non vero hoc die electum suis- se. Certe diu electi titulum geflit, quod nondum esset unctus, nec posseilionem adeptus : nam in archivis capituli asservatur forma sa* , cramenti ab ipso præstiti tantum anno 1352. Nominatur in testamento Rosæ ssAlbret scri- Tomus 1. U A T EN S I S. 004 pto die 6. Junii anni 1326. &in chartis Fonti$> Guillelmi annis 1327. ac 1330. Postea factus est episcopusMagalonensis anno 1354. tum Albien*’ sis, & cardinalis, ln sehedis Vasatensibus lego 1 anno rj ; j. Johannem de X^oscq notari quo— 1 dam in instrumento. XXV. GALLARDUS II. Gallardus cognomento de Fargls, ex qua gente Raimundus de Fargis filius sororis Clementis papæ V. provectus est ad cardinalis dignitatem, & Beraldus de Fanjis suit AlbiensiS episcopus, dicitur electusepiseopus Vasatensis anno IB4. & in schedis Vasatensibus legitur : transiatusad ecclesiam Tolosanam anno 1340. quo quidam Geraldus ei sussectus est in sede Vasatensi. Sed prorsos aliter de illo loqui nos cogunt acta publica de quorum sinceritate dubitare non licet. Iv Bernardus Narbonensis irchiepiscopus Gailhardum hunc instituit fui testamenti curatorem die 2}. Aprilis anni 1341. ex tab. capituli Narbonensis. 2°. Gallardus episcopus Vasatensis inscribitur in chartis Fontis- Guillelmi annis 1343. & 134.5. 3°* iustru- mento Silvæ-majoris nobilis jrater Aimerieus de Malenginh hujus monasterii alumnus, prior S. Petri ae Casteto, Heliæ & Petro Bernardi cedit plurimas terrarum & vinearum portiones die detimo exitus Januarii anni McccxLvi.Gail- lardo Vasatenst episuopo. Itaque Geraldus, quem volunt subrogatum Gallardo anno 1340. est idem Gaillardus. At, inquiunt, laudat hic Ge- raldus transactionem factam ab antecessore suo Gallardo. Si ita legatur, hæc referenda sunt ad Gallardum primum. XXVI. RAIMUNDUS-BERNARDI. Raimundus Bernardi seu Bernardus de Mota, erat Clementis papæ V. consanguineus, filius videlicet Ælipidis natæ Arnafdi-Garsiæ de Gutto fratris hujus papæ, quæ nupserat Amanevo de Mota. Raimundus sedere cœpit I3.Octobrisanni 1348.Notatur in chartis Fontis-Guillelmi anno 1351. tabulæ vero Silvæ- majoris eundem repraesentant annis 1354. 1357. mense Maio ; consectæ enim leguntur Raimundo Vasatenst episuopo. Ex instrumento Fontis-Guillelmi sedes vacabat eodem anno 1357. Raimundus scripsit chronicon ab anno 1199. ad 1355. quo sæpe utitur V.C. Stephanus Baluzius in notis ad vitaS paparum qui Avc- nioni sedere. XXVII. GERALDUS I. Geraldus de Podio sedebat anno 1358. die 20. Junii, ut probat instrumentum tabularii Silvæ-majoris, quo Vitala du Puys Petro Aime- rico terræ portionem dedit ad præstai iim, in parochia deCo\ncotGeraldo episuopo. Anno sequenti in tabulis Fontis-Guillelmi memoratur quoque. Anno 1360. ex instrumentis Silvæ- majoris vacabat sedes calendis Maii. Huic Geraldo perperam tribuuntur quæ pertinent ad Geralaum abbatem Majoris-monasterii, qui nunquam fuit episcopus, sed cardinalis. De hoc episcopo ita legitur in libro anniversario. GgggU