Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/491

Soj ECCLE SI A CARPI cit poni vexillum Carpentoratensts ecclesta, inora—. sentia dominorum, & plurium hominum ejusdem castri, super portale quod est prope ecclesiam B. Maria. Anno 1264. emit a Guillelmo Ricani, omne jus quod habebat in castro scu villa de Venasca ; iequenti vero anno, a Matarona filia Dalmatii ae Venasca, partem jurisdictionis & donationis*, quæ ei obveniebat ex succeflio- ne Rostagni de Mornatio fratris siii. Anno 1268. composiiit cum capitulo, pro solutione decimarum. Clemens papa IV. ei mandatum dedit anno 1267. ut curaret restitui bona ablata Montis-majoris monasterio. Adhuc praeerat anno 1273. XLIX. PETRUS III. Petrus Rostagni filius Hugonis, qui suit supremus arbiter litis siniendæ inter episcopum Avenion. & potestatem ejusdem civitatis, vir nobilitate & prudentia clarisiimus, & avunculus Peu patruus Raimundi Rostagni Tolo- nensis episcopi, ex canonico factus est episcopus. Anno vero 1275. xvI. cal. Aprilis fecit vexillum rubeum, cum mitris. crocis, & clavis crocei coloris portari in portale castri de Venasca 1 & a dominis ejusdem castri exegit fidelitatis sa- cramentum. Anno 1279. interfuit concilio Ave- nionensi sub Bertrando Arelat. episcopo.’ L. RAIMUNDUS III. Raimundus de Mazano canonicus ecclesiæ Carpentoratensis, electus est anno 1280. quam electionem confirmavit metropolitanus Arela- tcnsis. Anno sequenti adfuit transtationi reliquiarum S.Mariæ Magdalenæ. Ipfe anno 1285. ossa S. Sissredi episcopi ecclesiæ patroni, e ve. teri capsa educta, in nova propriis siimtibus ex argento fabricata inclusit solemni ritu. Anno 1288. convenit ad synodum Infula nam diœ- cesisCavallicensis, sub Rostagno archiepiscopo j Arelat. coactam. LI. BERENGARIUS II. Berengarius de Mazano Raimundi episcopi consanguineus, eidem siissectus est, anno minime nobis cognito, unanimi sijorum sodalium consensu, erat enim canonicus. Anno 1294. cum Petro præposito statuit ut omnes reditus cujuscumque dignitatis, perstmatus, canonica* tus, & beneficii seu sacerdotii, durante vacatione, libris & ornamentis ecclesiæ comparandis impendantur. Anno 1306. ipf e & capitulum Petro de Ferrieres Arelatensi archiepiscopo fa—. cultatem dederunt creandi in ecclesia Carpen- toratensi dignitatem archidiaconarus. Eodem anno admittit ad ecclesiam de Saltu fratrem Rostagnum Alfanti S. Andreæ monachum si- bi a Bertrando abbate præsentatum. Accusatus apud Clementem papam V. defenditur a fratribus Minoribus, qui ad sijmmum pontificem scripserunt ægre si : ferre opinionem bonam reverendi patris Berengarii apud ipsum quibusa dam objectis criminibus obfuscari ; ad ea vero diluenda, testantur ipsum semper, etiam cum esset canonicus ecclesiæ Carpentoratensis, laudabiliter & honeste se habuisse ; idcirco cano- NTO RACTEN S I S. « >otf nicorum omnium vota in ipsum convenisse, in electione ad episcopatum. Pauperes hunc episcopum experiri benesicum & munificum : audivisse a testibus fide dignis, psusquam decem millia librarum eumdimisisse populo de offen- sis. Multa bona religiosis viris conferre, pacem cum subditis habere quantum in ipsi) est. Cetera lege sis in ipsis litteris datis Iv. cal. Maii anni 1307. An. 1312. die 3. mensisMaii homi- nium ipsi præstitum est a nobili viro Raimun- do de Agouto domino de Tritis, castri de For- calquerio, & castri de Muris, flexis genibus ; qui professus est se poflidere castrum de Muris, fub dominio & senhoria dicti domini episcopi, & quemcumque episcopum CarpentorateIssem in sua creatione episcopali, in primo adventu suo ad castrum de Muris, habere posse vexillum suum, vel senhoriam in signum siii dominii. & ecclesiæ ( Carpentoratensis) ponere in turri seu in sortalitio dicti castri, &c. quæ le- geS, si velis, in probat. An. 1316. die 10. Junii Rostagnum de Merindolio monachum S. Andreæ admittit in priorem ecclesiæ sancti Salvatoris de Saltu, præsentatum a Berenga- rio abbate. Eodem an. Petrum de Relhano in ruralis S. Bartholomæi ecclesiæ priorem & rectorem recipit die 17. Martii, ad petitionem ejustlem Berengarii abbatis. Hæc nobis de hoc episcopo suppeditarunt tabulæ S. Andreæ. LII. OTH0&OD0. Otho electus anno 1318. legitur : biennioque elapso Johanni papæ XXII. cessit dominium temporale civitatis Carpentoratensis, ast ejus loco plurima accepit jura tum in hac urbe, tum in variis comitatus locis. Anno 1321. A r- naldus cardinalis nostro scripsit Odoni ut ordinaret Guillelmum abbatemMonasterii-novi Pi- ctaviensis. An. 1322. juffit recenseri & desi : ribi sacras ecclesiæ suæ reliquias. Venit ad concilium Avenionense apud S. Rufum die 3. Septembris anni 1326. cujus acta vssasunt a Petro Gassendo. L111. HUg o. Hugo, si credimus Johanni Columbi, jam præerat anno 1330. acceffitque ad concilium San-russense eodem an. habitum. NostriS vero Sammarthanis satis fuit inchoare Hugonis episcopatum, an. 1532. Sedit in alio Avenionensi ad S. Rufum concilio anno 1337. die 3. Septembris. LIV.GAUFRIDUS III. Hujus præsiulis mentio non occurrit ante annum 1347. die 8. Decembris. An. 1348. primus nominatur internuntiorum & procuratorum ad tractandum de conjugio interHumbcr- tum Delphinum, & Blancham sororem Ame- dei cormtis Sabaudiæ ; quod tamen in fumos abiit, uti alia ejusilem principis tentata matrimonia.* Sedit issque ad annum 1356. quotran- siatus est ad cathedram Carcassonenscm, ex veteri charta Carpentoratensi ; proindeque exsufflanda est illa parthenonis de Vicinis, in diœ- a Mtrntirti potdr Vhisu. DwphinJf, 619. 61X