Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/536

Haec pagina nondum emendata est

, , } ECCLESIA A litterae 2. idus Februarii anni 1251. LXX. A M AN E v U S. II. Amanevus de Armaniaco filius Roger ii, & frater Geraldi Armaniacensis & Fidentiacen- sis comitis, ex canonico Tolosano creatus est Ausciorum archiepiscopus post Hispanum anno 1262. sed nihil de illo nobis occurrit in in* stramentis publicis ante annum 1264. quo quaedam ab eo gesta legimus tanquam tutore Ro- gerii comitis FuxensiS, &.vice-comitis* Ca- stelli-boni. Etenim hic princeps Rogerio Isar- ni, & aliis oppidanis Saverduni, juravit servare eorum consuetudineS intactas, octavo i idus Martii anno 1264. it consensu Amanevi de Armagnac Auscicnsts archiepsscopi & Arnaldi Gaesta abbatis Manst-Axdls tutorum suorum. Eodem anno Amanevus adstitit Rogerio Bernar> di comiti Fuxensi, castrum Appamiarum S. Antonini canonicis reddenti. Anno 1268. apud Montem-martianum præsens fuit cum aliis Vasconiæ episcopis solemni emancipationi Constantiæ primogenitæ Gastonis vicecomitis Bearnensis, pro matrimonio contrahendo inter ipfam & Emmanuelem, quod tamen effectu caruit. Eodem anno ordo pacis & fidei, alias ordo militaris S. Jacobi de Spatha, de quo lo— ( cuti fumus in Amanevo 1. cum jam collapsos esset, procurante nostro archiepiscopo restituitur, & a Clemente IV. confirmatur, qui bullam ad eum ea de re direxit, anno 3. sui pontificatus datam. An. 1274. VI11. idus Martii it Eduardo Angliæ regi de senescallo Vasconiæ bona ecclesiastica occupante. Item anno 1279. pridie non. Februarii, ex tom. II. collect. Rimerii p. 22. & p. 129. Gregorius X. Clementis successor, Amanevo concessit, ut providere posset per se, vel per alium, tribus clericis scientia, ætate, moribus idoneis, in ecdesiis cathedralibus Baio* j- nensi, Aquensi, & Vasatensi. Anno 1279. habuit scnodum in urbe Auscensi, ex qua, una cum luis suffraganeis, scripsit ad Eduardum regem Angliæ ducemque Aquitaniæ, pro tuendis Vasatensis ecclesiæ juribus. Anno 1284. adfuit Tarbæ, quando sene- scallus Vasconiæ comitatum Bigoritanum e manibus Eduardi regis Angliæ accepit, in dis- sidio inter Constantiam & Loram Turenæ co- mitissam. Ad eum tanquam suum metropolitanum, Lascariensis episcopus querelam detulit, adversos Rogerium Bernardum Fuxensem comitem j bonaecclesiæ suæ invadentem ; qua in causii concilium provinciale coegit Amanevus, aquo sata est excommunicationis sententia in comitem & comitissam, nisi resipiscerent, quam ipsiS notam fecerunt episcopi Oloronensis, & Tarbensis. Synodus hæc apud Nogarolium habita sabbato proximo post festum Astumtio- nisB. Virginis anno 1290. nunc ex archivo ecclesiæ Auseiensis edita est tomo XI. conciliorum. Ibidem leguntur constitutiones Auscita- næ provinciæ promulgatæ in alia synodo, anno 1300. Anno 1294. die 10. Julii rex Angliæ scripsit de Vasconia recuperanda nostro Ama- USCIENSIS. 994 A. nevo, & aliis præsulibuS j scilicet Hugoni Va" satensi, Bertrando Aginnensi, Arnaldo Aquen’ si, Dominico Baionensi, Galhardo Olorensi, Petro Adurensi, Raimundo Lascurrensi, Ge- raldo Lactorensi. Quam sollicitus suerit hic metropolitanus, de celebrandis conciliis, liquet ex multis aliis quæ habuit annis 1303.1308. 1515. Ipsum sedisse m concilio Viennensi sub Clemente V. an. 1311. probant epistolæ ejusdem Clementis relatæ tomo XI.concil.Ad extremum ob decrepitam ætatem adjutorem & socium in munere archiepiscopali ubi allegit Cunabien- sem episcopum, & cum rexisset ecclesiam an- B nis 57. fato suo functus est anno 1318. De eo in necrologio Casæ-Dei ord. Præmonstraten- sis, m. idus Septembris Amanevi de Armant ac, qui rexit Ecclefiam Auxitanam poji mortem domini Hispani per LVII. annos, Issuj decessit anno Mcccxvm. In necrologio S. Severi ejus obituS notatur octavo cal. Maii. Sed fortasse per obitum, preces anniversariæ pro ipso sundendæ signisicantur. Ibidem appellatur monachuS S. Severi ; vel quia ante episcopatum vitam monasticam amplexus fuerat in eo monasterio, vel quia factus archiepiscopus referri in album fratrum ambierat.

Amanevus impigre defendit jura cleri ad- versus seculares judices ; unde Guillelmus Bur- dini in historia Parlamentorum linguæ Occi- tanæ, loquens de comitiiS anno 1313. habitis, ipsum recenset primum inter pradatos qui erant regi suspecti (vel potius ministri$ regis) & habebantur ut rebellionis auctores. Hoc antistite, anno 1297. rex Francorum cum exercitusuoobseditcsvitatem Ausciorum. Ex fragm. cbron. & ms. Tolosani. LXXI. GUILLELMUS IV. Guillelmus de Flavacuria Rotomagensu > diœcesis in pago Velocaffino patre cognomine genitus ex nobili genere, primum VivariensiS episcopus fuit, tum Carcassonensis ; a qua sede assumtus est canonicorum suffragiis, ad cathedram Auxitanam, sed elapsis aliquot annis post Amanevi mortem. Quid vero causæ fuerit ut tandiu sedes vacaret, nondum nobis compertum elb Certe in chartis Gimundi anno 1313. adhuc ecclesia illa sine pastore erat. Anno autem sequenti die Dominica post festum apostolorum Philippi & Jacobi solemni pompa ingressus est urbem, & in suo novo adventu juravit servare intactas ecclesiæ liberta- i tes. Hoc ipso anno memoratur in tabula Ca- ’sæ-Dei ord. Præmonstratensis, die Jovis proxima ante festum S. Quiteriæ. Celebravit concilium generale Auxitanæ provinciæ, sub annum Domini 1326.die lunæoctavo Decembris, in quo sactæ sunt 60. constitutiones. Ita lego in ms codice ; in editis tamen sunt tantummodo 56. tituli. Eodem anno interfuit pactia matrimonii inter potentem dominum Arnal- dum Guillelmi de Barbazano, & dominam Mabilam filiam Arnaldi Guillelmi de Monte- lugduno comitis Pardiaci, apud villam comi- talem 18. Julii 1326. Carolo rranciæ & Navar- ræ rege. Anno proxime elapso ipsius menti »