9pr ECCLESIA . Animam Deo reddidit Garsias IV. idus 1 Maii, ex Silvæ-majoris necrologio > quo in mo- nasterio jacet. Quoto vero anno suiritum emi- serit non additur in necrologio. Duodecim annos regiminis ipsi tribuit vetus index archi- episcoporum. LX VIII. AmANE VUS I. Amanevus de Grilinhaco, Riontio diœce- sis Burdigal. ad Garumnamonpido, nobili progenie ortus, Gregorio papæ IX. carus & familiaris, ex Tarbensi episcopo Ausciensium me- tropolita, ecclesiam nane administrare cœpit saltem an. 1226. Nam decem supra centum solidos Silvæ-majoris fratribus annuatim solvendos pro suo, parentum suorum, & Gaillardi ac R. de Grisinhaco fratrum itidem suorum, necncn Gaillardæ consanguineæ anniversariis (. constituit an 1226. ex Silvæ-majoris tabulis. Huic quoque monasterio, propter Garsiam decessorem suum in ejus basilica inhumatum, dedit ecclesiam S. Johannis de Scalans. Ibidem vero inter fratres ad succurrendum annumerari voluit. i* A nno 1231. adfuit dedicationi basilicæejus- dem monasterii, die 24. Augusti factæ a Ge- raldo Burdigalensi archiepiscopo. Anno 1236. dedit litteras in gratiam prioratus beatæ Ma-( riæ Lingonii, a Silva majori pendentis j quibus notum facit sæpius quidem sibi contigisse ut propter negotia varia ad hunc locum divertent ; sed nunquam ibidem jure metropolitico procurationem exegisse, vel etiam recepisse. Gregorius papa IX. Amanevo dedit privilegium crucis vexillum ante se præferendi. Lit- teræpontisiciæ datæ sunt anno 1. ejus pontifi- — carus, qui incœpit anno 1227. liio præsertim hortatore instituitur Ordo . militaris S. Jacobi, ad fidei & pacis defensio- . Dem, quem confirmavit idem papa anno 1231. . Hoc prasijle adnitente 1232. Bolo de Ma-£ stas, Petronillæ comitissæ Convenensis maritus, transeg : tin manibus comitis Tolosani, & Amanevi de Lebreto, pro juribus hereditatis domus Convenensis. Anno 1234. conficit litteras de commisso prioratu de Boga episcopo Adurensijin monachum a fratribus Sylvæ maj. recepto. Jam memorata Petronilla comitissa scriptis testamenti tabulis apud Vicde Begorre mense Februario 1239. Amanevo, qui propter ejus negotia multas impensas fecerat, asiigna- vit omnes redditus suos de Banhercs, eo quod Guillelmo antecessori in sede Auxitana sub onere quinque millium solidorum teneretur, j Concilium autem provinciale coegit Amanevus contra Albigenses hæreticos.Exsilium.carcerem, & multa alia passus est a Friderico imperatore, quibus ærumnis finem si)la mors attulit, cum adhuc in vinculis esset. Legimus vero ejus vicarium fuisseH. Tarbensem episcopum, forsan tempore captivitatis. Quo tempore mortuus sit, non omnino constat. Sedes vacabat an. 1242. mense Junio, ex charta nss. S. Orien- tii. Mortuus est Capuæ, unde corpus ejus defertur ad monasterium Silvæ-Majoris ubi jacet in choro cum hoc epitaphio, quod de eo multa nos docet : Tomus I. LUS CIENS II 991 1 Felix pralaius Amanevus qul tumulatus Hic jacet, egregius exstitit atque pius. Indolis ipse pia de Burdigala regione Editus enituit, jura docensque suit. Sede decanatus Engolismense locatus Ad Tarbam trahiturprasul & efficitur » Hicsublimatur » & in Auxi sude locatur Supra pontificis patris agendo vices. Cum cleror eliquo captus suit a * Friderico, Tractatujque male cum * patre Burdigala Octabis Agatha sub caneris asperitate Traditur, innocue captus obit Capua. Burdigalaque pater Geraldus hic
S corpus & hic
Post Amanevi mortem diu sedes vacavit ; videlicet anno I242.ua jam diximus, & anno sequenti, nimirum vx. cal.Februarii. Oilienar- tus & Sammarthani fratres docent H ugonem de Pardaillan Bigorrensem si : u Tarbienscm episcopum, Amanevo mortuo, a collegio ca- non : c >rum, primo in vicarium siji collegii, deird ; in archiepiscopum electum esse, anno 1244. Addunt prætermissum fuisse Hugonem in veteri archiepiscoporum indice, quod constat ; & dubitant utrum fuerit consecratus nec- > ne. Certe non indigebat consecratione, cum J jam esset Bigoritanus episcopus. Hugo hic est ille H. Tarbeiensis episcopus, quem diximus vicarium fuisse Amanevi in Ausciensis ecclesiæ gubernatione ; qui forte auctoritate pontificia aliquaadni rexit post mortem archiepiscopi, canonicis consentientibus, eumque pro capitulo vicarium gCneralem sorsan eligentibus. LXIX. Hupanus. Hispanus, quem Maflacum cognominat Oihenartus, Sammarthani vero dicunt in chartulario Auxitano cognominatum esse de 1 Massanis, huic prasuitecciesiæab an. 1245.ad 1 annum 1261. Fuit is acerrimus defensor jurium 1 cathedræ pontisiciæ, qui Armaniaci comitem ecclesiæ Ausciensis seudatarium ad clientelæ hominium adegit. Memoratur etiam in veteri placito parlamenti Parisiensis, in festivitate omnium Sanctorum an. 1292. de regalia Au- xitani pontificatus, quod profert Renatus Cho- pinus libro 2. Monalticon, hoc verborum tenore : Visu informatione sucta super homagio, rn temporali ecclesia Auxitanafaciendo, repertum esiper testes, dictum homagium a quondam ar- chiepiscopo Auxitano, regibus Francis factum esse, & dominum Hifpanum quondam archiep. Ludo- vicum regem Francia requisivijse, tanquam dominum temporalem, quod ecclesiam Auxitanam » fundatam & dotatam a Clodoveo rege Francorum, juvaret & defenderet sicut tenebatur. Item quod Arnaldus de Armaniaco fecit homagium Hifpano archiepiscopo pro comitatibus Armaniad & Festnfiaci, & de iis loquendum est domino re^’ Habemus ejus litteras quibus fideles hortatur ad eleemosynas faciendas, pro restauratione Pessani monasterii, quod cum toto castro conflagrarat ; remittitque erogantibus pecuniam dies 50. de injunctissibipoenis. Datæ sunt Rr r
