Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/549

Haec pagina nondum emendata est

iorf> ECCLESIA A SANCTUS OkIENTIUS. b S Orientii ordinis S. Benedicti monasterium in civitate Ausciensi, olim abbatia erat a Bernardo Luteo comite Fidentiacensi fundata, nunc vero insignis prioratus ordinis Cluniacen- sis, cujuS monachi vi bullæ eu jusdam quam su- prema magni consilii curia subreptitiam decla* ravit, secularem togam induerunt. Ipsius abbates & priores ordine chronologico nunc juvat exhibere. ABBATUM ET PRIORUM SERIES. I. S. AustinduS ex abbate S. Orientii factus. est archiepiscopus Ausciensi*. J II. Raimundus LabbaS S.Orientii, an. 1068. in Ausciensi concilio intercedit quominus eo » clesiæ suo monasterio subditæ, in edicto generali comprehenderentur, quouniversis Vasconiæ ecdessis præscribebatur.utquæque suis episco- palibus sedibus quartam partem decimarum persolveret ; obtinuitque ea de re privilegium, ut videre est in Austindo archiepiscopo. Vide to. 2. Spicii, ubi etiam legitur impetrasse, ut tam ipse quam fui successores archidiaconorum vices acerent super ecclesias& clericos in honore suo, hoc est intra fines ditionis monasterii. < Edidimus vero hoc privilegium inter probationes. Eodem anno 1068. Aimericus comes Au- sciensis, & ejus frater, filii Willelmi comitis, dant monasterium S* Orientii ordinandum S. Petro Cluniacensi, annuente Raimundo eorum avunculo, dicto ejusdem loci ( S. Orientii) abbate ; quorum litteras vide ibid. III. Guillelmus-Bernardus de Monte alto, (Montaut) ex priore S.Orientii, factus archi » episcopus Auxitanus. IV.Bemardus monachus Cluniacensis prior ! S. Orientii, postea archiepiscopus Toletanus. V. Guido prior S. Orientii, 1097. in bulla Urbani papæ I I.ad S.Hugonem abbatem Clu- niacensem. VI. OgeriuS I.ad quem exstant PaschaliSpapæ II. litteræ protectionis, 110$. VII. G arci as Eiz Romam profectus adver- sus Willelmum archiepiscopum, judices acce- Eit G. Burdigalensem, H. Agennensem, B. Tan- ienletn præsules, & M. aobatem Figeacen- sem. VIII. OgeriuS II. tempore Eugenii papæ III…, IX. Unandus, n ? o. testis in veteri diplomate ecclesiæ Ausciensis. X. Fr. Johannes 1.1262. & 1265. XI. RaimunduS II. de Bauro, I188. XII. Stephanus de Arcu, an. 1301. ceffit Philippo regi justitiam altam quam in urbe pos- sidebar. XIII. Bono, 1311. XIV. Guillelmus Clavaldi, 1521. XV. Imbertus I. de Baynaco, 1345. XVI. Imbertus 11.Grosseti, 1361. XVII. Bonsomus Faydici, 1392. XVIII. Bosso, 1406. XIX. Petrus de Ransia, <421. monachus Simorræ & prior Sarancolini. U S C I E N S I s. 1010 XX. Raimundus III. de ArentiSj>rior B.M. Deauratæ, apud Tolosam, bulla Eugenii papæ IV. data pridie nonas Martii anno pontificatus XI. Christi 144 !. prioratum conventualem S. Orientii obtinuit, etu natus ex patre sacerdote & femina conjugata, cujus defectus, cum sieret prior B. M. Deauratæ, dilpensationem acceperat Jntuitu meritorum, quod videlicet in urbe Tolosa per annos viginti jus canonicum edocuisset. ex charta B. M. Deauratæ Tolos. XXI. Umbertus deMosiiaco, 1455. XXII. Petrus I. Fabri (du Faur)protonota* rius, 1496. electus episcopus Lactorensis, anno 1505. XXIII. Johannes II. deNiort, 1532. XXIV. Petrus II. de Rancia, I533. XXV. Antonius Peregrinus, 1541. XX VI. Franciscusde Pisseleu, 1545. episcopus Ambianensis. XXVII. Jacobus du Faur, abbas Casu-Dei, & senator Tolosanus. XXVIII. Ludovicus de Lorraine, 1573. XXIX. Carolus de Bourbon, 1588. episcopus Lacturiensis. XXX. Antonius de Laur, 1591. XXXI. Odo d’Aignan, 1597. XXXII. Bertrandus de Laur, frater Antonii de Laur, qui supra, 1609. XXXIII.JohannesIII.Gabin, canonicus S. Mar.æ A usciorum, ex cessione Bertrandi, i6Ij. XXXIV. Cæsar-Augustus de Gondrin, ex resignatione præcedentis, 1618. XXXV. Ludovicus-Henricus de Gondrin, ex cesiione fratris fui : fuit archiepiscopus Seno* nensis, 1634. XXXVI. Johannes IV.de Binos, abbas Calmæ in Bria, ex permutatione cum præfato archiepiscopo, 1656. XxXVII. Paulus Fontanier-Pelisson, libellorum supplicum magister, qui pro tuendo in monasterio statu regulari decertavit, 1682. X XXVIII.Federicus de laTour d’Auver- gnede Boiiillon, 1693. XXXIX Raguenet, 1708. AjJATIA DE BERDONA, ordinis Cisterciensis. B Ardum, vel Berdona, monasterium in Novempopulanæ provinciæ senescaUia, diœcesis Ausciensis, ordinis Cisterciensis, filia Morimundi, conditur anno 1134. ad cujus ex- ædificationem sub invocatione Dei & B. Virginis, Valterio abbati Morimundi, qui ex suo monasterio religiosos ln novellam congregationem deduxit, contulere terram Berdonarum cum ecclesia, casall, & totius loci appenditiis, sylvam de Violes, aliaque territoria Bernardus consul, seucomec Astaracensis, & filius San- cius I I.adstante Guillelmo, archiepiscopo Ausciensi, legare Ipostolico, ut constat ex charta originali ejusdem anni. Postea privilegiajposses- siones ac jura firmaverunt diplomatibus suis Lucius II.papa Laterani, 10. Aprilis 1143. Euge- liius III. Romæ 1(52 Hadrianus III. die 6. Octob. 1161. Innocentius IV. 1246. Auctum etiam & locupletatum fuit donis non modo Astaracensium, sed & dynastarum de Barba*