Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/451

8zy E C C L ES IA A V no V. anno 1368. At de Philippo alibi commo— A dius dicemus, nimirum in Cabellicensibusepi- scepis. LXVI II. FAIDITUS. Faiditus de Agrisolio Lemovix, de cujus genere jam diximus in Raimundo de Agrisolio, Faiditi juxta nonnullos patruoepiscopo Ruthe- nensi, qua in sede successor ei dattiS est Faiditus, inde tranflatus est ad ecclesiam Avenio- ncnsemanno circiter 1368. Anno lyy^. Faiditus Avenionensts episcopus nominatur testis in quodam instrumento edito a Baluzio inter proba— B tiones historiæ domus Arverniæ, & post ipsum Ademarus de Agrisolio marescallus Romanæ curiæ, frater Faiditi*. Hic anno 1383.mense Novembri regebat officium* camerarii collegii cardinalium, pro Guillelmo cardinali de Agri- folio, quem Clemens VII. legatum miserat in Germaniam. Eodem anno, die 23. Decembris factus est cardinalis presoyter tituli simcti Mar- tini in Montibus. Neque vero post cardinalis dignitatem assumtam, dimisit episcopatum { nam ex diariojohannis Fabri episcopi Carnut. anno 1386. die 5. Januarii fecit homagium regi &reginæ Sidliæ astcuti sui pradeeessores fecerunt. Attamen circa illud tempus recellit ab hac £ administratione, & locum dedit sequenti. Diem obiit anno 1391. sepultusque est in ecclesia B. Mariæ de Domnis, ex hac inscriptione parieti affixa : Fayditus de Agrisolio Gallus, episcopus Avenionensts a demente VII. in sua obedientia pres- byter cardinalis creatus tituli SS. Silvefiri & Martini in Montibus. Obiit Avenione VI. Octobris m. ccc. xci.ibidemquesepultus. Fundavit pro si : in ecclesia Rutnenensi annuas preces duodecies in anno, lingulis videlicet mensibus persolvendas. LXIX. PETRUS V. Petrus Girardi in loco simcti Symphoriani Castri diœcesis Lugdunensis, fontibus lacris ba- ptisatus, ut ipse in testamento suo anni 14.10. ait, anno 1382. nulla adhuc ecclesiastica dignitate eminebat ; hoc enim anno die decima Februarii Johannes Fabri Carnotensis episco » pus in siio diario de eo loquenS, illum nude nominat magistrum Petrum Girardi. Postea Lodo- vensis suit episcopus & Aniciensis. Quod ipe- ctat ad Avenionensem episcopatum, aiunt legi in ipsius Petri codicillo, illum administra* 4 Vir claristimus Carolus d’Hoficr mihi copiam fcdc suæ lucu, brationis de hoc genere nobili ; cx qua discimus Faiditum de Agri- folio habuiste duos FratreS, Aimarum militem dominum Fontanarum & Tudelx in Lemovicibus, qui erat marefcallus curic Komanz anno 1364. de quo diximus in Raimundo de Agrisolio Ruthencnst episcopo, & adhuc fupcistes erat anno 1378. & Guil~ lclmum qui fuit Caesaraugustanus archicpiscopus & cardinalis. Nepotem habuit alterum Guillelmum Urbano V. a sccretis & commentariis, postea cardinalem. ; patrueles vero Raimundum dc Agrisolio abbatem sancti Johannis Angcriacensts & cpisco- pum Ruthenenscm, ac Petrum episcopum Claro-montanum, Ucc* ticnfcm VabrenCem. b Faiditus Avenionensts episcopus regens officium came rari anis collegii cardinalium pro Guillelmo muli S. Stcphani in Celio monte cardinal, rerognolcir quod Savaricus olim sancti An- dreae, tunc vero Mastiliensts abbas, pro parte stii communis/er » vttti, in quo przfato collegio tenetur ratione dicti monasterii jsandi Andre », 30. florenosauri ipisolyi fecit 17. Nor. 1383. dictione vi. E N I O N E N S I S. 8z6 tionem nactum esse Avenion. ecclesiæ, ejusique ■ vere suisse pastorem & episcdpum. Autumat autem vir clariss. Stephanus Baluzius in notis ad vitaS paparum Aven. Faiditum ab ea recessisse ** anno circiter 1386. tuncque suffectum ei Pe— 1 trum, qui fortasse hanc sedem retinuit usque ad annum 1390. Ejus testamentum vidimus 1 conditum anno 1410. quo legat multa eccle- siis Avenionensi & Aniciensi, variisque prioratibus, quibus potitus fuerat. Instituit vero in ecclesia Avenionensi annuas preces, pro quibus dedit capitulo ducentos florenos auri currentis. In eadem ecclesia siicristiam obtinebat ex pontisicia diipensiitionc, ut ipsi ; testatur. Ceterum loquens de illa ecclesia Avenionensi, nusquam dicit se ipsi præfuisse tanquam episcopum. At non legimus tabulas posteriorum testamentorum ( nam plura alia condidit usque ad annum 1413.) in quibus id forte est additum. L X X. CLEMENS PAPA VII. Clemens VII. ante occupatum pontificatum Roberrus Genevensis anno 1390. die 2. Julii tenebat episcopatum Avenionensem, ex ejuf- dem bulla edita apudÆgidium Bellameram in commentario ad decretum Gratiani ; at paulo post > illum dimisit in gratiam ejtssdem Ægidn. Sed prius hanc ecclesiam in Commen- dam dederat cuidam Simoni, quam revocavit quando Bellameram ad hanc sedem provexit. LXXI. ÆgIDIUs. Ægidius de Bellamera, de quo abunde alibi loquemur, revocata commenda ecclesiæ Avenionensis, quæ Simoni de Cramaud hoc pacto cedere debebat, factus est sedis hujus episcopus ex Aniciensi, bulla Clementis VII. data anno 14. ejus pontificatus, Christi mcccxc. mense . Augusto. Hujus episcopi tempore Petrus de ’Luna dictus a suis Benedictus XIII. cum jam fere per quinquennium inclusiis & obsessus in palatio Avenionensi teneretur a Gallis, duce Boucicaudo marescallo Franciæ, qui urbem ex consensii civiom ingressus erat ; demum die 12. Martii anni 1403. inde clam eductus, schis- ma quod prope diem exstinctum iri putabatur, suscitavit ; ita ut etiam Galli rursiim ipsi procumberent, Aurelianensi duce potifsimum fautore. Maxime vero in Hisipania pestem illam (sic schifma merito appellamus) diu fovit ; quæ etiam post ipsius mortem grassari aliquanto tem- i pore non cessavit ex Cataloniæ angulo. His vero perturbatiflimis temporibus non parum detrimenti passa est Avenio, ut etiam pons & domus plurimæ conflagraverint. Interimde Ægi- dio nihil pene occurrit in actis publicis. Anno MccccI. die 9. Junii ejus officialis bullam Nicolai papæ IV. datam VI. cal. Augusti, pontificatus anno 1. se vidisse testatus est, qua ordo fratrum Prædicatorum ab omni jurildictione solutus siinctæ sedi immediate subjiciebatur. Quando ex hac vita discesserit noster Ægidius, a nobis ignorari ultro fatemur ; nam qui volunt eum humanis rebus exemtum fuisse anno 1398. hal- lucinatos esse jam demonstravimus. Qui elogium funebre inscripsit hujus viri tumulo, A ve-