ARaimundo militi, e quo Berengarium Raimundum militem ſuſcepit ; demum vidua initium dedit Furnorum cœnobio, volente opemque ferente Calveria abbate Andaonenſi, qui & hanc ipſi cœnobio præfecit. Defuncta eſt in ipſis domus exordiis, teſtante veteri inſcriptione quæ hactenus in marmore ad lævam oſtii baſilicæ inſculpta legitur his verbis : ✝ Anno ab incarnatione Domini 1238. pridie non. Junii obiit domina Mabilia filia Petri de Albarono quæ conſtituit iſtud monaſterium feria 6. luna 1. In ipſa die ſol paſſus eſt eclypſim. Hujus meminit necrol. Andaonense 11. nonas Junii his verbis : Obiit domina Mabilia prioriſſa de Furnis.B
Esquiva, de qua in necrol. S. Andreæ : xvii. cal. Nov. obiit Eſquiva prioriſſa de Furnis. Alaſacia obiit vii. cal. Martii ex necrol. Andaon. ubi abbatiſſa nuncupatur. Bertranda Roberta electa in abbatiſſam de Furno confirmatur a B. abbate S. Andreæ Avenion. iv. idus Nov. an. ab incarn. 1303. de qua ſic habet obituarium Andaonenſe : ix. cal. Febr. depoſitio Dom. Bertrandæ abbatiſſæ de Furnis. Dulcia de Videna ex moniali de Furnis abbatiſſa electa confirmatur a Bertrando abbate S. Andreæ an. 1310. 3. Junii. Johanna abbatiſſa B. M. de Furnis 5. Jun. annoC Domini 1345. quædam permutat cum Bertrando de Moriez monacho S. Andreæ, &c. de facultate Armandi abbatis. Abbatia de Furnis apud Avenionem, ſuppreſſa abbatiali dignitate, traditur exſecutoribus teſtamenti Johannis cardinalis Oſtiensis epiſcopi, ad fundandum ibi collegium, tranſlatis quæ ſupererant quatuor monialibus ad monaſterium S. Urbani papæ cum ſui monaſterii facultatibus. Vide chartam fundationis hujus collegii, quæ eſt xviii. in probat. col. 1. Monaſteria quæ priſtinum adhuc retinent ſtatum ſunt,D Andaonenſe S. Andreæ ord. S. Benedicti ſecus Avenionem.
S. Laurentii feminarum ord. S. B. in urbe.
S. Catharinæ fem. ord. Ciſterc. in urbe.
S. Honorati Taraſconenſis fem. ord. S. Benedicti,[1] * de quibus ſigillatim.
Nobile ss. Andreæ, Martini et Cæsariæ monasterium, in Monte-Andaone, vulgo S. André de Villeneuve-lez-Avignon.
MOnachorum eſt ordinis Benedictini in vertice Andaonis montis, ad ripam Rhodani, in ſuburbio Avenicæ civitatis, & ad fines Gothiæ ſuum.E Quos authores, quove ſeculo initium habuerit haud ſatis ſcitur. Hoc ſolum conſtat ex litteris Hildeberti Avennicæ civitatis epiſcopi anno mvi. datis, quod in præfato Andaonenſi monte Concio inibi congregata multos monaſticam vitam per annos duxerit ; ſed a quibus poſtea diſſipata fuerit penitus ignoratur. Hunc locum |
conſecrarat pia vita ſancta Cæſaria recluſa, quæ florebat ſub Johanne Avenionenſi epiſcopo. Obiit autem initio pontificatus Valentis ejus ſucceſſoris, qui eam ibidem ſepelivit an. 587. Demum vero anno circiter 980. ope Wamerii Avenionenſis antiſtitis, Andaonenſis domus e ruderibus aſſurrexit, cui monachos & incolas dedit. Exſtat Spicilegii tom. VII. p. 200. teſtamentum Girvini & uxoris Conſtantiæ, quo cedunt quidquid poſſidebant in quibuſdam pagis monaſterio in honore ſancti Andreæ & S. Martini in monte Andaone conſtructo, ubi domnus abbas Martinus præeſſe videtur. Facta charta menſe Novembri an. mvi. Anno 1024. menſe Novembri eccleſiæ ſancti Andreæ ſuperaddita fuit baſilica ſacra ſancto Martino, in cujus dotalitium Stephanus vir potens & Garſennis uxor ejus, ac filii, manſum in Cavairaco villa, valle Anaga, comitatu Nemoſenſe, & alii alia contulere. Dominium montis Andaonis & territorium adjacens, aliaque bene multa donaverunt comites Toloſani, unde & cœnobii fundatores appellantur in necrologio ad iii. nonas Decembris. Et iv. nonas Decembris nobilium & potentum dominorum Raimundi (tertii cognomento Pontii) comitis Toloſani, & ejus filii (Guillelmi) fundatorum hujus monaſterii mentio fit in antiquiori necrologio, ſed recentiori manu.
In Andaonenſi monte olim delubrum Silvano ſacrum exſtitiſſe, innuit lapis altari ſacelli ſanctæ Cæſariæ deinde ſubjectus. Montem Andeonem reges Francorum muris & turribus munierunt in modum arcis, quæ Rhodano undique alluitur, niſi qua Villam-novam attingit. Huic autem cœnobio Warnerii præſulis ope reſtaurato præfuere hi abbates.
Series abbatum.
I. Martinus anno 999. quo Gregorius papa V. confirmavit monaſterium Andaonenſe & commutationem montis in quo ſitum eſt cœnobium. In his pontificiis litteris patronis monaſterii SS. Andreæ & Martino additur S. Michaël. Anno 1006. Heldebertus Avenionenſis præſul ceſſit eccleſiam ſancti Petri de Aleriaco minore ; exſtant litteræ editæ Spicil. tom. VII. p. 197. & ſeqq. An. 1009. conceſſe Andaonenſi cœnobio, cujus initia refert, confirmat idem Heldebertus. An. 1014. ** al. 24 quod quadrat indict. vi. |
- ↑ Præterea Johan. XXII. meminit monaſterii ord. S. Claræ apud Avenionem conditi, & abbatiſſarura Alaſiæ de Silvana, ac Berengariæ de Corvo poſt Alaſiæ obitum electæ. Vide in Gaſberto archiep. Arelat.
