Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/609

Haec pagina nondum emendata est

itP ECCLESIA C( LII. TRISTANDUS. Tristandode Aura electoConsoranensi scri- psit Eugenius papa IV. quinto calendaS Februarii pontificatus fui anno 14. Christi vero anno 1444. ut refert Reginaldus tom. 18. an- nal. ecclesiasticorum. Numeratur in charti9 Montis-majoris inter episcopos quibus pra sentibus Petrus Albanus episcopus, S. Senis legatus, sanctarum Mariæ Jacobi, Mariæ Salome, & Mariæ Cleophæ corpora decentiori loco col. locavit. Actum IV. Decembris anno a nativitate D. M.CCCC.XLVIH. Anno 1456. ab Alano Sedis apostolicæ legato commissarius fit ad colligendas decimas in provinciis Tolosana & Au- xitana.Quo etiam anno die 23. Decembris delegavit Petrum abbatem Moiisiacensem, ad perceptionem hujusmodi decimarum diœcesis Montalbanensis. Anno 1458. die 19. Februarii memoratur adhuc in Gallia Christiana Gemellorum fratrum Sammarthanorum, qui nobilitati ejus generis testimonium perhibent. Annus mortis, quæ contigit pridie calendas Novembris, ignoratur. De illo multa lege infra in episcopis Adurensibus. LIII. GUIScHARDUS. Guischardus de A lbuconio, quod cognomen est nobilissimæ gentis in Marchia.ex senatore Parisiensi factus est episcopus Conseranensis. Quo anno inchoaverit episcopatum nobis incompertum est, sed jam præerat anno 1462. quo cum ecclesiæ suæ clericis ( vulgo beneficiariis) transegit. Anno 1472. die 12 Augusti dedit litteras pro contrahendo matrimonio inter Isabeliam d’Aubusson, & Guillelmum dominum Castri-viridis (Chasteau-vert) qui erant consanguinei in tertio gradu.Simul erat abbas B.Manx de Palatio, prope Burgum-novum, ( Bourg-nouvel) indiœcesi Lemovicensi. Anno 1475. transiitad Caturcensem cathedram. LIV. Johannes III. Johannes de Ausa, bonus episcopus vulgo nuncupatus, nobili genere ortus, insignia domus d*lncamps habuit, antequam aquilam pro stemmate, in parmula a Ludovico rege XII. acCepisset.Eminebat in hoc viro litterarum maxime sacrarum cognitio, quam hauserat in contubernio cardinal s de Fuxo s ejus enim studiorum socius fuerat. Variis in instrumentis, anno 1480. quo antiqua statuta pro reformatione j cleri innovavit, & sua auctorifate confirmavit, & sequentibus annis, ut episcopus Conseranensis inlcribitur. Anno 1494. die Dominica decima Januarii coronavit Pampelonæ Johannem de Lebreto, & Catharinam regem & reginam Navarræ, absente tunc urbis episcopo, præsentibus vero Johanne de Barreiria Baio- nensi, & Bertrando de Boria Aquensi, præ- sulibus. Basilicam B. Mariæ Virginis variis picturis exornavit, fornices construxit & peristylium, ad sacras procefliones & supplicationes in ecclesia faciendas. Anno 151$. instituit procuratorem, qui suo nomine cpiscopatui renuntiaret ; ejus autem litteras archetypas ea de re Tomus I. NSERANENSIS. 1140 . vidit noster D. Edmundus Martenne, apud S. Palladium, in musæo docti viri Oihenarti LV. C A R o L U S. Carolu de Acromonte Rogerii • Acromon- tensis domini, Leonoræque Benearncnsis filius, anno 1515. Johanni sussectus est. Anno 1518. memoratur in quibusdam chartis pro jure ar- chidiaconi conscriptis. Postea fuit Auurensis episcopus, & archiepiscopus Burdegalensis. LVI. Gabmel 1. Gabriel de Gramontcardinalis titulo sanctæ Cæciliæ, Caroli frater ac successor, pra erat anno 1520. ex instrumento publico confecto ab Arnaldo de Fontano notario, pro Johanne de Convenis Fuxi abbate. In alio quoque anni 1524. die 13. Martii memoratur. Jam erat epi- scopus Tarbensis die 1. Octobris anni 1526. ut infra demonstraturi fumus. Plures alios episco> patuspossedit, Tarbensem, Pictavensem, & ar- chiepiscopatum Tolosensem ; ubi multa de illo. LVII. MENALDUS. Menaldus de Martorio Beneamensis, priqs decanus Aurelianensis ecclesiæ, postea epr.co- pus Tarbensis, demumque Consoranensis creatur permutatione facta cum Gabride de Gramont, anno 1524. quo idem Gabrel de Acromonte tranflatus erat ad sedem Tarbensem, bulla Clementis VII. dataxrv. cal. Augusti. Acta publica Menaldi nomen præbent ab ultima die Novembris anni 1526. Exsecutionem fui testamenti conditi apud Lugdunum, anno 1527. ei demandavit Odetus de Fuxo dominus de Lautreco. Memoratur anno 15^28. in tabulis reformationis chori ab ejus vicario factæ. Anno 1529. Clemens VII. reseripto apostolico ipsi

! licentiam dedit tutoris offioium exercendi erga Odeti Lautreci comitis supra laudati liberos. Denique anno 1547. die 14. Januarii interfuit pactis matrimonii Caroli de Luxemburgo, vice* comitis de Martigues^um Claudia de Fuxo : obiitque anno 1548. De MenaUo Martorio, ita canit Nicolaus Borbonius : i Post totsusceptos exantlatosque labores Pramiasunt, prasul, certa reposta tibi. Te Jensit princeps, fenstt Rejpublica nostra Esse virum meritis & pietate gravem. Macte esto virtute tsta, regemque gregemque, £>uocl facis, assidua sedulitate juva. LVI1I. HECTOR. Hector Ossunus nobili genere oriundus erat in Aquitania ■, c qua familia claruit eodem se- culo sub regibus Henrico 11. Francssco 11. & Carolo IX. Petrus Ossunus præfectus equitum cataphractorum, vir spcctatæ virtutis ac fortitudinis militaris. Auspjcatus est episeopatum, anno 1548. ut liquido constat ex eiusdem epi— 1 taphio. In ipfo laudatur ob depulsos ex Con- soranensi pago hæretiCos omnes. Nosoconiium a De genere & parentibus Caroli aliter loquitur Petrus Fri- son, in G.lli » purpurat », ubi agit d.— Gabrielc de Gramant, caMinili ftatre Caroli. Jocet enim h rum rtattum pagentes fuiffe Rogerium d’Astr, & Claram de Gramont ; cu|us gentis ori- gincm trahic a regibus Navarrx. Ceccij