Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/421

Haec pagina nondum emendata est

ICI ECCLESIA A > pii a Vero episcopo ejus successore scripto tradita. Ex iis enim discimus episcopum qui S. ’Eutropium in Arausicana sede præcesiit, Justum fuisse nuncupatum. Ad ipfius tempora revocanda nobis videtur Arausicana I. synoduS an. 441. celebrata in ecclesia Justinianensi. Et quidem inter lubscriptiones legiturepiseopus. Anno 445. interfuit concilio Arelatensi 111. Anno eodem & sequentibus nominatur in epistolis S. Leonis ad episCopos Galliæ Narbonen- sis, & in epistola synodica illorum cpiscoporum tdsanctum Leonem, an.452. VI. S. EUTROPIUS. Juxta acta hujus antistitis a Vero descripta, 3uæ habemus in Bollandiana collectione ad iem 27. Maii, Eutropius Massiliæ ortus Honorio imperante, ex parent ibus nobilitate generis & opum copia conspicuis, mortua uxore totum se ad Dei cultum convertit, & omnibus virtutibus ornatus Massiliensi præluxlt ecclesiæ, quibus permotus Euftachius ( al. Eustatius) episcopus, eum ad clericatum rapuit, attonsa cæsarie. Mortuo vero Justo episcopo Araufica- no, ejus in loCiim subrogandus omnium votis expetitur Eutropius, qui vastatam hanc ec- clcsiam a barbaris, & ad summam paupertatem redactam videns, ab ea recellit. Sed admonitus ab Apro, quem quidam volunt fuisse S. Augustini discipulum, ad eandem rediit, quamsa- {jientiffime rexit, inter summas angustias. Nam ab » re manuum, terramque colendo, victum sibi & pauperibus quærere cogebatur. Vixit usque ad an. 475. si genuina sit epistola Fausti episco- pi Kcjensis ad Lucidum presbyterum in doctrina pr.vdessnationis aberrantem, cui subscripsit sanctus Eutropius. Ad eum exstat Apollinaris Sidonii epistola 6. libri VI. Jam præcrat anno 464. si idem sit Eutrepius qui legitur in inseri- ptione epistolæ XI. Hilari papæ ; quod vero I propius videtur : hxc enim epistola scriptaest ad epilcopos qui cognoverant in synodo de causa Mamerti Viennensis episcopi, ob indebitam ordinationem factam in Deensi ecclesia, postulati. VII. VERUS. Qui nupcrrimam accuravit operum S. Leonis Mag ni editionem, in notis ad ejusdem papæ epiitolas, autumat Verum Arauiicanum cpi- scopum eum esse, qui subscripsit epistolæ syno- dicæ Gallicanorum epilcoporum, missæ ad S. Leonem anno 451. At si Eutropius Veri an-E tecessor vixerit usque ad tempora Hilari papæ, imo etiam usque au annum 475. conjectura eruditi viri evanescit. Itaque de Vero id tantum Icimus, eum sollicitum Fuisse colligere acta sancti fui decessoris, & ea scripto relinquere. VIII. S. FLORENTIUS. S. Florentius, si Proprioecclesiæ Placentinæ ubi 17. Octobris colitur, fides adhibenda sit, inter Turonenses natus, regi & populo percarus, Arauficanæ ecclesiæ creatus est pontifex ; quo in munere, pietatis egregia ded : t argumenta ; optimique pastoris & patris officia omnia est Tomus I. R A U S ! C A N A. L exsecutus. Subscripsit synodo Epaonensi, anno 517. & Arelatensi. ! V. an. 524. lnj concilio Lu- gdunensi anni 517. subscriptus quoque legitur : Florentius episcopus. At eodem tempore erat quoque in ecclesia Tricastina Florentius episcopus, uti in Arausicana ; unde ancipitesfurnus utri ex duabus ecclesiis illis tribui debeat Florentius in concilio Lugdunensi tertio commemoratus. Florentiola oppidum Placentinæ diœcesis hunc Arausicanum episcopum patronum colit, ejusque sacris exuviis gaudet, quarum tranflatio celebratur 14. cal. Aprilis. | IX. VINDEMIALIS. Vindemialis concilio Carpentoratensi nomen adscripfit & calculum addtdit an. 527. necnon epistolæ synodicæad Agrœcium præsulem Antipolitanum. Anno 529. synodo Arauficanæ secti ndæ, propter canones de gratia & libero arbitrio in ea lancitos celeberrimas, subscripsit : item Vasensi eodem anno : Aurelianensi IV. anno 541. & V. an. 549. led tantum per Petrum pre- sbyterum ab ipso ad hanc synjdum directum. X. Matthæus. Miramur omissum fuisse in nostrorum episco- porum indice præsiilcm hunc, cujus nomen tam diserte signacur in duobus Gallicanis conciliis. Etenim in fubfcript ion ibus concilii V. Arela- tcnsisan. 554. celebrati legitur Matthæus Arau- sicæ ecclesiæ episcopus. Idem dic de synodo Parisiensi 11. habita anno sequenti, juxta Lab- beanam conciliorum editionem : quamquam Carolus Cointius eam revocat ad annum 551. putatque tardius vix differri posse, quod Fir- minus Uceticæ urbis episcopus, qui ei subscri- psit, mortuus sit anno 553. At 1°. Firmini mor$ etiam si contigerit anno 553. minime probat sy- nodtim hanc Parisiensem anno 551. coactam. 20. Nullis argumentis ostendit vir doctus sanctum Firminume vivis excelsisse anno 553. &de anno mortis hujus episcopi nihil certi habemus. In vita ejusdem S. Firmini legimus eum, cum graviflimeægrotarct, missis epijlolis episcopo Arelat e nss & Avenionensi, jimulque Auraciensu monuisse, ut in loco suo Ferreolum episcopum ordinarent s quod & factum est. Hic Auraciensts, seu Arauncanus episcopus fuit haud dubie Matthæus sancti Firmini coxcaneus. XI. T R AP I D I US. Trapidius, al. Trapecius subscripsit concilio Valentino II.anno 584. & Matiseonensietiam secundo, anno sequenti. Eundem sedisse in fy— ; nodo Lugdunensi, quam Binius collocat anno 587. Labbeus anno 583. asserit vir clariss. Johannes-Ludovicus le Prevost > attamen istius antistitis nomen non reperimusin cœtus hujus sub- scriptionibus. Post Trapidium desunt plurimi epjseopi. XII. SALICUS. Salictis Arauftscnfis episcopus nominatur in subscriptionibus concilii Narbonensis, quod ple- rique ponunt anno 788. uti legittir in ipsis con— • cilii actis ; Cointius vero amandat ad annum C CG