7H ECCLESIA TRIC tensem, Carolum— Jacobum de Gelas de Le— I beron Valentihensem, & Ludovicum de la Bau- me Vivariensem episcopos, advocatis ad celebritatem plerssque Provinciæ nobilibus. Postea interfuit conventui generali cleri Gallicani apud Parisios anno 1635. Anno 16^9— obtinuit senatus-consultum adversus Calvini sectarios, qui insolenter agebant erga sanctiffimum sacramentum, detrectabantque parietes domorum siaarum ornare tapetiis, dum in festo dicto Corporis Chrtsti deferretur per vicos. Sub hoc præ- sule recruduit inter epilcopum& canonicos jurgium de jurisdictione in clericos & alios a capitulo pendentes, cui ablatum est jus omne, I & vindicatum est assertumque S0H episcopo. Anno 1643. Ludovicus XIII. rex eum desi- gnavit coadjutorem Johannis Jaubert Arela- tensis archiepiscopi. LXXV. JACOBUS II. Jacobus Adhemar de Monteil de Grignan frater Francisci, de quo siipra, post ipsius translationem ad metropolim Arelatensem, desi- gnatur a rege Christianisiimo episcopus siincti Pauli ex syndico seu procuratore generali cleri Gallicani. Sed eodem rege Ludovico XI11. e vivis siablato, antequam Jacobus Romano plum— s bo confirmatus esset, Anna regina vidua regni moderatrix pro Ludovico XIV. rege impubere, regis conjugis nominationem sua corroboravit. Lugduni consecratus est ab iplbmet fratre Fran- cisco Arelatensi archipræsule sijo metropolita- no, anno 1645.’n interiore sacello Cartusiæ Lugdunensis, aflistentibus Ludovico Dony d’Attichy Rejensi, & Nicolao de Grille Uce- ticensi episcopis ; cum quibus perrexit Lutetiam Parisiorum ad comitia generalia ejusdem cleri, quibus adfuit, & coram regia majestate pluries cum laude e siCro suggestu condonatus est. Iterum autem delegatur ad sequentia co— ] mitia anni 1650. Auctor fuit restituendi urbis mœnia, quæ ob metum Calvinistarum destructa fuerant.Palatii etiam episcopalis constructionem aggresius est, quam non potuit ablblvere, transiatus ut coadjutor ad sedem Uceticensiim anno 1657. die 22.Maii a rege designatus. LXXVI. Claudius. Claudius Ruffier Pruvini * natus ex honestis parentibus, adolescens vitam amplexus est monasticam in Caroli-locensi ordinis Cistercien- sis monasterio diœcesis Silvanectensis j Parisiis operam navavit sacris litteris, tanto profectu, ut doctoris lauream consecutus sit. Nec minus in virtutis studio proficere visus ; quod persuasit abbati generali Cistercicnsi, eximium hunc virum instituere suum vicarium generalem in Se- ptimania & Provincia. Hoc munere defunctus est Claudius summa cum prudentia ; cujus quoque testis fuit ejus avunculus Nicolaus Grille Uccticnsis episcopus. Quapropter eum sibi in vicarium generalem assumlit. Post consumtos annos 20. in hac obeunda provincia, quævitæ pastoralis tyrocinium fuit, ejus fama non latuit regem.Itaque Jacobofacto Ucetiæ coadjutore, dcsignavit Claudium, qui ipsi in Tricastina sede ASTINENSIS. 734 subrogatur anno 1657. die 31. Maii. Consecrationem episcopalem accepit Ucetiæ abavunculo c siIo Nicolao de Grille ejufdem urbis episcopo, 1 cui adstiterunt Josiiphus* Maria Suarez Vasio— * nensis episcopus, & Jacobus Adhemar de Gri— b gnan coadjutor Ucetiensis, die 12— Februarii c anni 1659. Rerum ab eo gestarum compen— * dium & quod spectat ad ejus mortem continet ejus epitaphium, æreæ tabulæ insculptum in ec- clesia majori ubi jacet affixum : DEO. O P T. M A X. Sisse gradum viator & lege. Hic jacet Claudius Ruffier Pruvineus, ordinis Cisterciensts religiosus, facultatis Parifiensis doctor, episcopus Trica- fiinensis & comes s vere magnus, fipietatem, caritatem, integritatem spectes. Assiduus dioecefi, ubi totus fine vicario generali animarum saluti vacabat. Poenitentia tribunali adfiabat frequens. Docuit & fecit. Epifeopalia jura refiitui curavit. Palatii eptscopalis inchoatam restaurationem suis fumtibus perfecit. Strictioris Observantia fratres Dominicanos in hanc vocavit urbem. Pauperum domum quoad potuit, ditavit. Huic ecclefia largitus ess munera, proque anima salute missas fundavit. Tandem cum facrofanctum missa facrifi- cium celebraret, gravi correptus morbo, obiit 16. mensis Martii 1674. Orate pro eo. * In exsequiis ejus rogante capitulo celebravit Alexander Fabre Arausioanus episcopus. Nullus orationem dixit funebrem ; (interdixerat enim) fed ipsum in æternum laudabunt ejus opera. Opinionem sanctitatis in qua mortuus est auxit, quod post annos 15. inventum sit corpus ejus integrum. LXXVII. LUCAS. • Lucas d’Aquin, de cujus genere jam locuti siumus in Forojuliensibus episcopis, designatus est schedula regia ad vacantem Claudii morte sedem an. 1674. quo in possesiionem estadmis- sus, præstito, ex more, clientelae sacramento. Ejus episcopatus exordium ecclesiæ fuit perutile ; nam obtinuit a Christianisiimo rege, ut ad consulatum urbis nullus pateret aditus hæresis Calvi nianæ sectatoribus. Regium ea de re præ- ceptum datum est die 7. Septembris ejuldem anni 1674. Anno sequenti adfuit comitiis totius cleri Gallicani in castro sancti Germani congregatis. Anno 1680. migravit ad cathedram
- Forojuliensem. LXXVII I. LUDovICUS. Ludovicus Aube*de Roquemartine an. 1630. die 9. Decembris natus estAndrea marchione de Roquemartine & Maria de Tinelisde Ca- stelct parentibus. Primum præpositus fuit ecclesiæ metropolicanæ Arelatcnsis ; anno vero 1677. post nominationem regiam, & bullas pontificias acceptas consecratus est episcopus Grassensis die 17. * Jartuarii in Arelatensi sancti Trophimi ecclefia a Johanne-Baptista Adhemar de Monteil de Grignan coadjutore Arelatensi, cui adstiterunt Johannes-Baptista de Sade de Masiin Cavcllicensu
