Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/453

819 ECCLESIA AV1 foris Pauli, Sabinense sacerdotium in Italia s ipsi obvenit. Romæ fato functus est anno 1474. Julii 22. ætatis 66. sepulassque apud siinctam Praxedem primum suum titulum, marmoreo tumulo qui epitaphio sequenti exornatus est, conditus. SEDENTE SIXTO IV Alanus episcopus Sabinensis E. R. cardinalis, nobilissima in Britonibus Coetyvorum gente natus, illujlri legatione ad Gallos pro fide functus s cujus vita exemplum virtutis, actiones autem priva— 1 tirn & publice falutares suere, hoc monumento conditus ejl. Vixit annos l.xvi. menfes vili, dies XV. M. CD. LXXIV. Præsijl fuit non modo claritate generis, sed doctrina & integritate morum iniignis, cujus cum laude meminerunt Ciaconius, Gobelinus libro 2. commentar. Pii II. Onuphrius, Garim- bertus, Ferdinandus Ughellus in Italia sacra sub episcopis Sabinensibus, Bertrandus Argen- NIONENSIS. 830 træus in historia Britanniæ, & permulti alii. Habuit autem hic cardinalis in urbesi.ia & diœ— < cesi vicarium generalem Pontium episcopum Vasibnensem, qui ipsius jussu anno 1458.. 7. die Septembris iub majori altari cum celebritate recondit corpora beatorum Magni & Agri- coli in æde ejuldem Pancti. Hic desinunt episcopi Avenionenses, quorum ultimus fuit noster Alanus, hacecciesia ad metropolis dignitatem evecta, paulo post Alani mortem. Sed antequam de archiepiseo- pis agamus, fateri cogimur deesse superiori catalogo duos episcopos ; nempe cum tres tantum Rostagnos recensuerimus, unus præter- missus fuit ; nam in sancti Andreæ necrologio quatuor hujus nominis episcopi annotantur, ut jam monuimus in Rostagno I. sed quo ponendus sit loco non est in promtu divinare. Alter qui nobis excidit est Petrus de Agrifolio, de quo in necrologio Casæ-Dei : xv. cal, Augufii convivium in anniverfario Dom. Petri de Agrifolio quondam episcopi Avenionensis. Quo vero ordine reponi debeat, non facile est aicere. ARCHIEPI SCOPI AVENIONENSES. I. JULIANUS. ANno millesimo quadringentesimo septua- gesimo quinto Sixtuspapa I V.voluit Ave- nion. ecclesiam novo titulo metropolis insigni- re, quæ tandiu Romanorum pontificum holpitio nobilitata fuerat, ldcirco juffitCavallicensem, Carpentoratensem & Vasionensem episcopos novo metropolitano esse obnoxios. Diploma Sixti IV. hac de re datum est Romæ apud Panctum Petrum, anno incarnationis Domi- nicæ 1475. XI. cal. Decembris, pontificatus Sixti anno 5. Exstant quoque litteræ pontisi- ciæ ad præfatos episcopos Cavallicensem, Carpentoratensem, & Vasionensem, quibus eos absolvit a jurildictione Arelatensis archiepiscopi, subditqiie Avenionensi. Primus autem qui nomen archiepiscopi gesserit, fuit Julianus Roboreus. Is Savonæ in Liguria natus an. 1444. ex Raphaele de Ruvere Sixti IV. summi pontificis fratre, & Theodora Manerola, a patruo ex episcovo Carpentoratensi presoyter cardinalis sancti Petri ad vincula creatur anno 1471. deinde factus major pœnitentiarius ecclesiæ Romanæ, ac demum ex Sabinensi Ostiensis episcopus evasit anno 1483. Eundem post erectam in ecclesia Avenionensi sedem me- tropolitanam Sixtus IV. ipsi præfecit, & legatum simul instituit anno 1476. quin etiam addidit legationem siedis apostolicæ in regno Fran- ciæ, ceterssque Gallicanis & adjacentibus provinciis. Hic palatii archiepiscopalis partem & turrim in Capite pontis Rhodani æaisicari curavit ; collegium vero vulgo dictum de Ruvere, instituit anno eodem 1476. die 22. Augusti, ex historia academiæ Avenionensis, auctore D. Bernardo ecclesiæ metropolitanæ canonico. Ipsi quoque tribuitur mutatio facta canonicorum Regularium in Seculares, quod Johannes Columbi ad annum 1481. refert. Defuncto Pio papa III. subrogatus est 111. cal. Novembris, anno 1503. contra Alexandri VI. con- silium, qui ab eo esse cavendum dixerat, ut olim Sylla, a male præcincto puero Julio Cæsa- re, ad Juliani nomen alludens, & quasi præ- sagus nominis, quod pontifex factus assumtu- rus erat ; nam Julius II. dictus est. Ceterum nostri non est instituti res ab eo gestas in pon- tisicatu referre. Cum ante adeptam supremam hanc dignitatem, totum se Gallum ostendisset, in sijmmo honorum fastigio constitutus, Lu- dovico XII. regi Christianisiimo sese ostendit infensisiimum. Postquam urbem, orbemque per annos novem & aliquot menses, bellis implicuisset ac turbasset, obiit, utinam in pace. Ejus corpus sepulcro illatum est in basilica Vaticana. 11. A N T o n 1U s. Antonius Flores nobilis Hispanus, subvectus est ad Avenionensem præsulatum an. 1504^- cellum archiepiseoporum in basilica Deiparæ Virginis ma nifico opere condidit. Sub Julio II. papa antecessore, Lateranensi concilio adfuit annis 1512. & 1513. III. ORLANDUS. Orlandus, cui cognomen de Caretto vulgo tribuitur, quique ex marchionibus Savonæ & Finalii ortum duxisse dicitur, recensetur inter archiepiscopos, qui adfuerunt sestioni VII. concilii Lateranensis habitæ anno 1513. die 17., Junii. Item scflioni IX. anno 1514. & scflioni X. anno 1515. Aliud illi cognomentum datur 1 in tabulis sancti Andreæ de Villa-nova prope Avenionem ; ibi enim legitur Francum de Gentilibus