iiJJ ECCLESIA . Memoratur inter præsiileS qui Burdigalam convenerunt circa annum 1131. invitati a [* Gaitfredo metropolitano, ubi actum est de controversia Guidonis Lalcurensis, cum Bernardo Bigorritano antistite pro loco sancti Petri de Generosi), quem episcopus Lascurensis a Bigorritano repetebat ; episcopus autem Bonus-nomo a parte Guidonis stetisse legitur cum Guillelmo aobate Sorduensi, prout docet il- lustrisiimus scriptor Petrus de Marea, histor. Bearn. 1. v. c. 32. Anno 1138. ecclesiam de Gil conceffit Silvæ-majori. Hujus episcopi tempore Petrus vicecomeS urbem Montis-Martiani ædi- sicare aggressus, ecclesiæ in ea condendæ facultatem a Raimundo abbate impetravit, quod locus hic ab monasterio penderet. Sed BontiS- homo episcopus Adurensis obstitit contendens jus in novas ecclesias ad episeopos pertinere. Gravis autem hæc dissensio agitata est anno 1141. in concilio de Nouguerol, præsentibus Guillelmo archiepiscqpo Auxitano, ac Vasco- niæ præsiilibus apudNogarolium congregatis, anno 1141. Acta quidem synodi in libro rubro eccl. Adurensis descripta præferunt annum 1091. sed gravisiimo errore, quem emendat ( illustrissimus Petrus de Mdrca : quippe hoc anno neque Petrus vicecomeS erat, nec Bonus- homo episcopus. Hoc in coetu disceptationi & liti finis est impositus, factaque transactione, abbas pro bono pacis, episcopo ecclesiæque Adurensi centum triginta solidos Morlanense largitus est ; archjdiaconique Martianensis & Tursanensis omnibus juribus in ea ecclesia Montis-Martiani renuntiarunt. Hæc potiffi- mum debemus Petro de Marea, l.ix. hist.Bearn. c. 8. De hujus episcopi morte ira necrologium S. Severi : XIX. cal. Januarii dtpofitio bona memoria Boni-hominis Adurensis episcopi. Nerrolo— j gium S. Johannis de Castella, de eodem sic habet : IX* calendas Januarii commemoratio domini Boni-hominis Adurensis episcopi, anno MCXLVII. XII. Odo. Odo de Orbeissano, ex antiqua familia comitatur Astaracensis, prius archidiaconus & canonicus Auxicanu, forte sussectus est Bono- homini episcopo, quamvis de illo nihil ad nos pervenerit usque aa annum 1170. Minime migravit evita anno 1179. cum anno 1180. inj charta ecclesiæ Auxuanæ, adhuc sedisse repe- riatur. XIII. VlLLELMUS II. Willelmum-Bernardi episcopis Adurensibus accensent tum OihenartuS, tum fratres Sammarthani ; præsuisseque anno 1188. ex chartario Baionensi asserunt. XIV. MARTINUS I. Iifdem auctoribus Martino locum hic affi- gnamus, quippe quem sedisse anno 1194. affirmant. Hic autem episcopus erat simul abbas S. Johannis de Castella. ADURENSIS. IIJ4 1 XV. VITALIS II. Vitalem anno 1211. sedem episcopalem obtinuisse produnt acta publica, ut asserunt Sammarthani, qui videntur Oihenarti vestigia premere. Obiit quarto calendas Maii ex sitncti Severi necrologio, ubi dicitur ex monacho factus episcopus. XVI. JoHANNES I. Johannes recensetur inter praelatos qui in 3 oppido Tarbiensi Dominica post festum Omnium Sanctorum 1216. sponsalibus Petronillæ comitissæ Bigorrensis, cum Guidone de Mon- te-forti, filio SimoniS comitis, ducis Narbonæ adfuerunt : iis etiam interfuere Arnaldus Bigorrensis, Guillelmus Convenensis*, Saucius Consoranensis, & Bernardus OloronensiS epi- sicopi s necnon abbates PetruS Cleraci, Odo Generensis, & Arnaldus S. Savini, prout fidem faciunt instrumenta quæ in tabulario regio Palensi asservantur.Hic episcopus abOihenarto Jordanus appellatur. Forte utrumque nomen Johannis & Jordani gerebat ; aut unum erat
- ejus nomen, alterum wnomen. Conjicimus hunc episcopum suisse prius abbatem Casæ-Dei Præmonstratensis ordinis ; id- que nobis persuadent litteræ tum cleri Adu- rensis ad Gervasium Præmonstratensem abbatem, tum responsiim Gervasii ad clerum Adu- rensem, postulatum in episcopum hujus ecclesiæ abbatem Casæ-Dei concedentiS. Utrumque vetus documentum suppeditavit collectio epistolarum Gervasu hujus abbatis edita Valen- cenis typis Johannis Boucher anno 1663. unde hæc deseripsimus
- > EPISTOLA XXXVI. Cleri AdurensiS qua postulatur abbas Casæ- Dei in episcopum Adurensem. Clarissimo in Christo pAtri ac domino Gervasto abbati Pramonstratenst universttas capituli Adu- rensis salutem in eo qui est omnium vera salus. Cum pastorali regimine destituitur grex ovilis, non est per quem errantes ovicula ad pabula revocentur, immo dilanianda luporum dentibus potius exponuntur, nist gregi provisum suerit in pastore qui eas revocet ad ovile. Sane cum Adurensts ec- clesta honestissima conversatsonis & fidei religiosa pastorem habuerit virum profecto providum & dtscretum, qui nunc peccatis populi exigentibus quod non modico puncti doloris aculeo re citamus t diem clausit extremum i propter quod ecclesia no. stra procellis maris hinc inde fluctuantibus periclitari compellitur, nist mors pastoris nostri successoris beneficio fit redempta. Ad hac friatis, pater cha- rissme, quod cum abbas Casu-Dei subditus vester pradttus fitsanctitate & moribus & laudabilis testimonii exstiterit longis retro temporibus, ipsum a vobis unanimiter & concorditer postulamus, vos modis quibuscumque possumus deprecantas quatenus ipsum miseratione divina & pietatis intuitu ecclesia nostra orbata pastore dignemini concedere in prelatumiseriptum est enim : Alter alterius onera portate&fic adimplebitis legem Christi.
