, rf, ECCLESIA XX V I. Gvi L L E 2 M U S III. A Guillelmus paulo ardius ascendit Aduren- sem cathedram, quam docent Sammarthani, qui eum anno IJ2I. volunt jam dignitate epi- lcopali ornatum fuisse ; quo tempore constat adhuc præsuisse Bernardum.at nihil vetat quominus anno sequenti pedum gestaverit. Quidam catalogus Guillelmo subrogat Antonium ad annum 1326. die I). Octobrisjadquod probandum restes appellantur libri obligationum apud Vaticanum asservati— Oihenartus & Gemelli fratres Anessancium, omisso Antonio, successorem Guillelmo dant, quibus liben— B ter sussragamur. XXVII. ANESSANCIUS. Anessancius, ex illustri de Joyosit gente ortus, a laudatis scriptoribus electus dicitur 13. Octobris anni 1326. Non dissilnulant tamen in nonnullis indicibus episcopum hunc ab anno 1324. compatere ; at libros obligationum Vaticani sequi profitentur. Certe jam sedebat Ial- . tem armo 1327. nam in actis concilii Martia- censis Auxitanæ provinciæ, habiti die 6. Decembris anni 1)29. dicitur mortuus ante duos annos & amplius. Quo vero mortis genere vi— c tam sinierit nunc dicendum.Huic episcopo nulla de causa multis nobilibus invsso, struxerunt insidias Tercellus de Brulato, Bernardus de Caneto, Raimundus G. de Arivanta, Johannes & Arnaldus ejus fratres, Spurius de Anedo, Petrus Spurius de Sanguineda, dictus d’Arbo- cave, Arnaldus-Guilldmus de Serignaco, Spurius de Ju, Manentonus, & Johannes de Capite- villa fratres, & ex insidiis irruentes eum occiderunt prope Nogoralium in Auxitana diœcesi Sicarios de tanto seelere gloriantes in suis castris receperant Theobaldus & Monaldus de Barba fano fratres, Guillelmus de Monce—. die, Arnaldus de Morlana, Theobaldus de 1 Tusægueto. Itaque ad refrænandam coercen- damque militum illorum immanitatem ac in maximis sceleribus siiperbiam, coacta estsynodus provinciæ apud Maniacum Ausciensis diœce* lis, cui interfuerunt episcopi provinciæ sub Guillelmo metropolitano in festo S. Nicolai hyema- . lis die sexta Decembris anni 1329. Atque hoc in cœtu decreverunt reos afficiendosesse pœniscon- tentis in constitutione provinciali jam promulgata quæ incipit : guia quod contrapralatos. Instiper denuntiarunt G. de Bauceria militi senef- callo comicis A rman iaci, & Raimundo de Mon- tiliis judici ordinario dicti comitis, tanquam immediatis superioribus malefactorum, ut diligenter contenta inpræsataconstitutione exsequi curarent. 1*. XXVIII. GAR SIAS I. Electus in locum Anessancii Garsias Faber, concilio Martiacensi adfuit, proindeque jam Adurensis erat episcopus anno 1329. & quidem S. præesle cœpit die 6. Februarii anni 1328. si Sammarthanis fides librum obligationum Vaticani laudantibus. Brevi quo præsuisse videtur tempore gratum sese civibus exhibuit, quibus A D U R E N S I S. n*© cum Olivario Duncan pro Angliæ regepræfe— ~ cto & Gastone vicecomiteBearnensi ac Fuxensi ch comite concessit privilegia. Anno 13jo. ejus fit mentio in tabulis S. Severi ; ultra annum 1331. B, nulla ejustiem in actis publicis occurrit mentio. Non audemus tamen asserere ejus episcopatum hoc anno cessasse. XXIX. DALFINUS. Consentiunt Oihenartus & Gemelli fratres tum in admittendo hoc antistite, quem ex familia Marqua-Faberiaconjectant suisse genitum, tum in asiignando ejuS epsseopatui anno 1354. ij qui fuit ultimus, ut mox ostensijri fumus. XXX. BERNARDUS II. Noster Claudius Estiennot in catalogo abba- tum Fontis-frigidi, tom. 11. antiquitatum Be- ned. in Septimania &c. dicit hunc Bernardum ex abbate Fontis-frigidi factum esse episcopum Adurensem bulla lnnocentii papæ V I.anno 2. eius pontificatus, ex actis pontificiis Avenionen- sious. Annus vero secundus hujus papæ numeratur millesimus trecentesimus quinquagesimuS 1 quartus ; eum notarunt Oihenartus & Sammar— t tuaniad annos 1355. & I355 ? * I XXXI. PETRUS IV. G • Petrum de Gaxiasecto sufficiunt Bernardo Sammarthani an. 1359.6* quibusuam, inquiunt, 1 schedis, Oihenarto incognitum & Claudio Ro- berto, cujus Adurensium præsiilum catalogus multum mutilus est ; nam ex episcopis plusquam quinquaginta, octo tantum exhibet : nobis vero de hoc Petro nihil occurrit. XXXII. JOHANNES II. Sedit hic episcopus ætate Gastonis cognomento Phœbi Fuxcnsis comitis, annis 1365. & ■j 1369. ex chartis S. Severi, necnon anno 1378. ex tabulis ecclesiæ Lafcurensis ; recenseturque inter episcopos Auxitanæ provinciæ qui ad concilium Vaurensi : convenerunt, anno 1368. men- sie Maio 5 præsuisse adhuc postea usque ad decennium legitur. XXXIII. ROBERTUS. Robertus Waldebrius Eboraci in Anglia honestis natus parentibus, ordini Eremitarum S. Augustini nomen dedit, doctor theologus in acaaemia Oxoniensi factus, ad præcipuas in or* dine siio dignitates provectus est, ob lingularem P pietatem, doctrinam, eloquentiam non vulgarem i a quibus ascendit ad eminentiores : nam primum fuit episi.opus Adurensis anno 1387. postea Dublinensis archiepiscopus in Hibernia, ubi fuit etiam regni cancellarius anno 1392. Ab illa vero sede ad Cestriensem in Anglia revocatus est anno 1395. per quam transivit tantummodo, ut EboraCensem conscenderet anno I396.ubi quievitin domino anno 1399. Multa Icripsit partim Anglico partim latino sermo- ne, maxime ad Thomam sancti Albani abbatem • ; nempe expositiones morales in symbolum Apostolorum, m orationem Dominicam, fer-
- mones ad clerum populumque, contra vn.
