Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/454

« 3i ECCLESIA A1 Gentilibus vicarium generalem Orlandi de Ru~ j vera archiepiscopi Avenionensis, Antonio Ægidii præsentato a Pancti Andreæ abbate, vel abeleemosynario contulisse ecclesiam sancti Johannis de Salvaterra. die 6. Martii anni 1527. Vix enim credi potest duos arcluepisco- pos Avenionenses in usitatum Orlandi nomen succesiive gessisse tam brevi tempore, & quidem priorem, qui certe præerat anno 1515. cogno men habuisse de Caretto s Alterum vero de Ru- vera, anno 1527. IV. HIPPOLYTUS. Hippolytus de Medicis cardinalis sanctæ Pra-1 xedis, & Umbriælegatus, archiepiscopusMontis — Regalis, qui Romana indutus est purpura anno 152^.a patruo Clemente, Avenioni sedebat sub annum 1527. Ad Carolum V.cæsarem missus est de latere legatus, eumque Bononiam usque comitatus, cum prius inaugurationi ejus adfuisset, ln Pannonia quoque eundem imperatorem bellum adversos Turcas fortiter gerentem secutus est, ut exercitus legatus ; ubi cum Pelectis decem millibus stipendiariotum, & fortissimi ducis, & pii antistitis munia implevit. Anno vero primo pontificatus Pauli III. quem ex patrui voluntate in papam eligendum cura— q vit, an. salutis 1535. in agro Fundano deccffit. Corpus summo omnium ordinum luctu sepultu- ræ traditur Romæ in ecclesia S. Laurentii in Damaso, cujus cippus tali epitaphio exornatur : H1P P OLITO MEDICI Cardinali, sancta Romana ecclesta vicecan- ceUario, eximii corporis, ac ingenii, fortunaque muneribus exornatissimo. £ ! su cum ab tanta rarissimarum virtutum tndole ad Leonis X.Clemcntife que VII. patruorum pontificum gloriam contendit, acerbissima mortesurripitur, an.sulutis MDxxxv. j idtb. Augufiii atat. XXIV. HujusHippolytiMedicei vitam amplo quidem ac præstanti elogio prosecutus est Paulus Jovius ; quem longe omnium eruditi ingenii nobilitate, decore vultus, & illustri vitæ splen- dore florentissimum appellat : alibi a Sadoleto cpiscopo, cui amicitia conjunctissimus fuit, bonitatis, prudentiæ, liberalitatis, magnificentia :, benefseentiæ, excelsi animi titulis celebratur. ls namque supra ætatiscaptum qui annos 24. non excessit, ante omnia optimas artes adeo callebat, & poesim, sic ut Virgilii secundum Æneidis librum in Etruscum sermonem verterit, & Hippocratis colloquia, ab arte medica in usum bellicæ dssciplinæ transtulerit. De cujus cardinalis laudibus plura Garimbertus lib. IV. hi st. cap. 4. Lellius, Guicchardinus, Victo- relius, Ughellus in additionibus ad Ciaconium, aliique qui de Medicea familia scripserunt plurimi. V. A L EXA N D E R I. Alexander Farnesius Romanus, cardinalis Ostsensis, Petro Aloysio Parmæ &Placentiæ duce patre, matre Hieronyma Ursina natus an. Tomus L E NI ON ENSIS. 1520. ex antiquis & nobilisiimis familiis quæ principem locum inter Romanas obtinent, cum a puero indolis optimæ dedisset argumenta, litterarum studiis Bononiæ incumbens, a Clemente VII. ecclesiæ Parmensis administrator constitutus est, ab avo pontisice maximo Paulo III. cardinalis diaconussiincti Angeli creatur, mox sanctæ Romanæ ecclesiæ vicecancellarius. Avenionensi vero urbi præfcctus est anno 1535. & a Carolo imperatore anno 1556 archiepisco- pus Montis — Regalis postulatur. Hinc lanctæ Mariæ Majoris archiprelbyter, patriarcha Hierosolymitanus, Herbipolensis ecclesiæ in Germania præpositus, basilicæ siincti Petri archi- presoyter fuit. Sub Julio III. papa ecclesiæ Vicensis administrator, sub Pio IV. cardinalium preibyterorum princeps, episcopus Sabi- neniis, Tusculanus, Portuensis, Osliensis & Veliternus, collegiique siicri decanus exstitit. I ta per singulos harum dignitatum gradus ascendit, ut quantumvis majorum stemmate clarus, nobilitas tamen illi unica & sola virtus esse potuerit. Quantæ fuerit auctoritatis, gravissimæ ab eo obitæ legationes testantur. Nam & ado- leicens, ut ait Ant. Sanderus in elogiis cardinalium, an. 1541. ad Cassarem & Gallorum regem qui Lutetiam convenerant mittitur, ut utrique pontifids nomine gratularetur. Pro pace etiam inter eundem Carolum & Franciscum I. concilianda, pontificius legatus multum laboravit. Atque ut erat magnanimus, in illo acri ac periculoso contra Protestantes in Germania bello, cum duabus legionibus Italicorum militum, & mille cataphractis equitibus, Octavio fratre militiae duce, Farnesiuscardinalis auxilio Cæsiari sijpervenit. Fuit præterea Avenionensis & patrimonii ecclesiaftici legatus, Siciliæ, Arrago- niæ, Lusitaniæ, Poloniæ, imperiique Romani protector. Anno 1551. ceffit archiepiscopatum Avenionensem in manu JuliiI 11. qui eum contulit Annibali, qui sequitur, servata nihilominus Alexandro omnimoda admimstratione, xvn. cal. Julii. Inter alia quæ pluribus in locis ædisicia, monasteria, templa, magnifico sum- tu princeps iste excitavit, recensetur augustis- simum illud in urbe patribus Soc. Jesii profelTis, quod a fundamentis erexit.Obiit vero singulare hoc ecclesiæ, gentisque Farnesiæ ornamentum Romæ 1589. VI. non. Martii, & hac in basi- lica quam nomini Jesii nuncuparat, sepulturæ mandatur. Ejus cum elogio meminere Ciaco- nius, Petramellarius, Ughellus, Sanderus, aliique historici. VI. A N N I B A L. Annibal de BozzutoJohannis Bozzati.vel Buz- zati S. M. in Porticu diaconi cardinalis consan- guineus ; protonotarius apostolicus, Bononiam prolegatusan. 1548. siub Johanne Maria cardinali de Monte legato missus est ; & hoc anno Julius III. papa, eundem Avenionensi ecclesiæ præfecitdimimone cardinalis Farnesii accepta anno 1551. Hunc unice dilexit Paulus IV. ac tanti Fecit, ut inter eos patres electus sit, quorum consilio pontifex maximus ad majora totius ec- clesiæ negotia uteretur. Tandem ex cameræ Ogg