XV. Ludovica II. Baussane, an. 1454. ex s registris Johannis Juliani notarii Massil. XVI. Belleta de Glandevcz abbatissa Al- manarræ, de Fenoillet & S. Pontii, an. 1490. 1491. in regestis Alphantis notarii Massil. XVII. Philippa Balbesse. XVIII. Elionna de Castelane. XIX. Felicia a S. Marcello. XX. Ludovica III. deClapiers. XXI. Ludovica IV. de Pontevez. XXII. Claudia de Pontevez. XXIII. Margarita II. de Forbin de Soliez. XXIV. Blanca de Forbin de Soliez, prima nominatur a rege, cum antea siias ab abbate Ci— 1 sterciensi provisiones abbatissæ sissciperent. XXV. Carlotta de Vintimilledu Luc. XXVI. Margarita — Ludovica de Banne d’Avejan, ad hunc usque diem. Aliter de Almanara loquitur Dom. Claudius Estiennot. De Aimanarræ fundatione, hujus- que monasterii præfectis seu abbatissis conjicit vir doctus auctorem parthenonis fuisse Ilderon- sum regem Arragonum & marchionem Provinciæ, qui anno 1173. dedit Deo & B. Mariæ de Toronetoseu de Floregia, quidquid habebat in quodam mansi> juxta villam de Areis C (Hieres.) Eo in loco conjicit ædisicatum fuisse ab abbate & monachisToroneti coenobium virginum tribus a villa de Areis milliaribus ; cujua ex chartis eruit abbatissaS hoc ordine. I. Beatrix regebat an. 1224. II. Carlaan. 1228. III. Nicola 1245. t IV. Maria-Francssca 1254. V. Sibilla I. de Carbonellis 1259. VI. Raimbauda de Podio-Richardi 1297. VII. Garlanda Rostagna 1304. VIII. Dulcissa de Petrafoco obiit 1307. die 9. Octob. IX. 1 (larda de Lambssco obiit die 13. Nov. X. Ribauda de Arcubus sedebat an. 1313. XI. Guillelma Raulina annis 1321. 1327. XII. Sibilla 11. de FossiS an. 1334. XIII. Gaufrida I. de Mala-morte obiit 24. Novemb. anni 1535. XIV. Gaufrida II. Isnarda 1335. i XV. Girauda Antelma obiit 18. Februarii anni 1339. XVI. Bertranda I. de Dracone 138^. XVII. Bertranda II. Brunssenda 1448. XVIII. CæciliaGumberta an. 1500. XIX. Belleta de Glandevez 1501. XX. Margarita I. de Valbello 1520. XXI. Aloisia de Pontevez 1548. XXII. N. de Carcere, de Canes…. XXIII.Claudia de Glandeves 1580. XXIV. Margarita II. de Forbin de Soliers, ad annum fere 1669. præsuit per annos 50. in sollicitudine, ac multum profuit. XXV. Blanca de Forbin de Soliers silia Bermundi comitis de Soliers, amicæ Margaritæ sumcitur. Exstant adhuc ad littus maris rudera veteria monasterii, quod, ut diximus, in urbem de AreiS tranflatum est, quia prior locus non erat tutus*
ECCLESIA ARAUSICANA. ARaUs 10-C a vARUm a populis qui hanc regionem tenuerunt dicitur Ptolemæo lib. 1. cap. 1 o. Straboni lib. a., cap. 4. & Plinio lib. 3. cap. 4. Mela lib. 2. cap. 5. Araustonem Secundanorum appellat, a militibus veteraniS secundæ legionis, & opulentiffimis Galliæ Narbonensis urbibus accenlet. Plinius eam numerat inter colonias Romanas hoc ordine.In mediterraneo, coloniæ Arelate Sexta-
! norum, Blitterræ*Septimanorum, Arausio Secundanorum in agro Cavarum, Valentia, Vienna Allobrogum.legitur in condlhs.Arausienensis urbs Sidonio Apollinari lib. 6.ep. 12. quæ corrupte Auraica nuncupatur.OIim erat in provincia Viennensi prima, nunc sub Arelat.archiepilcopatu, non procul Avenione. Ejus originem aliqui ducunt a Phocæorum Græcorum colonia, qui Massilia condita postmodum Arausionem construxere ; sed ex meris conjecturis.Civitatem hanc floruisse stante imperio Romano, probant tum laudati si : riptores, tum maxime vetera monumenta, quorum adhuc rudera visuntunamphiteatrum nempe, cujus sedilia ex gradibus lapideis adhuc siipenunt i aquædu- ctus, templum Dianæ, ut volunt antiquitatis prophanæ studiosi ; arcus seu fornix m signum victoriæ Suam Caius Marius & Luctatius Catulus de CimbriS & Teutonibus reportaverant ; arena ovaliS guræ, in qua gladiatores exercebantur. Porro civitas opportuno loco sita, una duntaxat leuca a 1 Rhodano distat, & duobus fluviolis Bicaro*& Medena alluitur, atque inter munitistimas Europæ urbes olim censebatur, præcipue ob arcem, quæ in colle posita urbi dominabatur, quam MauriciuS Nas- savius famosisiimus princeps undecim propugnaculis cinxerat an.I622.Ager quo circumvallatur, vini, Frumenti & croci fcraciffimus est. Caput eit Arausicani principatus, qui inter comitatum Vinda- scinum includitur, extensiis in longum & latum per quatuor leucas. PrimuS princeps fuit Guil- . lelmus cognomento Buccina*, cujus posteri in Raimbaldo IV. defecerunt, qui videlicet fine liberis obiit. Sic principatus transiit ad Bertrandum de Baucio, qui uxorem duxerat Tiburgim, Arausionis principem feminam. Ab hac illustrisiima Bauciorum gente pervenit ad Cabilonensem ex comitum Burgundiæ stirpe propagatam, Maria silia & sola herede Raimundi V. de Baucio principis Arausicani, in matrimonium collocata Johanni Cabilonenli, anno circiter 1386. Post quartam generationem Philibertus ultimus princeps Arausicanus e genere Cabilonensi, moriens ante ductam uxorem, reliquit heredem Renatum Nassavium suæ sororis siliumanno 1530. qui nullis fus- ceptis liberis ante obitum, principatum & hereditatem transcripsit Guillelmo Nassavioreipublicæ
