116 j ECCLESIA « ecclesiastico statui addixisset, assumtus est ad j i Iedem Adurensem, quam dicitur administrasse is ab anno 1500. ad 1508. a. Anno 1501. instituit officium praecentoris, cui sufficientes dedit proventus & univit ecclesiam parochialem urbis, cmssentiente capitulo.Quan* diu (ederit, & quo tempore ex hac vita exces- serit ignoramus. XLV. ANTO NIUS II. Antonium quem soli Sammarthani de Api— niaco cognominant, aiuntque fuisse ecclesiæ Gratianopolitanæ decanum, præsuisse anno • 1514. probatur ex libro censuum capituli. Oi- henartus eidem affignat annum 1515. obiit vero anno sequenti, juxta Sammarthanos b XLVI. ARNKLDUS-GUILLELMUS II. Arnaldus-Guillelmus d’Aidie, ex genere vicecomitum de Riberac, in Petracoriis, ex qua gente fuit Guido Aidius, eodem fere tempore Sarlatensis episcopusscum esset abbas commendatarius S. Severi, S. Gerontii, & Pontis-alti, ab anno 1506. post avunculi, vel potius patrui mortem, ascendit cathedram Adurensem an. 1516. Legitur vero apud S. Gerontium habitasse. Obitus ejus ita notatur in necrologio siincti Se— ( veri : n.cal.fanuar.obiit dominus Arnaldus— GuU- lelmus de Aydia, abbas hujus coenobii, episcopus Adurensis, abbas de Ponte — alto, &sancti Gr runtis. Annus obitus hic non notatur. Vacabat sedes anno 1522. ut nos docet testamentum Jacobi de Pardaillan, vicecomitis de Pavia, & de Juillac m diœcesi Adurensi, scriptum die V. • Augussi anno M.D.XXI 1. regnante Francisco Francorum rege, episcopalijede Adurensi vacante. Quæ debemus V. C. D. d’Hozier, uti & plurima alia. XLVII. C A R o L U 8. 1 Carolus de Acromonte, de quo jam locuti siimus in Consoranensibus episcopis, dicitur factus præsiil Adurensis anno 1524. quam cathedram reliquit post sexennium ut ad metropolim Burdigalensem accederet. Cui sacræ præsecturæ etiam temporalem & terrenam conjunxit ; nam simul vlces egit Odeti Fuxii Lautreci, in provinciæ Aquitaniæ gubernatione. XLVIII. PETRUS VI. Petrus Biaxius regum Navarræ Johannis ac Catharinæ cancellarius, & eorum asiiduus apud reges Galliæ & Hisuaniæ legatus, eodemque munere cancellarii functus Henrico II. rege, succesiir Carolo in sede Adurensi ; a quo etiam editum est directorium electionum, quod sub ejus nomine, nempe Petri de Biaxio, sive Bias- sio, recte laudatur a Rebusso ; cum in compi — latione tractatuum juris, corrupte tribuatur Boisio. XLIX— GabRIEL. Gabrielde Saluces ex principibus Salutiarum ADURENSIS. u66 ortus, Ludovici marcbionis, ac Margaritæ Fuxensis Candalæ filius, abbas Casiv-novæ in Salutiensi marchia, nominatus est Adurensis præiul 1535. insequcnti anno adfuit parlamemo Parisiensi juxta 1 ilium. Sed non consecratus, ex ecclesiastico principatu transiit ad sircula- rem, factus marchio Salutiarum post obitum sratrum.Gcrmanos nempe hic habuit Michae- lem-Antonium marchioncm, equitem torquatum, & Gallorum exercitibus in regno Neapolitano præfectum, Johannem-Ludovicum, & Franciscum marchiones, quibus e vita sublatis de principatu iste investitus a rege Francisco I. ( conjugem duxit Magdalenam d’Annebaud, Claudii Frandæ thaiasiiarchæ & marescalli, Normanniæque proregis filiam. Sed Pinerolii decessit orbus anno 1548. corpusque in patriam delatum ad sancti Johannis-Laptistæ in majorum conditorio tumulatur. Itacue marchionatus ille ratione seudi ad regemCnnstianisiimum multoties cum devolutus fuisset, uti observat celebris gestorum FrancssCi I. scriptor Martinus Bellaius, Johannes-Ludovicus Gabriclis fratris successor, codicillis de jure S110 ceffit, & provinciam Carolo IX. Francorum regi pro usiifructu comitatus Belli-fortis in Andibus transmisse ; sed ea ditione per Carolum-Em- manuelem ducem Sabaudiæ coronæ Francicæ prærepta, tandem de restitutione actum est anno 1600. ac loco compensationis pro marchio- natu, Sebusianorixm provincia, quam Breisiam vocant, cum omni supremo dominio regno Galliæ adcrevit. L. J A c o B U S. Jacobus a S. Juliano abbas Casæ-novæ, & episcopus Adurensis, annis 1550. & 1557. collegium in civitate siia instituit. De eo meminit Martinus Bellaius in commentariis. 1 L L CHRISTOPHORUS. Christophorus de Foix de Candale, Gastonis Candalæ comitis, & Marthæ comitissæ Astari- censis filius, Navarræ regis major eleemosyna- rius, tum episcopus Adurensis die 5. Maii anni 1560. nominatur in testamento Johannis de A lbreto baronis de Miossans. Anno 1567. adhuc memoratur episcopus. Obiit autem anno 1570. LII. FRANCISCUS. Non immerito de Francisco Fuxio de Can- dala, sijo antistite Adurensis gloriatur ecclesia ;
- qui videlicet k cum foret Christophori primogenitus, parum curans sanguinis nobilitatem, nisi virtutibus & eruditione ornaretur, in omni tunc litterarum genere excelluit, quibus comparandis multum contulit ingenii felicitas. Sed satius est ejus elogium a gentili meo Scævola Sammarthano elucubratum referre, quam in novo fcribendo tempus terere. ? « /cArww, inquit, tibi fuit, C A N D a L A heres excellentissime, ex illa gente oriri, qua vix ullam nobiliorem fbi atroga- re quisquam audeat. Pulcrius autem & longe mehertule pulcrius, indefesso quodam mentis vigore cousque in litteris processisse, ut nemo fuerit, qui
