Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/624

h69 ECCLESIA i verbis utebatur gravibus, & disertis s dum conso— bl. labatur, lenibus & gratis : in vitiorum rtprasen- latione incitatis & vehementibus, in exhortatione familiaribus & apertis. Denique in vultu illius nil erat tetricum aut protervum, sed frons placida & serena, & in qua pudor ingenuus, fimplex modestia.piaque fides elucefeebat. Verum enim vero, circa atatis annum 44— tot dotes brevi tempore tanquam stosculi morte illius decidere, <3* fui memoriam omnibus suavissimam reliquere, tanta propensu & grati animi sugnistuatsone, ut eum vere pium & voce & scriptis suis omnes assidue pradt- carent. Hinc dubium fuit an vitam pie sancteque exactam feliciori vel laudabiliori clauserit exitu, E Prattrea quanta pietate, quanta vitasanctimonia ecclesuam rexit subi commissam, vix digne explicari potest, omnibus summis pariter atque infimis gratus, integritate vita, summaque Jermonis comitate prastans, promtissimoque ad opem ferendam animo. Ab ineunte atate & toto vita cursu cardinalem Richelium intentissime coluit, &ab ejus aurea & plane divina consuetudine, assduoque sub tanto heroe tractandorum negotiorum usu, partam subi rerum intelligensiam ita perfecit & perpolivit, ut brevi tempore in magnum virum & pium antistitem evaserit. Hactenus SammartnanuS in elogiis liltist. familiarum. ( L V. Æ G I D I U s. Ægidius Boutault, sacri consistorii comes, Turonis nascitur dum rex Henricus III. qui in hanc urbem sese receperat, eo in loco sane amœno moras traheret, anno 1594. quamvis e nobili in Pictonibus familia dominorum de TAubonniere esset progenitus in diœcesi Lu- cionensi ; quæ duos huj ufcfe stemmatis antistites habuit, Heliam & Nicolaum annis 1375. & 1462. ut constat ex catalogo episcoporum.Ægi- dius autem cum priores annos in studiis exegisset, regis Ludovici XIII. eleemosynarius fa— — ctusesutum canonicus & archidiaconus Trans- ligeranusin ecclesia Turonensi, necnon abbas S. Remigii Senonensis. Nominatur denique Adurensis episcopus 1626. mortuo Sebastiano Buthillerio, jure suo cedente fratre Victore, postea Boloniensi, demum Turonensi archiepiscopo. InauguraturParisiis in capella regia 1616. 14. Martii, ab Ægidio de Souvre episcopo Autisiiodorensi, ipsius e sacro fonte susceptore, affistentibus Claudio de Rueil Baionensi, & Stephano Puget Dardaniæ, indeMassiliæ episcopis. Ægidius ergo prodesse studuit ecclesiæ, vigilantiflimi decefloris exemplo, quamvis eam sedem octo tantum mensibus gubernarit, visita- tionibus diœcesis incumbendo, congregationes instituendo, non tantum ad fui episcopatus emolumentum, sed & totius Aquitaniæ angulare exemplum, synodalia statuta in publicum emittendo 1643. quæ pastoris eximii officia continebant. Admisit sanctæ Ursulæ moniales in [. oppidis B. Severi, & Montis-Marciani, quemadmodum & Capucinos Granatæ. Inter ævi fui concionatores, eloquentia & eruditione, 2uam lingularis pietas condiebat, excelluit. tsi vero ita de rebus spiritualibus satageret, ut j D V R E N S 1 S. n7d de temporalibus curare non videretur ; attamen « sedulo ecclesiæ dominium administravit, & q auxit. Episcopale palatium fere ex integro restituit, Scornavit.. Ter adfuit comitiis generali* bus ecclesiæ Gallicanæ, Fontanetiin Pictonibus 1628. Lutetiæ vero 1635. & x^45* omnibuS autem quæ ad Cleri negotia spectabant, calculum & nomen adjecit. Præterea annis 1637, 1 1638. & 1639. summam a rege consecutuS est 1 auctoritatem codicillis Ludovici XIII. in Vasa conia, Occitania, Benearno, & Fuxensi pro* vincia, sub Henrico principe Condeo, tunc his in oris exercituum præfecto. Verum ad diœce* sim cum se contulisset, ut obiret episcopale mur nuS, ac seminario ecciesiastico fecundum regulas divi CaroliBorromei initia dedisset inatsoa » tia mansi S. Quiteriæ episcopatui unita, & 9, cunctis comprovincialibuS episcopis quorum, erat decanus plurimum coleretur, a potestate quadam seculari vexatus ultra modum, aulam petiit, ut a Ludovico XIV. spretæ digni tatis satisfactionem obtineret. Interim vero cum belli civilis incendium esset excitatum in Vasa conia, nec finis imponeretur odiis & injuriia erga familiam, & diœcesim, ut sic averterentur a nostro antistite omnium animi, quod ta* » men frustra tentatum est i ut oves suas ab his ’turbinibus redimeret, consensit ad episcopatum Ebroicensem migrareanno 164 9.cum omnium 1 bonorum diœcesis Adurensu mœrore, apud quo$ ejus memoria viget in honore, & vigebit. LV L CakoLUS II. j Carolus d’Anglure episcopus & dominus Adurensu ac sanctæ Quiteriæ, sacri consistorii consiliarius, abbas B. Petri Montis, de Bello- campo, & Cristæ, nobili ac vetere prosapia de Anglura, dominorum de Bourlaimont ortus est, parentibus Claudio d’Ang ! ure, marchione de Sy, comite de Bourlaimont, matre Ange- lica Diaceta, ex comitibus Castrivillani, & familia Aquaviva ducumAtriæ in regno Neapolitano progenita. Is cum per aliquot annos capitulo S. Srephani Metensis primicerius præ- suisset, translato Ægidio ad Ebroicensem sedem, a rege Ludov. XIV. ad episcopatum Adurensem promotus est 1649. Die vero 25 Martii, festo AnnuntiationiS Deiparæ Virei- nis anni sequentis inauguratur apud Cartusia- nos ParisienseS, a Galpardo de Daillon du Lude, episcopo & domino Albiensi, aflistentibuS Rogerio aAumont Abrincensi, & Claudio Mailier Tarbiensi episcopis. Inde ad diœcesim E se conferens anno 1651. urbem & ecclesiam solemniter est ingressus. Anno 1657. transfertur ad ecclesiam Castrensem. Tandemque ad ecclesiam Tolosanam anno 1662. mense Julio. Exstant in tabulario ducum Lotharingiæ, in arcula de Barro &c. litterae Ogerii d’Anglure militis, de quodam excambio ab ipso tacto cum Theobasdo comite Barrensi, datæ mense Augusto anni 1276. cujus sigillum exhibet pro tessera gentilitia crucem in hunc mo |"f~l dum, quod idcirco observare operæ pre— hvJ tium duxi, quia nunc insignia nobihfli- mæ hujus gentis, omnino diversa sunt.