Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/464

« j ! ECCLESIA AVENIONENSIS. MONITUM. A longo tempore audieram doctissilnum virum D. Polycaepum de la Riviere Cartu- sianum, olim historiam Avenionensium præsu- lum elucubrasse, nactum feliciter veteres quos* dam codices. Hoc opus, etsi jam grandævum, annorum videlicet circiter octoginta, nondum e tenebris erupit ; sed ejus copiam habui ope viri doctisiimi & humanisiimi domini Raybaud Arelatensis, causarum in Provinciæ senatu patroni. Quapropter operæ pretium duxi nostriS præsulibus Avenionensibus » excerpta ex Poly- carpi opere * de primis Avenionensu ecclesiæ episcopis subjicere. Ceterum etsi non insiciar in codicibus ma- nuscriptis quibus usus est D. Polycarpus, quæ- dam insuta fuisse vetera monumenta ecclesiæ Avenionensis, ut quæ de sancto Amatio leguntur ; in plerisque tamen antiquitatem ecclesia- sticam minime sapiunt. Sed de illis satius est judicium docto & in veteribus monumentis explorandis perito lectori permittere. Ubi codices nihil lingulare continent ; suffi- cit nobis nomen episcop ; adscribere. I. S. Rufus. Hic episcopus Avenionensium fuit primtiS. 11. S. C A R U S. Ex vetustisiimo codice Johannis Savaronis ante annos quingentos scripto in folio oblongo & latitudine palmari, semiuncialibus fere litteris exarato, sic diserte de B.Caro insit : A beato autem Clemente papa recepit Gallia tunc stbi destinatos episcopos, Vienna Zachariam, Lugdunum Pho- tinum, Avenio Carum, Turones Gatianum, Pa— ■ risu Dtonsuum, Arelate Regulum, Massilia Restitutum, Geneva Paradotum, Ebroica Taurinum, qui in agro calestii disciplina fideliter & instanter laborantes, abundantem fructum vita, tam inse, quam in suis sequacibus colligere meruerunt, III. S. J U S T U S. IV. S. I G I L I U S. S. Igilius, vel Vigilituanno 134. ex codice Savaronis memorato, &ex manuscripto nostro antiquitatum Avenionensium, cujus appono verba : Mortuo Jancto justo Avenionenstum epi—’ Jcopo, Igilius vir per omnia laudabilis & beata vita, dsvina admonitus infpiratione Avenionem venit Vienna, factusque mox presbyter, clarus doctrina & eloquto, communi omnium confensu eligitur & assumitur in ejufdem orbata ecclejia pastorem, quam magna cumfanctitate & virtutum fama rexit ultra quadraginta annos. Quem vero Igilium vocat hic codex, alter doctissimi Savaronis, & fragmentum aliud S. Andreæ, Vigilium appellam ; utrumque nos m Titulus ejus est : Df primis Avtnimunsutdm tpisclepit ipsu fimHiffirIlia, evangeltca, pridicttionis txordto, *d Clemtnttm qtanbtirnb qsui sudt RomtndbAvtniQiHm t* fidit & qsutiivito Tomus L edimus, donec alicubi certius aliquid deprehendatur, nec interim omittimus signari illum a Savaroneo codice ad an. centesimum qua* dragesimum primum. Quinti ignoratur nomen. V I. E B U L U S. Ebulus anno 202. sive ut legit antiqua serieS l Santandreana Avenionensium episcoporum, Eubulus, de quo sic habet codex ante annos plus minus trecentos ab anonymo scriptore exaratus de rebus Avenionensibus : Sub fancti Victoris papa pontificatus stne, ecclefiam Avenicensem Ebulus epijcopus ab eo ordinatus & Romam* misu sus regere coepit s quem virtus &sapientia decorabat Jpecialts. Hicsexdecim annossuper menses octo sedit, & triennio ante mortem suam ad eremum se transferens, ibi Deo vacavit usque ad ultimum vita spiritum, substitutofibifohanne presbytero, quem fecum Roma abduxerat & morti proximus consecrarat… Forte Ebulus est ille ipse de quo Victor papa sub annum pontisicatus fui quintum loquitur epistola ad Desiderium Viennensem episcopum de tempore celebrandi Paschatis : Per tuam ergo fraternitatem, presbyteris Gal- liarum littera mittantur, ut obfervent Pafcha non cumfudais negatoribus Christi, fed cum fequaci- bus apostolorum pradicantibus veritatem Christi. Salutat te collegium fratrum. Saluta fratres qui fecum verfantur in Domino. Eubolus, qui epistolam fert Viennam, do collegio nostro, tecum vivere & mori paratus est ; quem suscipe in Domino Jesu Christo. Vale. 1 Postremo electus Deo pontifex A vennicen* sis Ebulus, cum studisse, ut inquiunt codiceS prænotati, ecclefiam suam rexisset annos frxde- cim & menses octo, & complativum ( verba sunt antiquioris ms.) vita dulcorem per triennium jam ferventissime degustasset\, ad civitatem suam relatus, clero & populo suo benedicens, fimul ac valedicens, facra communione fuscepta, ante S. Maria altare felicem Creatori reddidit animam, pridie idussuni, id est duodecima ejufdem mensu, juxta prodecessores suos tumulatus ad adem in Circo. VII. JOHANNES. 1 Anno igitur 219. cum adhuc viveret sacer Eubulus A vennicensis antistes, aulpicatum pontificatus fui annum primum Johannem presby- terum & cooperatorem ejus fidelem, in ecclesiæ A vennicensis sanctissima administratione affirmant tum codices memorati, tum veteres ta- bulæ S. Andreæ, recentesque quatuor aliæ, quas vidi, legi & in unum redegi ex variis mihi exhibitis sibris manuseriptis & diariis ejufdem civitatis. Memorant siquidem præsati codices Ebulum episcopum, cum infpiratione divina perpenderet suum instare exitum, Johannem venerabilem prefbyterum, qui Roma sc- Hhh ij