Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/375

Haec pagina nondum emendata est

ECCLESIA M cujus virtute Vienna Germaniae, totiusque or-1 bis Christiani adversiis Tureas propugnaculum ab eorum obsidione liberata est. Hujus regii petitione Jansonius sacra donatus est purpura anno 1690. Anno 1679. rex ei destinavit episcopatum Belvacensem, quem ab hoc fere tempore usque ad mortem obtinuit, hoc est usque ad annum 1713. Omnibus iissuper ornatus dignitatibus, quæ decent episcopum t nam erae S. R. E. cardinalis, præceptor, seu commendator regiorum ordinum, & Franciæ magniu eleemosynarius, plurimis insuper ditatus abbatiis, & quidem pinguioribus, Corbeiensi, Mar- chiancnsi, &c. 1 LXXII. JoHANNES-BAPTISTA II. Johannes-Baptista d’Estampes, filius Josiephi marchionis d’Autry legionis Condeæ præfecti, ex Ludovica le Grand, de cujus illustri genere agemuS quando de Eleonoro a Estampes archi- episcopo Remensi loquemur, doctor Sorboni- cus, cum jam esset episcopus Helenensis, regia sicheda, cui inscribebatur. pro Massiliensi episcopatu, donatus est mense Septembri anni 1680. Obiit 6. Januarii anni 1684. repentina morte correptus, cum quinque tantum annis esset major quinquagenario. LXXIII.CAROLUS GASPAR-GUILLELM. ( Carolus-Gasuar-Guillelmus de Vintimille du Luc, ex Marsiliæ vicecomitibus, menie Junio ( alii Maio) anni 1684. nominationem regiam consecutus est pro episicopatu Massiliensi. Ungitur anno 1692. die 25. Martii, aLudovico de Thomalsin episcopo Sistaricensi, cui affi- stebant Ludovicus Aubc de Roque-Martine, Tricastrinensis, & Ludovicus-JoIeph Adhemar de Montcil Carcassonensis episcopus, in majori ecclesia Massiliensi. Dehinc Aqucnsis arcbiepi- scopus anno 1708. de quo jam locuti siunus. LXXIV. BERNARDUS-FRAN CISCUS. j Bemardus — Franciscus de Poudenx de Ca- stillon, filius vicecomitis de Poudenx, ex nobili gente apud BigerroneS, legati cohortis cata- A S S I L I E N S I S. l phractorum equitum ducis Espemonii, hodicr- næ Aquitaniæ præsecti, matrem habuit non imparis nobilitatis N. de Castillon. Hic sub patruo Francssco de Poudenx antistite Tarbeiensi vices episcopalcs egit. Deinde anno 1705. electus est procurator * generalis cleri Gallicani. Tum an. 1708. die 22. Februarii nominatur a Chri- stianisiimo rege ad episcopalem Massiliæ sedem. Consecratur & ungitur in episcopum die 26. Augusti in ædc sacra noviciatus Societatis Je- sii apud Parisios, ab emincntisiimo cardinali de Noailles Parisicnsi archiepiscopo cui coadjuto- res adfuerunt antiquus episcopus Condomien- l sis, & episcopus Aureliancnsis. Die 4. mcnsis Octobris regi sacramentum clientelæ præstitit. Obiit ex alvi cruciatibus, die 19. Januarii anni 1709. magnumque siii desiderium reliquit Mafliliensibus, maxime pauperibuS, quos co- psosissimis eleemosynis recreare coeperat. Magna animi tranquillitate & patientia, ingentes morborum sibi succedentium cruciatus pertulit, in sista eucharistia qua singulis diebus siciebatur, solatium quærens. LXXV. HENRICUS-XAVERIUS. Henricus — Xaverius de Belzunce filius Armandi marchionis de Belzunce & de Castel- :Moron, senescalli & præsecti pagorum Agin- nensis & Condomiensis, ex Anna de Caumont Lauzun, adolescendam suam & primos juvenilis ætatis annos transegit in Soc. Jesu.quam cogente infirma valetudine deseruit. Cum in officio vicarii generalis Aginncnsis ecclesiæ, dignum se episcopatu probasset, designatus est retia. schedula episcopuS Massiliensis die 3. Aprilis anni 1705*. Unctionem episcopalem suscepit die 30. Martii in Dominica 4. Quadragesitnæ anni 1710. in ecclesia sancti Ludovici Societatis Jesiu a cardinali de Noailles Parisiensi archiepiscopo, assistentibus Trecensi & Diniensi ) episcopis tempore comitiorum cleri Gallicani ibidem congregati, ad quæ Fuerat a sua provincia deputatus. Die 19. Aprilis in vigilia Pasa chæ, fidem regi juravit. MASSILIENSES PRÆPOSITI. I. A Icardus I. præpositus Massiliensis cum </j^Raimundo episcopo anno 1117. memoratur in charta de emtione medietatis vallis quæ vocatur Arcula. Reperitur etiam an. 1119. & 1131. quo Gaufredus vicecomes Massiliæ una cum Dulcelina matre laudat donum condami- næ quod Aicardus avunculus suus in manu Ai- cardi præpositi fecerat in testamento siii obitus. Memoratur quoque anno 1158. quo promittit obedientiam Petro episcopo. II. Aicardus II. de Massilia, an. 1163. & 1165. Idem Forte cum præcedenti ; ita sentit Ruffius, aitque ipsum ruisse silium Pontii de Peinier vicecomitis Massiliæ, sociumque Rai- mundi comitis Pancti Ægidii in Jerosolymitana peregrinatione circa an. 1105. Unde sequeretur Aicardumpræsuisse capitulo Massiliensi per annos 60. Tomus 1. III. Guillelmus I. transigitanno 1172. Anno 1177. subscribit quibusdam litteris Ildefonsi regis Arragonum. 1182. bullam accipit a Lucio papa III. IV. Raimundus I. 1192. laudat Jaufrido Barba — rufæ quamdam aream ad domum ædi- sicandam. Testis nominatur in litteris quibtu monachi sitncti Pontii auctoritati Petri episcopi Niciensis sesubdiderunt, cui Lucius papa III. dederat hanc abbatiam in commcndam. Vide apud P. Jofredi in epiPcopis Niciensibus in Petro II. Plura alia ae eo legi possunt in Gallia Christiana fusiore. V. Franciscus Monoguetus reperitur in va* riis chartis anno 1100. & 1201. quo cum cano* nicis ecclesiæ Massiliensis acquirit panem ca* stri Gumberti. Reperio etiam M*. præpositum Massilienscm anno 1202. & 1209. cum Fu. epi— ( Vuij