Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/542

looj ECCLESIA J Cur voluit Princeps Roma sua viscera condi ? An quia visueribus condita Roma suis ? . Cur voluit magnum Gallis cor ut esset in oris ? An quoniam cordi Gallia magna suit ? Cur voluit pulchro sepeliri Tibure corpus ? Anne sn deliciis, quod stbi Tibur erat ? Fallor, habet magnum cor Gallia magna, ywcd mwj Audito patris funere facta fuit. Viscera Roma tenet, tam suero principe rapto, l^uod sua visu stbi viscera Roma rapi. Tibur habet corpus, quoniam sua corpora sunstt In partes susu dissociare suas. Callus, Romanus, Tibur, cor, viscera, corpus> Sensure auferri, restituique stbi. In hujus funere duo celeberrimi tota Italia viri, ingenii vim exercuerunt, Bapt. Guarinus, ac Leonardus Salviatus, unus Latina, alter Italica oratione tanti principis jacturam lugentes, quem & Thuanus hist. lib. 84. inquit, ut avo cognominem, stc magnitudine animi parem, munificentia vero in omnes quibusvis principibus longe superiorem, ita ut in ea urbe in qua tanquam in publico Christiani orbis theatro tot annos admirationi fuit, thesuurus pauperum, sacri collegis splendor, aulaque Romana ornamentum dici meruerit. LXXXVII. LEONARDUS. Leonardus deT rapes, Nivernensis, siicri consistorii comes, ex senatore Parisiensi assumtus post longam hujus metropolis vacationem, Hen- rico de Sabaudia Jacobi Ncmorosii ducis, & Annæ Atestinæ cardinalis Aloysii sororis filio designato archiepiscopo, sed possesiionem non adepto, neque consecrato, aliquot annos vicaria potestate hanc cathedram administravit. Demum nominatus fuit ab Henrico IV.rege 1597. bullasquc tandem obtinuit a Clemente VIII. Novembr. die 8. 1599. Sequenti anno fidem clientelarem præstat 16. Januarii, &paulo post, consecratur anno 1600. in capella episcopatus J Parisiensis a Petro Gondio cardinale, asiisten- tibus epiPcopis Arnaldo Pontaco Vasatensi, & Leodegario de Plats Lactorensi.Solemniter ingressus est Auxitanam civitatem 6. Novemb. sequentis, ubi omnium festivo applausu excipitur ; ciim abhinc centum fere annis, nullus ex decessoribus archiepiscopis urbem invisisset : quod evenerat, tam injuria bellorum civilium, quam incuria præsiilum qui aulæ sive regum nostrorum, sive summorum pontificum addicti, per vicarios hanc ecclesiam rexerant : ex quo insinita mala in hac diœcesi pullularunt,. depravati laicorum mores, pastorum & cleri-J eorum ignorantia & socordia, hæresiim propagatio, hæreticorum, maxime nobilium audacia in usiupandis & diripiendis ecclesiarum bonis ; quibus periculosiffimis ecclesiæ suæ morbis Leonardus cœpit mederi prudentia & fortitudine singulari. Tantæ autem molis opus aggressus est ab accurata ecclesiarum ac parochiarum visitatione ; instituitque congregationem plurimorum canonicorum ac piorum virorum > qui prædicationibus & catechesibus sopitam populorum religionem excitarent. Admisit Capucinos in urbem, & pro eorum fun- U S C I E N S I S. 100$ . datione plura de Gjo impendit. Virgines quoque Ursulanas aC Carmelitas opibus suis juvit, plures etiam inopes puellas ære sufficienti ut nuptui traderentur, dotavit. Præterea duodecim clericos instituit, aiiignatis ad victum honestum reditibus. Denique vetustate & negli- gentia antecesseram archipræsiilum collapsa dominii cpiscopalis ædisicia, pristino splendori restituit. Quinetiam cum ecclesiæ primariæ fornices & tholi, miserabili ruina jacerent, antistes magnisicentia incredibili, vigintisupra centum millia librarum libentiffime insumsit, ad (arta tecta facienda : & cum tot & tantis largitionibus nondum esset factum Catis ejus libc- ralitati, auxit altaria ornamentis, donariisque variis usque adeo pretiosis, ut jam Auxitana ecclesia, omnes Novempopulaniæ magnisicentia siiperet. Interfuit comitiis generalibus regni Parisien- sibus 1614. & conventui delectorum virorum, ( vulgo les Notables J Rotomagensi 1617. sub Ludovico XIII. Anno vero 1614. die Augusti 50. in honorem Annuntiationis B. Virginis ecclesia Recollectorum divi Francssci in subur- bio S. Martini Lutetiæ a nostro archiep. consecratur, pluribus martyrum reliquiis, ut est in more positum, sub majori altari reconditis. • Ceterum paucis diebus antequam e vita decederet, testamentum condidit, quo præcepit se in habitu religioso divi Francisei cum imagine crucisixi & codice libri de imitatione Christi, tumulo mandari. Obiit die 29. Octobris anni 1629. summo fui relicto desiderio. Jacet in sacello ecclesiæ majoris Ausdensis, cum hoc epitaphio : Leonardus de Trapes archiepiscopus Auxitanus, vermis, & non homo. Opprobrium hominum & abjectio plebis. Sustine viator, & imperata Supremis tabulis elogia * Perlegens, timorata conscientia Motum cogita. Hac te monitum voluit Claudius Moulnoury Tolosunus sunator, Nepos & hares mustissimus. Abi. Cor ipsius ante altare conditum est cum se- quenti inscriptione : VIATOR Exiles in hoc cippo magni cordis exuvias vides. Nimirum ubi thesuurus prasulis ibi & cor : Nec ullibi sanctius quam ad aras jacere sucer cinis debuit. Cordatissimum pulverem, nifi excors es, lacrymis dilue : Immo procura ipsemet, fit ut de te aliquid posthumum ^uod imponi aris possit. Piis manibus Leonardi de Trapes, Auscorum archiepiscopi avunculi optimi perenne hoc grati animi monumentum posiiit Claudius Moulnoury, abbas Galliacensis, Consistorianus comes, libellorum supplicum Magister, nepos & hæres. Obiit 1629.29. Octobris. LXXXVIII.