tiX ECCLESIA A V XLV. RosTAgNUsII. l Rostagni nomen primum legitur in charta jurium, ut vetera habent instrumenta Ponto- nagii anni *i 185. Legitur tamen in abbatibus S. Andreæ an. 1182.Rostagnum episcopum quamdam controversiam finiisse inter Guillelmum abbatem & Raimundum Gaufredi. Adstitit Imbcrto ( ah Umberto) Arelatensi metropoli- tæ S. Marthæ apud Tarascum ecclesiam consecranti i, an. 1187. Legitur sundasse aliquod ordinis Grandimontensis cœnobium Pro asserenda civium libertate multa utiliter constituit, deditque litteras in quibus plurimæ immunitates iplis conceduntur an. 1198. Obiit 11. cal. g Julii anni 1209. nisi sit mendum in hoc ipsius epitaphio : ROSTAGNI EPISCOPI AVEN. EPITAPHEUM. Rore fluens teli, terra pinguedine plenus Prajul Roflagnus clauditur hoc tumulo. Illi langa manus, vultus recti…. Cordis ad obsequiumgratia, lingua placens. Militibus miles, miseris miseratio, clero Clericus, ad populum vir popularis erat. Dives enim
Dona parans populis plurima jura dabat. Si numerare velim qua gratia contulit illi, Non mihi sufficient littera, lingua, dies. Anno M C c 1 x. 11. cal. Julii. XLVI. Gu I L L E L M U s. Guillelmus cognominatus de Montiliis anno 1189. gerebat munus præpositi ; quo tempore Udefonsus rex Arragonum ei & ecclesiæ Avenionensi amplum privilegium concesse, de quo agemus in prepositis. Electus est episcopus, sal* tem an. 1207. ex diplomate pro Bermundo abbate S. Andreæ, facto menle Septembri hujus anni in prasentia domni Guilelmi electi Avenion. Creditur sedisse in synodo Avenionensi cele— j- brata hoc anno mense Septembri ab legatis apostolicis, & archiepiscopis Viennensi, Arelatensi, Ebredunensi & Aquensi, cum episco- pis XX. quod potiori fortasse jure dicitur de synodo eodem in loco acta an. 1210. Eodem anno juratorum urbis consilio statuit ut aqua Durantiæ deduceretur ad usum moletrinarum ; composuitque cum Bermundo Aquensi archi* episcopo dilsidium inter nobiles ac cives, ut ooservavit doctiflimus Suaresius. An. 1214. testis fuit homagii comitis Lkestriæ & domini Montis-fortis pro castro Belli-Cadri, necnon sacramenti, quo promisit solvere M. archiepi— j scopo Arelatensi mille marchas argenti boni & legalis, ex tab.’archiepiscopatus Arelatensis. Cum Guillelmo episcopo Avenionensi praesentes fuerunt P. abbas S.Ægidii, R. præpositus, B. de- u Chana qua constituitur a confulibus urbis taxa pro ponto- aagio, data legitur anno mclxxxv. mcnsc Januario M. 1.R0- fttssni cpiscopi. b juxta quemdam ecclesiæ titulum metricum. Viginti novies, suptern cum mille relapfis. Anno poftrcmo nobis pater bospita Chrifti. Mille ducentis transuftis, minus ut tribus Mnis Imberturprasul Ro/lagno pressula fecum > Iu prima Junii consucrat ecclesiam. s Lib. Albo laudato in GalL Ch. sr. Sam. to. I. p. 78. coi. a, Tomui L i N I O N E N S I S. 8rtf canus, & P. præcentor Arelatensis. Cum ora esset controversia inter Arelatensem ecclesiam & monasterium Montis-majoris pro paludibus exsiccatis > concordiæ arbiter & sequester constitutus est Guillelmus noster, instrumento dato anno 1215. Sub ejus testimonio data est charta B. ( Bertrandi) Cavallicensis epi- scopi, & M. ( Michaelis) Arelatensis archi- Sjiscopi, pro Andaonensi monasterio an. 1216. ie 1. Augusti. Eodem anno Bermundus Cornuti Aquensis archiepiscopus, & Guillelmus episi : opus Avenionensis dominium castri de Miro-mari, sententia siia Monti-majori ad- scripserunt, adversus R. de Baucio, qui illud sibi vindicabat, decretis tamen eidem R. de Baucio ducentis solidis. In necrologio S. Andreæ obitus ejus notatur die 18. Novembris, sed quo anno incompertum. Post ejus mortem diu cathedram vacaUe verisimile est, videlicet propter Albigensium hæresim in urbe grassan- tem, ob quam per septennium subjecta fuit interdicto & excommunicationi, uti mox dicturi fumus. XLV II. Pe TRUs I V. Huic episcopo testimonium perhibet Tride- ricus Augustus in diplomate, Dilectis &c. archiepiscopis, Arelatensi & Aquenst, &c. directo in gratiam cœnobii Montis-majoris, & Guillelmi abbatis : testes recensentur Sifredus Mogunti- nensis, Hugo Leodicensis, & Petrus Avenionensis episcopus. Dat. Cremonæ die 25. Novembris an. 1225. indict. xnI. XLVIII. NIcoLAUs. Nicolaus de Corbeia post longum interponti- sicium episcopus constituitur, quod quomodo factum sit, ita narrat Nangius ad annum 1226. Ludovicus* rex Francia, & omnes Cruce-fignati.. apud Avenionern urbem, in vigilia S. Barnaba ( apoji. pervenerunt. Erat autem illa civitas a sep-. tennio excommunicationisuppostta, propter hareti- cam pravitatem ; quam rex & barones flatim ob- Jidentes… usque ad fejium assumtionis… ipsum Jibi subjiciunt, & ibidem quemdam monachum Cluniacensem episcopum flatu erunt. Anonymus de gestis Ludovici VIII. observat vigiliam S. Barnabæ hoc anno incidifle in feriam Iv. Pentecostes, & monet Avenionern fuisse tunc urbem fortissimam, & quafl inexpugnabilem, sed post expugnationem, ad mandatum legati apoflolici, & rege imperante fossata implentur, trecenta domus turrales, qua in villa erant, & omnes muri circumquaque folo diruti aquantur. Villa absolvitur, & legatus inducit in eam multas bonas & laudabiles conflitutiones. Magifler vero Nicolaus de Corbeia monachus Clu- niacenfls in ipsius loci episcopum consecratur. Id Anonymus refert ad annum 1226. cum Guillelmo Nangio. Hallucinantur autem qui Nicolao de Coroeia præmittunt quemdam Petrum de Corbario factum episcopum i quo sedente Ludovicus Francorum rex octavus Avenio- nem expugnavit. Nimirum nullus ab annis septem erat, ut vero propius videtur, apud Ave- nionem episcopus. Propterea statim ac a rege
