ECCLESIA L travit Tolosam annus gratia 1205. Paulo post A refert quædam quæ ex ore ejus audierat. Itaque mihi persuasum est Fulconem abbatem Toroneti, qui factus est episcopus Tolosanus nunquam fuisse Massiliensem antistitem. Aliud argumentum petit epistolæ scriptor, ex litteris fundationis monialium Cisterciensium sancti Pontii de Gemenos anni 1205. quarum archetypum instrumentum asservatur in tabulario ecclesiæ Massiliensis. His autem Urceris testis adest Fulco abbas Toroneti. Hoc instrumentum curiose inspexit noster D. Edmundus Martenne, in quo plurima anim— ] advertit, in quibus exemplum typis editum discrepat ab archetypo, vel saltem a codice manu exarato. 1°. Annus instrumenti confecti, in exemplari typis impresso, est 1205. in manu- scripto 1201. 2°. Typis excusum exhibet nomen Rainerii Massiliensis episcopi ; MS. Ful- conis nomen, minori tamen charactere. At nullus estloctiS suspicioni, quod nimirum ab- rasum fuerit Rainerii nomen, ut ejus loco Fulco scriberetur ; nam Rainerii nomini seriben- do locus non sufficiebat, qui etiam ut scriberetur Fulco erat angustior ; quapropter utendum fuit minuscubs litteris. 30. Non legitur in manuscripto P. praposttus, uti legitur in edito ( codice, sed/h Monoguctus. minori tamen charactere. 40. Inter testes non legitur Fulco in archetypo, ut in edito, sed Franciscus abbas Fla- regia. 50. In typi$vulgato legitur, ajposuo figillo Fulconis abbatis Floregia b quæ in authentico de* siderantur. Ex his liquet hoc instrumentum minime probare Fulconem adhuc suisse abbatem Torone- ti anno 1205. sed testimonium Guillelmi de Podio-Laurentii, ad id demonstrandum sufficit. Itaque constat eundem Fulconem non £uis~ Ce Massiliæ & Tolosas episcopum. At inde non consequitur nullum suisse episcopum Massiliæ nomine Fulconem, cum id jam invictis proba- verimus testimoniis. Nunc vero inquirendum utrum obierit anno 1286. judicium autem pendet a veteribus chartis. Certe noster D. Edmundus Martenne in ex- plorandis antiquis instrumentis versatisiimuS, ejusque socius D. Ursinus Durand, magnæ in his sagacitatis, in plurimis majoris ecclesiæ Massiliensis documentis legerunt nomen Fulconis, aut aliud pene simile, diu post annum 1186. In charta anni 1190. nominatur Fulcus. In libro capituli di&ostavo tseuluteo (le livrejaune) folio 10. exstat instrumentum, quo F. episco- pus Massiliensis, & F. præpositus ejusdem ecclesiæ, consilio totius capituli concedunt fratribuS ordinis Præmonstratensu locum ad ædifican- dum cœnobium juxta mare. Act. mense Aprili 1. anno MCCI. Eodem anno in alia charta dicitur Fulco. In aliis tandem anni 1202. per Fu. * & F. designatur. Nec ulla sunt in his membra » nis vel minima corruptelæ vestigia. Itaque Nicolaus qui datur successer Fulconi anno 1186. in epistola critica, minime recipien- • Exempli grati. : F « . episcopus Mafliliensis & Fr. pntpofinu lio l. permittunt fratri J oh anni institutori Redemptionis captivo* rmn habere ccckham &omi : cnum io civipuc M<Ælicnli< ASSILIENSIS. Sjo dus ; & Raineritu qui ipsi sufficitur, ad aliud tempus disserendus ; quippe instrumenta in qui— < bes Rainerii nomen legi contendunt, exhibent e contrario nomen Fulconis. Parum autem curamus utrum hic Fulco fuerit ex illo genere poetarum, qui vulgo appellabantur Troubadours, necne ; imo etiam neganti ipsum suisse Toroneti abbatem, non praefracte contradicemus. XXXI. RAINERIUS. Post Fnlconem fratres Sammarthani Rai- mundum admittunt, ex testimonio chartæ fundationis beatæ Mariæ de Yvelina, seu Ibelina, ordinis Præmonstratensis. Instrumentum hoc fundationis abbatiæ Ibelinæ in libro Viridi ecclesiæ Maffiliensis, propriis oculis usurpavit D. EdmundusMartenne, cumperspicacimmo suo socio D. Ur lino Durando, amboque testantur chartam non Raimundi, sed Fulconis episco- pi, & F. præpositi nomen praeferre, nec legitur data anno 1204. sed 1201. Erit fortasse qui dicat Fulconem episcopum anno 1201. fundationem hanc approbasse, & Raimundum ejus successorem eandem ratam habuisse an. 1204. charta omnino diversa ab ea quæ Fulconis nomen exhibet, unamque exstare in tabulario ecclesiæ Massiliensis, alteram in archivo episcopali. Non licuit nostris fratribus supra laudatis, hoc archivum lustrare, quod illustriilimus episcopus, quo tempore Massiliæ morati sunt, nondum ad ecclesiam suam accessisset ; essetque archivum clausum &obsi gnatum. Donec vero ex illo prodeat aliquod genuinum documentum quo probetur hujus Raimundi episcopatus>illum minime fumus admissuri. Veniendum itaque ad Rainerium. Tempus vero quo sedit plurimum contractum est. Etenim charta fundationis parthenonis S. Pontii ordinis Cisterciensis, quam confectam volunt anno 1205. ac nomen Rainerii habere, præfert Fulconis nomen, ut supra ex domni Martennii animadversionibus oDservavimus i & aliunde dubiæ videtur fidei. Sed anno 1206. III. calend. Decembris Rainerius legitur testis concordiæ prioris Signæ pro capitulo Massilien- si, cum Petro priore Montis-rivi. Interiit anno 1214. die 16. Martii, ut habet Massiliense necrologium. Candide tamen fateor anxietatem meam de tempore Rainerii, quia Peires- kius testatur a se lectum distincte nomen eju$
- in quadam charta facta tempore quo Fulconem sedisse probavbidemque docet D.Polycarpus de la Riviere epistola manuscripta adPeireskium. XXXII. PE TRUS II. Petrus Raimundi succesiit Rainerio anno 1214. desinente, vel 1215. ineunte ; etenim Ge- raldus Ademari Montilii dominus, Massiliæ vi- cecomes, cum Mabilia uxore domina Montilii & vicecomitissa, ipsi confirmavit, approbavit-
? ue compositionem jamdudum factam inter etrum I. &W. Gaufredi vicecomitem Massil liæ, Mabiliæ avum. Id vero actum est anno incarnationis Dominicæ MCCxv. x. cal. Maii. Anno vero 1218. tertio nonas Julias memoratur
