Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/410

Haec pagina nondum emendata est

74, ECCLESIA T in festo Ascensionis episcopus TolonensiS erat A apud Montem-pessulanum, ubi in synodo condemnatus est Octavianus antipapa, ex epist. Alexandri 111. ad Omnibonum V eron. Verum nomen hujus episcopi non legitur, uti nec aliorum præsulum. An. i 165. xvI. cal. Novembris luna xxvII. epacta vr. Alexandro papaIII. Rom. ecclesiæ præsidente, Frederico imperante, adfuit una cum Raimundo 11. Arelatensi ar- chiepilcopo, Raimundo Carpentoratensi epi-. scopo, Hcnrico Aquensi præposito &c. judex compositionis inter Petrum Mafliliensem episcopum & vicecomites Massiliæ, in civitate Aquensi in claustro canonicorum, ex epist. Pei— ■ reskii ad D. Polycarpum. X V. P E T R US I. Petrus Isnardi ex canonico Arelatensi ordinatur episcopus TolonensiS circa annum 1168. An. 1170. fuit fundator VernensiS Cartusiæ ( La Verne) in diœcesi Forojuliensi, cum Fre- dolo I. Forojuliensi episcopo, ut docet Jose- phus Anthelmius. An. 1174. Fulco Massiliensis episcopus, Petro nostro præsente sententiam pro Cartusia Montis-rivi, adverfus homines de Melva, tulit septimo idus Junii. Anno 1179. interest concilio Lateranensi ; anno sequenti ( nomen ejus adhuc signatur in Montis-rivi tabulis. Anno eodem nfco. fundationem Vernensis Cartusiæ ratam habuit. Postea traducitur ad archiepiscopatum Arelat. an. circiter 1183. XVI. D ESID E R IUS. 11. Desiderius antea præpositus Tolonensis fit Cartusianus an. 1170. & ex Cartusiano eligitur episcopus anno 1183. ut ex tabulis Cartusiæ Vernensis * intelligitur, ubi memoratur annis 1188. « 1190. & II.97.quo ipso&HugoneRai- mundi præposito Aquensi testibus, facta est transactio inter Mafliliensem episcopum nomine Rainerium, & Bermundum Montis-rivi f » riorem, quæ in archivis episcopalibus Maffi- iæ asservatur. Anno 1198. electus est judex & arbiter cum præposito Piniacensi, in litigio Im- berti archiepiscopi Arelat., & Arberti abbatis S. Gervasii de Fosse, uti docet pancharta nigra PiniacensiS. Anno vero 1204. iterum abdidit sie in Cartusia Vernensi, ubi anno sequenti in pace composituS est. XVII. PoNTIUS I. Pontius Rausinus Tolosanusjordinis S. Aug. jam an. 1201. praeeat ex epist. XIV. D. Poly- carpi ad Peirelkium. An. 1205. transtulit solem- niritu inecclesiam cathedralem reliquias sancti m Qu « hic dicimus de Defidcrio, videntur certistimis fulta testimoniis, qu « ex ipfis^bntibus » hoc est tabulis stint depromta. Attamen in epistola VII. D Polycarpi de laRivierc ad Pcircf- xium, lego Dcfiderio promittendum Guillelmum, qui, inquit, laudatur in tabulario ( toto trtsur) Vcmensi anno 1189. quo tempore tamen fedifle Desiderium demonstravimus. Observarc juvat Peirefxium luis notis multa cmendafse in catalogo episc. Tolo- ncnstum Polycarpi. Dc his fcmcl monuiste fusticiet, ne quis nos arguat, quod ab hoc viro ceteroquin doctiflimo aliquando dif- sentiamus. Et cenc quod spcctat hunc Guillelmum inductum a D. Polycarpo anno 1189. ipsum reprobat Peiresjuus in sua ad eundem reiponstone, notam hanc chronicam errori amanucn- fis adscribens, quod quidem probat, quia nullus tunc Raimun » dus Rdi Arelatensi prserat, uc fcnipfadmta. L O N EN S I S. 74$ Cypriani episcopi Telonensis, quæ in veteri sacello ædium episcopalium inventae fuerant nu— ( per, & inclusæ intra theeam argenteam, sum- tibus tum episcopi & capituli, tum dominorum de Montolieu Massiliensium, qui ex genere S. Cypriani se dicunt. Hæc refert HonoratUs Bouche lib. VII. hisu laudatque annalesMafli-, lienfes Guesnayi. Idem episcopus decrevit festivam hujus transtationis commemorationem 3uotanms in urbe & in tota diœcesi facien- am. XVIII. WILLELMUS III. 1 De hoc episicopo tantum scimus eum non solum antiqua stirpe de Soleriisesse satum, sed etiam caltri, unde gentis nomen, fuisse dominum : qui cum electus fuisset in Tolon. episcopum, sponte abdicavit. Illius certe mentio fit in scheda anni 1215. Stephano episicopo tunc sedente ; ex qua habemus eum adhuc tunc vixisse. Peirefkius in notiS ad epistolam VI1. D. Polycarpi laudat diploma Rainoardi de la Gar- da concessum Stephano episcopo Tolonensi, teliibus G. de Soleriis episcopo, Guidone filio Ameliide Fos &c die 30. Septembris 1214. ubi procul dubio per G. designatur Guillelmus noster, qui retinet episcopi titulum, propter characterem episcopalem, sed nullam sedem indicat, quod abaicasset. Hunc vero D. Po- lycarpus sisspicatur esse, qui monachus in Cartusia Montis-rivi an. 1218. occurrit. XIX. S T E P H A N uS I. Stephanus an. 1212. commemoratur in veteri martyrologio, de quo in exordio locuti sii- mus. Hoc autem anno, quinto idus Septembris » promulgavit quoddam statutum cum Bertran- do de Orto siicrista Massiliensi, qui tunc præ- j positi vice fungebatur, de decimiS, terris, hortis ab episcopo cedendis sitcristæ apud Tolo> num & OliolaS, pro cereiS, epulis &c. Eodem quoque anno emit castrum novum S. Marga- ritæ, ex Raimundo Datil juxta instrumenta emtionis. Ceterum castri Soleriorum etiam toparcha fuit Stephanus, cujus quartam partem acquisivit ex donatione domini Willelmi de Soler iis, quondam episcopi Tolonensis, qui id ratum habuit. Hic episcopus cum capitulo dedit pascuaria de Soleriis Cartusianis Montis- rivi, confirmans donationem Raimundi Wil- lelmi, Fulconis, Guidonis, & aliorum dyna- ■ starum coram se factam, ex charta data xu. cal. Februarii, an. 1215. Anno 1223. congregatam synodum apud Tolonum, docent fratres Sammarthani, hujusque cœtus decreta ordinata esse a Stephano episcopo, quo etiam anno m. idus Martii apud Montem-rivum testamenti tabulas si : ripsit, quarum exemplar in archivo Cartusiæ asservatur. Adhuc in vivis erat xv 11. cal. Septembris ejusdem anni, quo multa sijis largitus est canonicis. Eum exemplo antecessoris sui cessisse episcopalem cathedram ante mortem, fuspicamur ex quadam tabula ecclesiæ Narbonensis, in qua legimus, S. quondam episcopum Tolonensempræsentem exsti>