Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/364

6/3 ECCLESIA M Idem forte dicendum de alia, quæ ex mona— i cho Benedictino episcopum hunc facit Francis- canum. Ita legi in veteri codice manusi : ripto docet Ludovicus-Antonius Russeis ; laudatque Casimirum Oudin, in supplemento de scriptoribus ecclesiasticis a Bellarmino omisse, qui huic episcopo post abdicatam * episcopalem dignitatem facto fratri Minori, tribuit tractatum quemdam fidei contra diversus errores, super titulo de summa Trinitate, & fide Catholica in decretalibus* Opponitur huic opinioni, unicum fuisse episcopum Benedictum nomine, qui hoc feculo decimo — tertio Massiliensem rexerit ecclesiam ; quam sententiam fcimusesse viri clariss. Steph. I Baluzii, ceterisque præserendam censemus.Ita Pane visum est quoque doctisiimo Tillemontio, qui ad marginem Galliæ Christianæ, qua utebatur, tom. III p. 661. ad Benedictum de Alignia- no, annotavit in margine, ipsum fuisse abbatem B. Mariæ Crassensis an. 1226. proindeque eundem esse cum Benedicto I. Sane Benedictus qui sedebat Massiliæ anno 1258. etiam fuerat monachus, & vitam religiosam profestus fuerat, ut satis indicat titulusjh » rrn, quem præmittit hiS litteris descripris ex chartulario Montis-rivi : Nos frater Benedictus Dei permissione episuopus Majstlia, B. archidiaconus, P. Andreas vicarius1 & administratorpraposttura sudis Massilia, pro me & Peregrino Bauciano, &Hugone Fero cum canonicis nostris, &c. approbamus compofitionem factam, &c. anno Iayo. Porro non difficile est conciliare varias opiniones de religioso statu, cui se sc addixit Benedictus ; utrumque enim videtur amplexus. Non fuit frater Minor nisi post abdicatum episcopatum, uti colligitur ex his verbis excerpti ex veteri collectione miraculorum patratorum in diœcesi Magalonensi, tom. VI. Miscellaneorum Baluzii, pag. 356. Dominus Benedictus quon- dam episuopus Massiliensis, & nunc frater Minor, J &c. Ergo non erat frater Minor cum foret episcopus. Attamen tempore quo fuit episcopus, multis in actis k fratrem dicit ; quod arguit eum fuisse tunc alicui regulari addictum instituto. Nihil iraque vetat quominus dicamus eum fuss- sie monachum Benedictinum. Porro difficultas omnis de duplici Benedicto Massiliensi episcopo solvitur ex narratione de constructione castri Saphet, quæ demonstrat eundem esse Benedictum, qui anno 1240. primum lapidem hujus castri posiiit m. idus Decembris, super quem obtulit cupam argenteam deauratam plenam pecunia ad subsidium operis ; & post annos 20. reversiisest ad subsidium Terræ sanctæ. Ita enim loquitur scriptor : Cum * Perperam dicitur abdicaste episoopatum quando soripfit tractatum contra diversos errores. Nam in epistola ad Alexandrum papam IV. qua ipfi nuncupat hoc opus, episcopum SC sc appellat. Hanc autem hoc loco exhibere volebamus, dcfcriptam ex MS— codice bibliotbeœ Fuxensis collegii Tolofz ; fed quia vir clariff. Stephanus Baluzius eandem edidit tomo VI. Miscellaneo- rum, p. 349. idcirco superfcdcndum putamus. Multa alia probant eum fui (Te episcopum, & rerinuiste fui gregis curam, etiam ufque ad annum 1163. menso Augusto ; nam in epistola quam fcripstt Mastilix hoc anno ac menso ad Guillclmum patriarcham Jerofolymitanum, ci set gregcmquc suum commendat ; uti& in alia epistola ad episcopum Bcthlccmitaaum, (cripta anno H6i. infesto S. Matthci. Vide tom. VI. MisccU, Baluz. p. 350. & L S S I LIE N SII 6J4 autem idem episuopus reversus suisset adsubsu dium Terra fancta contra Tartaros anno Domini MCCLX. Iv. nonas Octobris & venisset ad vifi- tandum Saphet, invenit quod ab uno passagio quo rediit episuopus apud Massiliam, ufque ad aliud passagium quo reversus est apud Saphet*…* dictum castrum cum tanta industria….est constructum, &c. Id etiam palam fiet attente legenti laudatas superius hujus episcopi epistolas. Itaque ad unum eundemque Benedictum referamus quæcumque inter duos partiti stint nostri Sammarthani & Rufsius, aut alii. Anno 1257. m. cal. Septembris a Benedicto episcopo Carolus Andegavensis, rex Siciliæ & Provinciæ comes acquisivit partem siiperiorem urbisMassiliæ, datis in commutationem castriS & prædiis pretii tripliciter majoris, ad judicium archiepiscopi Aquensis electi, epistropi Foroju* liensis, & Baralli de Baucio. Eodem anno Ale « xandri papæ jussu, regulam sancti Augustini præsicripsit quibusdam, quos vocabant fratres B. Maria matris Christi. Ii stib medium so- culum duodecimum Massiliam advenerunt & admiffi fuerunt. Alba veste utebantur ; ipsorum-* 2ue institutum anno 1266. a Clemente I V.con- rmatum est. At decreto Lugdunensis concilii anni 1274. sijppreffi simt, relque ipsorum datæ Præmonstratensibus Ivelinæ ; tametsi perseverasse reperiuntur ufque ad 1287. Diversi simt a quodam genere Pœnitentium, quos fratres Saccitos vocabant, ob similem sacci formæ vestem, qui anno circiter 1251. Massiliæ suerunt instituti in antiqua S. Johannis ecclesia. Paupertatem singuli & universi profitebantur. Institutos eos nonnulli credunt a sancto Ludovi- co, deque hujusmodi fratribuS dictum ab ipso putant in quadam charta : Concedimus fratribus de ordine poenitentia J. Christi quamdam domum ad habitandum, sttam Paristis. Anno 1258. Simon de Signa filius nobilia • viri domini Guillelmi de Signa le Blanc, dedit Benedicto episcopo bona siu paterna ubicum-* que essent in castris de Signa & de Mayra, &c. Act. in castro Vtno, quod est dictt domini episuopi, in prasuntia domini Benedicti deAlignano militis. Anno 1264. bullam ab Alexandro papa IV. accepit datam VI11. cal. Julii, pontificatus ipsiuS anno VI. qua præcipiebat ut ad bellum pro Terræ sanctæ subsidio Christianos hortaretur ; quod ipse si : ripsit ad priorem fratrum Prædicatorum, & guardianum fratrum Minorum Massilien- sium calendis Augusti ejusdem anni. Mors Benedicti contigit anno 1268. ex libro Viridi episcopatus, notaturque VI. idus Julias in necro- logio. Ante mortem vero episcopatum abdi » carat, & fratrem Minorem induerat, ut iam monuimus. Cognomentum hujus episcopi fuit, de Aligniano, ex tabulis Crassensibus & aliis. Cecte in veteri charta anni I243.quam vidit no* ster U. Edmundus Martenne, testis est quidam ejus nepos, ita cognominatus. XXXV. RobeRTUS. Guesuayus hunc episcopum ex archivis Car- mehtarum eruit : quippe anno 1168. Rober- tus Massilicnsis episcopus conceffitCarmelitis facultatem