Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/456

Haec pagina nondum emendata est

8jj ECCLESIA / 3uod hæreticos e comitatu Venaisino al. Vin-, asdno fugaverit. Bellica enim virtute praestabat, ut probavit castri Minerbæ expugnatio. Obiit vero 1592. jacetque Avenioni in ecclesia metropolitana. Nepotem habuit ex fratre Johanne Jacobo sancti Felicis * in regno Neapolitano barone, Hieronymum cardinalem Grimaldum, archiepiscopum Scleuciensem, Urbani VIII. pontincisad Lud. XIII. Francorum regem apostolicum nuntium, postea Aquarum — sextiarum archiepiscopum, de quo jam egimus. XI. F R A N CISCUS-Ma R IA. Franciscus* Maria TaurusiusPolitiani He— 1 trurix oppido natus, pronepos fuit cardinalis Antonii ae Monte, nepos autem Johannis magni magistri Jerosolymitanæ militiæ.qui Julium III. Iummum pontisicem habuit patruum.Congregationi Oratorii nomen dedit adolescens, sub disciplina S. Philippi Nerii, deinde genera* lis præpositus electus, Neapoli Oratorium fundavit. Illum Romam Pius V. vocavit, & cardinali Alexandrino nepoti in Hispaniam, Galliam, Lusitaniamque prosicssenti, itineris S. » - cium allegit. Reversus, ad solita pietatis officia denuo rediit, & a Clemente VIII. Avenio- nensis præsul invitus renuntiatus est 1593. nec. multo post cardinalis tituli S. Bartholomæi in( IIssula 1596. Qui novus amplisiimæ dignitatis gradus, temperato viro, sijmmaque virtute exornato, nihil dedit novum, nisi ut majore auctoritate prodesse pluribus posset. Annis 1594. & 1595. celebravit synodos, in quibus fecit statuta. lnde ad Senenlem archiepiscopatum trans- latusdie 15. Septembris H97. post Ascanium Piccolomineum, hanc ecclesiam ad decem annos mula cum laude administravit. Merito ut Taurusuum Baronius, virum apostolicum vocet, divini verbi ducem, ac cum prisua atatis patribus comparandum. Defuncto Clemente VIII. j in iis comitiis in quibus Leo XI. ad sedem S. Petri ascendit, parum suit quin Taurusius ob egregias dotes pontifex crearetur. Tandem cum Senensi archiepiscopatui renuntiasset, in gratiam Caroli Burghesii, etiam purpuratus ad Oratorium secesiit, ubi brevi fato functus, sepelitur in ecclesia Vallicellana, ac in eodem monumento, ubi magnus ille cardinalis Baro- nius non ita pridem tumulatus fuerat. Cenotaphio hoc epitaphium insculptum : DEO 0 P T. M A X. Francisuo Maria Taurufeo Politiano, & Casuri j Baronio Sorano, ex congregatione Oratorii S. R. E. cardinalibus, ne corpora disjungerentur in morte, quorum animi divinis virtutibus insignes in vita conjunctissimi suerant s eadem congregatio unum utrique monumentum posuit. Tauru/ius vixit an. LXXXHI. mensus IX. dies XIV. obiit 3. idus Junii M. DC. VIII. Baronius vixit annos LXVIII. mensu VIII. obiitjridie cal. Julii. M.DC. VI l. Taurunum cardinalem qui priores tomos annalium Baronii Italice reddidit, laudarunt ipse Baronius, Andreas Victorelltispræstanti elogio apud Alf. Ciaconium, Petramellarius, Ant. Galonius in vita S. shilippi Nerii, Jac. Fuli- Tomus I< V E N I O N E N S I s. S36 fatus in vita Roberti Cardin. Bellarmini, & erd. Ughellus Italiæ sacræ tomo 1. in episcopis Senensibus. XII. JoHANNEs-FRANCisCUS. Johannes FrandscuS Bordini Romanus, pre- Ibyter congregationis Oratorii, e Cabellicensi episcopatu ad Avenionenses infulas vocatus est 1597. Hujus tempore regina Franciæ Maria Medicæa in urbem recipitur anno Jubilæi 1600. & P. Cæsar de Bus nobilis Cabellicensis, congregationis doctrinæ Christianae Avenione institutor claruit, qui 1607. Aprilis 15. ipso die Pasirhæ ad meliorem vitam transiit, sepultus in æde S. Johannis Baptistæ. Bordinus lynodum celebravit die 25. octobris anni 1606. Author fuit insignis operis vitarum pontisicum Romanorum teste Baronio in notis ad martyrologium, ac mortuus est anno 1609. XIII. FR ANCISCUS-STEPHANUS. Fr. Stephaniis Dulci, patria Urbevetanusre- ligiosam vitam in ordine Fr.Prædicatorum professus est : cumque bonis in litteris apprime esset eruditus, philosophiam & theologiam publice docuit in clarioribus ordinis sui conventibus, sicque assecutus est magisterii gradum.Deinde monasterio B.Mariæ super Minervam in urbe Roma præpositusest ; quo in munere datis coram Paulo V. papa plurimis doctrinæ siiæ argu. mentis, ab eodem pontisice ad officium inquisi- toris de scientia & aliis dotibus necesiariis promovendorum ad episcopatum deligitur, illoque tanta laude est defunctus, ut ipse dignisiimus ab omnibus episcopali cathedra judicaretur. Itaque vacante archiepiscopatu Avenionensi, ad nane sedem subvenitur anno 1609. quo exeunte Avcnionem venit, & ordinum omnium applausu & gratulatione stsscipitur in siio solcm- m ingressu anno 1610. Mortuo Ferrerio archi- episcopo Urbinate prolegato Avenionensi, in ejus locum lussectus, istud munus per aliquod tempus, cum summa probitatis & religionis fama geflit ; atque interim Ludovicum XIII. Justum Galliarum regem excipit magnisice in civitatem 1622. Maii 17. dum in Occitaniam contra rebelles proficisceretur.Anno 1623.000- sensit ut moniales a visitatione B. Mariæ dictæ, in urbe reciperentur, ut liquet ex litteris de earum fundatione datis, quas retulimus in probationibus. Tandem Stcphanus noster, cujus morum dulcedo apprime cum nomine & • stemmate gentilitio conveniebat, triste siii dcfide- rium Avenionensibus reliquit anno 1624. XIV. MARIUS. Marius Philonardus Romanus, Philippi cardinalis tit. S. Mariæ de Populo, & Alexandri epiIcopi Aquinatis frater, Scipionis ac Brigidæ de Ambronis nobilis Anagninæ filius, & Flaminii Philonardi cardinalis episcopi AquinatiS nepos, ex basilicæ sancti Petri canonico, utrius.

? ue signaturæ referendario, & S. Rom. eccl, nquisitionis assessore, archiepiscopus creatur m Hoc erat ejus stemma d : zutnltf rtbnirntbl dit wbu DmcS 4’tr^ent dlwid Itbmptojsd dt suHc* Gggij