77 ? ECCLESIA A ■ ubi domini papæ & totius ecclestæ blandis verbis j & larga munerum profustone, religionem circum- ’veniens, cum gratiasudis apofiolicæ remeavit ad propria, sudem obtinens Hierosolymitanam eadem vivendi licentia, qua prius meruerat deposttionem. . Redierat Berengarius anno 1118. quo ipsius occurrit mentio in tabulis Montis-Majoris, his verbiS : Fulco Aquensts archiepiscopus > & Petrus Montis-Majoris abbas, de ecclestis ad præfatam abbatiam in Aquensi diotcest pertinentibus. præ* sentibus G. Viennensi archiepisuopotA. Avenionenst, B. ( Berengario) Aurastcenst, L. Aptenst, A. Re- jenst,… Dienst, L. Vapincenst episuopis
Conveniunt apud Romanum mensu Martio, Dom. incarnationis an. Mcxvm. indictione x. Hujus chartæ meminerunt nostri Sammarthani in Ful* Cone Aquensi archicpiscopo. Toto autem tempore quo abfuit Berengarius.proventus episcopatus cesiit ad ecdesiam . cathedralem construendam. Anno mcxxvI. adfuit concilio Viennensi juxta Prevotium 5 cujus tamen in conciliorum collectione nulla sit mentio.Eodem anno multa recuperavit ad siiam ecclesiam pertinentia, charta Udefonsi comitis Tolosani, scilicet quasdam justitias, claustrum, . domum episcopalem & multa alia de quibus in laudatis Ildefonsi litteris quas damus in proba- ’tionibus. Anno 1127. univit sacristiæ dimidiam, partem oblationum ecclesiæ sancti Symphoriani prope Auraicam, quo etiam anno, ad Deum migravit. Olim in ecclesia, priusquam videlicet a segregibus vastaretur & destrueretur, legebatur sequens epitaphium : Nobilis Hispanus præsul Berengarius hujus ’Urbis in hoc modico conditus efi tumulo. Illum legatum Hierosoljma senstt, & inde Ornamenta suæ detulit ecclestæ. Prædecessoris willelmi facta sucutus, Ecclestam studuit magnificare suafn. Pastor episcopium rexit quinis quater annis > Amplius atque minus non fuit una dies. _ Hunc lux Augusti vigefima suptima sudi, 1 Pontificem dedit, hunc abstulit hæc eadem. Hoc carmen fecit ^Willelmus præsulab illo Tertius, & scribi jussit in hoc lapide. XXVI. G E R A R D U S. Gerardus jam præerat ut episcopus an. 1129. quo subscripsit cum Logerio Avenionensi epi- Icopo, donationi Bernardi Arelatensis archi- epiicopi, qui cesiit ecclesiam S. Thomæ hofpi- talariis S.Johannis. Dedit ipfc Cluniacensibus ecclesiam de Podioleno. Eum esse puto G. episcopum Arausicanum, _ qui scripsit ad B. archiepiscopum Arelatensem1 apostolicæ sedis legatum ( Bernardum) piam & elegantem epistolam, de rejecto episcopatu ad quem fuerat electus a canonicis Regularibus. Prædecessoris ejus nomen incipiebat a littera B. qua designaturBerengarius.Hanc epistolam mihi communicavit doctiflimus Fornerius S. Victoris apudMassil. asceta ; quam ex veteribuS Cclesiæ sijæ monumentis descripsit. XXVII. GUILLELMUS II. Guillelmus anno 1130. litteras ab Innocentio papa II. obtinuit pro retinenda vita regulari, . A U S I C A N A. 774 & an. 1137. protectionis & confirmationis præ- diorum, quibus etiam confirmat terminos Au- rasicensis jjarochiæ, quos ex præcepto prædecessoris siii in præsentia Attonis Arelatensis epi- sicdpi & suffraganeorumejus a Berengario episcopo constabat esse probatos, & Romæ assistente Pontio Tricastino episcopo ab eodem præde- cessore S110 collaudatos. Ad eum scribit Petrus Venerabilis abbas Cluniacensis lib. 2. epist. 31. sic expostulans •• Cum fapientem & religiosum vos & fuisse fciam, & esse non dissidam : mirari non fatissussieio, quod primitias præsulatus vestri tanto studio monachorum insultationibus dedicastis. i Fsups enim religionis majorprofessio religiofo magis episcopo commendare debuisset : nesciounde emergente occafione duriorem, ut dicitur, præ ceteris experti sunt hostem, qui præ aliis vos magis debuerant suntire parentem…… Sed quod magis indecens, ne dicam, turpe est ; non de gravibus, vel levibus vitiis, fed de rebus pecuniariis intersan- ctum episcopum & religiosus monachos quæstio ver- fatur : quia cum confiet apud noftros, &sursttan vefiros, ne dicam apud vos, fratres de Podioleno ecclestam S. Martini, dono prædecessoris vefiri Au- rastcensts episcopi, & concessione’Urbani papæ, non tantum juris proprietate, fed & corporati possessione, legali, quod ipfe nofiis, tempore possedisse • A vobis tamen nimia, ne dicam calumniofa vexatione, quod nunquam hactenus, fatigantur.In eadem epistola, divinarum & humanarum legum Guillelmum peritum vocat, cum quo aliquando publice & privatim sermonem habuisse scri- bit ; & eum invitat ad interdicti sententiam in ecclesias promulgatam revocandam. Ecclesia autem ista Podiofeni erat prioratus ordinis Cluniacensis in Arausicensi diœcesi, dicatus B. Jo- hanni-Bapt. Huic episcopo Innocentius papa I I.conceUit bullam pro consirmatione possessionum episcopatus, quam edidimus in probationibus. Obiit Guillelmus VI1. cal. Januarii, ex libro obituum S. Andreæ prope Avenionem. XXVIII. GU I L L E L M U S I I I. Hic Guillelmus, tertius post Berengarium epi- scopum præsijl, ejusiiem scripsit epitaphium, in cujus fine legitur : Hoc carmenfecit^illelmus præsul ab illo Tertius A. XXIX. BERNARDUS. Memoratur anno 1141. in actis publicis diffi- dii, inter Arelatenses canonicos, & monachos Massilienses, ad quod componendum fuit collega Guillelmi I. Arelatensis archiepiscopi sedis • apostolicæ legati. Anno 1150. adfuit Tiburgi teltamentum luum condenti, quæ postea sepelitur in ecclesia sancti Florendi paucis ab annis diruta. Convenit 1 v. cal. Januarii anno 1152. ad tranflationem S. Trophimi abecclesia beati Honorati, ad cathedralem cum Raimundo Arelatensi archiepiscopo, Gaufrido Avenion. Berengario Vasionensi, & Petro Massiliensi episcopis. Ejus depositionis dies est xvI 11. cal, Septembris, ex sancti Andreæ AvenionensiS necrologio. « Forte is Willelmus a superiori non est distinguendus, qui po tcst dici præsul tertius poft Berengarium, £ ipsc Bcrengauis primus computetur.
