Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/365

ECCLESIA MA cultatem sacellum construendi ; nec plura de j ipso novimuS. XXXVI. RAIMUNDUS V. Pauca quoque de gestis Raimundi, a Nemauso cognominati, ad nos pervenerunt ; etsi per annos non paucos cathedram obtinuerit. Jam præerat anno 1270. Iv. idus Novembris, quod probat vetus charta* aviroclariss. Ludovico- Antonio de Ruffi nobis communicata. Anno 1278. x. cal. Julii f divisæ simt reliquiæ sanctorum Cannati & Antonini, earumque pars ad ecclesiam sitncti Cannati uanstataest, altera in ecclesia majori remanente. ■ Tempore hujus episcopi, Massiliæ in honore habebantur sorores Beguina, a Burgo — Robaldi ubi primum sedes habuerunt, vocitatæ. Monasterium habuere sitcello, claustro, refectorio & nosocomio constans, tametsi nullo essent alligatae voto, & nubere possent, atque testamenta condere ; quod inter aliaS multas fecit anno 1312. Philiepa de Porcelet, Fouqueti de Pon- tevcs uxor, cujus filia Maragda idem institutum amplexata est. Ejus auctrix fuit Dulcelina sijror HugoniS fratris Minoris sanctitate plurimum conspicui, qui etiam sororibus illis regulam præscripfit. Iltæ Beguinæ non sunt ex earum numero quas Viennense concilium exstinxit, anno 1311. postea namque diu etiam floruere, scilicet ulque ad annum 1407. Anno 1277. Beltramus vir pius ordinem fra- ’trum Pœnitentium B. Mariæ-Magdalenæ sub regula sitncti Augustini, non tam instituit novum quam antiquum restituit, quos etiam dixere Jaccitos ob vestimenti formam, a Capucino- rum indumento nulla ex parte epræterquam in cingulo dissimilem, primumque ipsorum monasterium fuit Massilienle. Raimundus legitur occubuisse anno 1288. die 15. Julii. XXXVII. DURANDUS. Durandus, cui Ruffius cognomen de tribuS Heminis tribuit, Raimundum excepit in officio episcopali. Nulla tamen ejus memoria nobis occurrit in tabulis ante annum 1290. quo Johannes Berengarii de Albanea domicellus re* cognovit polsidere omnia quæ habebat in castro Male — mortis, sub hujus Massiliensis episcopi clientela. In archivo Montis-majoris commemoratur, ubi legitur Carolum II. Jerusalem & Siciliæ regem, Provinciæ & Forcalquerii comitem, locum dictum Junqueriam cum omnibus juribus & pertinentiis siiis, fratri Bertrando de Malsang, Montis-majoris monacho, priori Iancti Guerini remisisse & restituisse apua Bri- noniam 28. Julii anno incarnationis Dominicæ _ M cCxc 11. præsientibus domino Durando Mas- siliensi episcopo, Bertrando Baucio Avellini comite, Alfanto de Saleriis Provinciæ senescal- lo. Fuit unus ex his quos S. Ludovicus Tolo. Panus epiPcopus instituit sui testamenti curato- a Anno millefimo ducentofimoseptnnrcfimo » iv. idus Novtmbrif, tumquasuio vortorotw mttr dominum Katmundum Majstlta gpisuo- fum, ox una pnrto, frnosiloi Gutlielmumdo Signn &Brrrrnn- dum do Majstlia frttrot do mino i dt Evcnn, superjwbw fvmn & do Bnncoto4. JSILIENSIS. res, anno 1297. Anno sequenti Bonisaciuspapa VIII. dedit ei provinciam colligendi dona & oblationes ad Terræ sanctæ subndium. An.’ 1308. procuratorem habebat Rogeriumde Ro- gerio dominum dicti loci. An. vero 1309. Ber- nardum Noguerii ; ex variiS chartis, quas vidit D. de Ruffi. Eodem anno Robertus rex Siciliæ & comes Provinciæ post patrem Carolum, urbem Massiliam ingressus est folemni & regia pompa, præsente Durando episcopo ; qui e vita migravit saltem anno 1512. XXXVIII. RAIMUNDUS VI. Post Durandum Ruffius inducit Fredolum, in historia Massiliensi ; sed in observationibtiS ad me nuper miflis, priorem deserit sententiam, quam validis impugnat argumentis ; ostendit enim multiplices chartas docere Durandum eo tempore præsuisse, quod Fredolo prius tribuebat. Nunc itaque veniendum est ad Raimundum. Jam anno 1312. sedebat die tertia Martii, uti probatur ex charta quadam tunc data, ubi legitur : Noverint univerfi quod eum Johannes Gravelli eivis Massilia esset domino Raimundo Dei gratia Massilia episcopo in quinquies millibussulidis obligatus, &c. In sententia inquisitoriS contra haereticos Massiliæ combustos, an. circiter 1318. quæ exstat tom. I. miscellaneorum Baluzii, p. 198. siepius fit mentio Raimundi Massiliæ episcopi. Ruffius docet eum postea transiatum fuisse ad ecclesiam Ebre- dunensem. Et quidem in Ebredunensium antistitum catalogo occurrit anno 1319. Raim.mdus Robaudi. XXXIX. GAUSBERTUS4/.GASBERTUS. Gausbertus de Valle, Cadurcensis, Johannis papæ XXII. camerariuS, hominium præstitit Roberto regi Siciliæ, Provinciæ comiti, ut Masi- 1 siliensis episeopus, Avenione in monasterio Praedicatorum anno 1320. die 19. Martii, indictione 111. Hoc hominio episicopus recognoscit comiti omnia quæ habet a Druentia usque ad mare, & a montibus Longobardiæ usque ad Rhodanum s de quo Ingenramnus petiit sieri instru~ mentum. Eodem anno Johannes XXII. ejtiS opera ustis est ad procurandam fundationem Cartusiæ Cadurcensis, emtione domus, quæ erat militiæ Templi apud Cadurcum. In distributionis quotidianæ augmentum dedit capitulo 1600. siorenos, & 40. ad ornatum thecæ capitis Pancti Lazari. Exstant ejus litteræ an. 1522. c die 18. Junii datæ, quo anno, qui erat septi- 2 mus pontificatus Johannis XXII. ab eodem papa creatur vicarius generalis in lpiritualibus & temporalibus apud Avenionem. Fundavit praeterea capellaniam perpetuam, ut aiunt, sub titulo Iancti Jacobi. Transiatus est ad archiepi- scopatum Arelatensem j posteaque adNarbo- nemem. XL. ADEMARUS. Ademarus Amellinus anno 1323. jam sedebat, exstatque in libro Viridi episcopi Massil. quæ- dam ipsius charta an. 1325. data, cujus testis est Sebastianus præpositus Sistaricensu. An. 1326. Tt