Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/467

Haec pagina nondum emendata est

8/7 ECCLESIA NATIONIS CCCXXVI. MENSE AUG. XVI. J CAL. SEPTEMBRIS ET TRIUM ALTARIUM IN EA ERECTORUM AB AVENTIO EPISCOPO… Obiit anno trecentesimovige- simo-nono & magnis exsequiis arca lapidea Te- pultus in eadem ipsa virginis Mariæ ecclesia. Dies mensisve obitus nobis incogniti. XV. REGILIUS, Vt/ REGINUS. Silvtftri foft 16. M. huf. 14. Regilius quem Reginium vocat SavaroniS index, sub initium pontificatus, ex veterum codicum fide, coemeterium inchoavitconstituitque in area insulæ Rhodani, quæ nunc in continen— j tem abiit, & in ea ecclesiam parvam eleganti opere & forma rotunda constructam quæ pro temporum varietate sæpe disjecta, sæpeque restituta, vestigia tamen latis illustria demum reliquit in æde illa amplisiima & cœnobio patrum Prædicatorum tantæ molis & elegantiæ, ut pauca sint alibi cum hoc merito conferenda. Testatur codex Avenionensem ecclesiam tantum ei merito debere, quantum aliis de ea optime meritis, ac propterca dignum exstitisse cujus nomen per multa subsequentia fecula cum honore ac revelatione recoleretur. Sepulcrum obtinuit in coemeterio insulæ Rhodani i in sacello a se exædisicato. XVI. METIANUS. Julii pupi ro. Con/Untii (J » Cuufiuutis htep. Io. A Regilii optimi præsulis morte die septimo Metianuspresuyter mculpatæ vitæ nec trivialis doctrinæ, rite legitimeque creatus, Avennicensis pontificatus capesse habenas, quas plus minus annos sex-decim tenuit. Interfuit concilio Sardicensi œcumenico a Julio papa convocato, eique subscripsit. Fides’autem quam mereantur commentarii & indices quos sequimur hinc patet, quod cum Metiano Avennicorum episcopo referuntur qui tunc laudantur sideliter & accurate in diversis tabulis succesiionum episcoporum plurimarum ecclesiarum Galliæ, quibus istiquj unaadsue- runt magnæ Sardicensi synodo præsidebant, hi quippe sunt Maximinus Treverorum, Veriffi- mus Lugdunensis, Valentinus Arelatensis. Interfuit etiam concilio Vasionensi anno 351. a Nectario Viennensis provinciæ primate coacto ex codicis nostri auctoritate. Obiit in pace idibus Martii, telluri magna cum pompa, sed non minimo cum luctu & netu suorum in divæ Dei matris virginis Mariæ æde ab Eradio Arausicensi episcopo, sibi ob morum sanctitudinem & singularem doctrinam ac si » dem incorruptisiimam mire caro mandatus. XVII. ANTISTIUS. I.ibtrii foft 1 ». Juliani imf. 2. Apud recentes tabulas Avenionensium episcoporum, nulla hujus Antistii antistitis mentio 4 Infirma prorsos ratio ad a (Terendam illorum indicum fidem : quast difficile fiicrit hos indices concinnantibus ex actis concilii Sardicenlis discere quinam Gallicanorum prziulum huic inter » fuiffcnt concilio Ceterum non negamus Metianum fuiste Avc- nionenfcm episcopum ; sed cx aliis monumentis ejus cpiscopacum depromimus. * VENIONENSIS. 95t reperitur. An vero descriptoris culpa & incuria prætermissus fuerit, incertum mihi, certum tamen eum prodi a vetustioribus, nec omitti in 1 elencho clarissimi Savaronis, & pervetustis indicibus Sanctandreanis, ex quibus ejus nomen descripsi. Ita substitutus Antistius inclito (verba sunt codicis nostri) Metiano, summo concivium suorum apparatu & finitimorum concurso Avennicensis ecclesiæ pastor est consecratus calendis Aprilis. Adveniente anno 372. Antistitis cum annos circiter decem præsuisset ecclesiæ, & illi sedula pietate & vigilantia profuisset, obiit mense Junio. XVIII. JUSTUS II. Dtmusu pupi 6. PulmtmUm & Ptltniij itrepp, 9. Justus anno trecentesimo septuagesimo fecundo sub finem Junii in defuncti Antistii locum concorditer est subrogatus. Habent eum indices S. Andreæ & Savaronis ; nominant etiam eum vetustiores tabulæ Avennicensis ecclesiæ, sed omnium disertissime eum profert & effert codex noster. Interfuit *anno 374. concilio apud Valentiam Segalaunorum ad Rhodanum convocato a Florentio Viennensi primate, eique subscripsit. In codice manuscripto conciliorum clariiiimi Savaronis, post Simplicium Augustodunensem, & ante Evortium Aurelianensem episcopos sanctitatis & doctrinæ fulgentissimis insignibus decoratos subscriptus apparet in hunc modum.* Ego Justus Avennica episcopus opto vos fratres in Domino bene valere. Manuscriptus codex testatur quod anno 3 87. Justus Avenionensis episcopus reliquias SS. Gervasii & Protasii a B. Ambrosio Mediola- nensi missas summo cum honore accepit & in basilica a se erecta collocavit. Potest hoc confirmari testimonio Gregorii Turonensis deglor. ( mart. lib. 1. cap. 47. qui agens de eorumd. SS. reliquiis ait : Ex hoc enim SS. martyrum Protafii & Gervafii a beato Ambrosio reperta reliquia affatim collecta per universum Italiam & Gallias sunt delata, ex quibus Justus AvennicensiS episcopus non parum habuit. Sedit Justus ex laudatis codicibus & indicibus annos octo-decim & aliquot menses & in bona senectute vitam undem clausit quarto nonas Octobris. XIX. STEPHANUS. Siri Cii pfipi 6. Vtltntrnini II, 15. TbdMkfii 11. De Stephani substitutione dubitationem omnem eximit, qui sic perspicue legitur codex : Morti ergo proximus venerabilis episcopus Justus sciscitatur a clero suo de digno successore : Stephanum prelbyterum ævo maturum, sapientem & bonum, & vitæ suæ individuum comitem, socium ac participem recte factorum suorum delegit » quem & post ejus transitum continuo omnis civitas pollulavit, & magno cum gaudio legitimis electum sustragiis in patrem & episcopum excepit, evexitquc in thronum. Verum (addunt quos sequimur commentarii) pau- 4 Interfuit quidem concilio Valentiuo I. episcopus Justus nomine, sed cujus eccleftx cstct, mkumc legitur.