Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/469

, 6, ECCLESIA A putant integros, neque hunc annum præteriisse. veteres aliæ tabulæ indicant. Unde cuique manifestum reddi potest cum ille electus fuerit anno 414. mense Junio ab eisdem menti ; & anno si incipiatur numerari quindecim annorum periodus, ad hunc usque annum & mensem Julium eundem certisiime pervenire debuisse. Solus index Sanctandrea- nus notat eum conditum suisse in æde Deiparæ Virginis, quod & ratio flagitare videbatur, cum ipse eam magnis impendiis pristino restituisset splendori, relinquens in dubium plustie mirari m tanto opere diligentiam oporteret quam opes & munisicentiam. XXII. D E B o vel B E B o. fafi « . PbaMmuuli roSit, ». Mensis Augusti sub finem Debo vel Bebo, (utrumque lego in veteri libro & elencho San- ctandreano, quorum ductum sidemque sequor) ad vacantem pontificatus Avennicensis honorem delibandum communi cleri, populique as- sensii assumitur, nullis ante in ecclefia functus muneribus, sed tantum vetus urbis senator, & ætate jam gravis ob merita quibus apud om- nes erat clarillimus. Addit autem codex noster hunc a sancto Honorato sacris ordinibus, & pontificia unctione delibutum, ita moderate suum administrasse magistratum, ut moribus facilis affabilisque, venerabilis tamen omnibus ob rectam piamque vitæ antea bene institutæ rationem & caritatem quam in pauperes solito magis ac magisdemonstrabat, nemini quicquam exhibuerit unquam negotii vel ossenuonis, sed ubique in toto convetsationis decursii impressa pacis & mititatis vestigia reliquerit siincti cu- justjue operis indefessus amator. Koqo 433. (quod debemus codici Sanctan- dreano) Debo Aven. episcopus, templum siincti Pauli a Vandalis dirutum augusto impendio restituere parat, civibus non modicam m tam pium opus pecuniam subministrantibus. Id que fanum est quod ipsemet pontifex triennio post, non unius Pauli, sed Petri simul & Pauli dicavit honori. Ad ejus consecrationiscumulandam celeritatem, non solus beatus Hilarius A rela- tensis episcopus interesse dignatus est, sed & ipsi Marinus Arausiensis, Venerius Massiliensis & Aptensis Auxonius episcopi cum multis ec- clesiarum suarum clericis adesse voluerunt. Porro ad annum tantum quadri ngentesi- mum trigesimum septimum vitam Debonis episcopi Avenionensis propagatam fuisse docet nos index Sanctandreanus his verbis : quinto calendas Maii Debo episcopus, postquam sediset annos circiter octo, & utiliter admodum &gloriose rexisset episcopatum, obdormivit in Christo, sepul- tufque requiescit in ecclestasanctorum apostolorum, quam decenter construxerat, & cum magna so- lemnitate biennio ante consecraverat. Quibus consentientia codex Savaronis, & antiquiores tabulæ habent, annum præterea subjungentes hunc eundem electionis Julii episcopi ; sit igitur, ENIONENSrs. 8<rz XXIII. JULIUS. SixtifaflC. CMiœui ffS. 7. < Demortuo pie& Iancte Debone episcopo, mirabile profecto est filium ejus Julium ean* dem cathedram conseirantibus liberis omnium sussragiis conscendiste. Filium autem fuisse indices & codices memorati una omnes sincera fide loquuntur, produntque sexto post patris obitum die, ab Hilario Arelatensi, Augustali Arausicensi, & Portiano Cavallicensi episeopij sacro inunctum fuisse oleo& infulis decoratum. Dei utique providentia sic disponente, gravissimus ut dolor Avenionensium ex morte patris conceptus non parum leniretur & ingens re farciretur damnum per silium, in quo pater con- spici redivivus posset, non moribus tantum, sed & gradu ejusilem dignitatis. Summa namque vigilantia optimus parenS, seduloque curarat officio, dum adhuc senator esset, ut illum puerum, instar purisiimæ ceræ, siiis compoutum manibus in virum formaret omni ex parteper- sectum ; ac post creatus episcopus, pari labore atque industria, divitias spirituales ita in eum, divina adspirante gratia transtulerat, & fœ~ eundo germine feliciter propagarat, ut dum ad absolutum omnibus numeris virtutum exemplar eum studeret conformare, siiam in eo ipsifli- mam exprimeret, redderetque iisdem pietatis, modestiæ, doctrinæ, prudentiæ & gravitatis lineamentis efformatam imaginem, quam omneS semel inspectam siilpicerent, & aucto fœnore sibi restitutam de cœlo crederent. Julius anno 439. interfuit synodo apud Re- jos civitatem Provinciæ ab Hilario Arelatensi episcopo convocatæ, sieditque inter primos & post simctum Hilarium Arelat. Severianum Aquensem, & Audentium Gratianopolitanum episcopos, quartus in hunc modum subscripsit ; Egosulius Avenionensts •episcopus hisstatutisinterfui &subscripst die &consule suprascripto. Nec est quod ultra quis conjiciat cum Ba* ronio synodum illam Regensem ( constanter enim sic legitur in cunctis veteribus libris nondum typis excusis, non autem Regiensem, ut vulgo dici solet) collectam fuisse ab Hilario Narbonensi episcopo ; siquidem nusquam repentur Hilarius Narbonensis episcopus ulli præ- sedisse synodo Regensi vel Arausicanæ. Julius an. 449. intra paucos menses gravi morbo consumtus nonis Julii in beatam translatus est requiem, postquam sedisset duodecim annos & dies aliquot. Ita enim de illo loquuntur indices Sanctandreani & Savaronis ; quibus & addunt cum codex noster tum antiquæ tabulæ prassulum Avenionensis ecclesiæ, mente eum certisiimum fuisse corde devotum, affabilem eloquio, amabilem omnibus, patientia singularem, paternæ pietatis & ecclesiasticæ diS- cipiinæ observatorem maximum & sapientia summum. Eximie plaCuisse clero & populo mores ejus, &non fine magna sanctitatis opinione mundo a Fucum nobis facit Polycarpus, cum asterir Julium epi- scopum Avcnmcenscm sc dixiHe in subfcriptione. Nam tam ipfc quam om.ncs alii episcopi concilii hujus, in sobscripuonibus MIrimulaium nomca f « dis suæ. emigrasse