Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/360

ECCLESIAM Cum autem absoluta fuisset ecclesia sub sancto, Isiirno abbate, eam Benedictus papa IX. consecravit in frequenti episcoporum Cœtu, inter quos eminebat Pontius, anno 1040. idibus Octobris. Anno 1044. dedit S. Victori, Nancti Ge- nesii ecclesiam, ut abbas & monachi eam reaedificarent, ac in perpetuum possiderent. Eodem anno indictione xrr. multa alia contulit sub censii quinque librarum ceræ. Anno 1045. indict. xm. subscripsit diplomati Guillelmi patris siii donantis Montis-majoris monasterio insulam de Cotignanicis.An. 1056. cum fratribuS Willelmo & Gaufredo dedit B. Victori ecclesiam S. Torpetis, regnante Henrico. An. 1058. ipsemet ceffit terram de Fraxeneto, in comitatu Forojuliensi. An. 1056. * convenit ad synodum siancti Ægidii. Vitam produxit saltem mque ad annum 1072. quo Garsinderh abbatissam sancti Salvatoris apud Maffiliam consecravit, & in~ thronisavit ; addito aliquo dono, de quo in litteris ipsius Pontii datis leptimoidus Januarii, &c.E vita migravit longævus die 16. Februarii anno 1073. XXIII. RAIMUNDUsI. Huncepiseopum Gaufredo vicecomite Mas- siliensi & Rixendi ejus uxore genitum docuerunt nostri Sammarthani, Antonium Ruffium < secuti. At V. C. Lud. Ant. Ruffius qui patris opinionem amplexus Fuerat in Pecunda editione historiæ Maffiliensis, priorem sententiam retractavit & mutavit, in quibusdam observa* tionibus de episcopis Massiliensibus ad memilsis ; negatque Raimundum I. episcopum Massilien- sem Gausredi vicecomitis fuisse filium. Nullibi enim id legitur in veteribus documentis. Imo in charta Gausredi pro sancto Victore, quam idem Russeis edidit p. 485. ubi Gausredus siios enumerat filios, Aicadrum quidem Arelatensem archiepiscopum appellat, sed Raimundum quartum siltumnuao nomine designat, necepi-. scopttm dicit. Sedebat tamen in cathedra Mal— ’ siliensi Raimundus, quando instrumentum istud confectum est, nempe anno 1079. quippe Rai- mundi episcopatus initium ducitur ab an. 1074. Subscripsit anno 1093. chartæ cujufdam Pontii Malnerii pro S. Victore, indictione 1. An. 1098. præfens legitur quando Fulco Aquæ-Sextiensis ecclesiæ præpositus, confirmavit S. Victori, & Richardo abbati, ecclesias ab Aquensibus ar- chiepiscopis concessas. De anno quo excellit e vita ni hil possumus asserere. Post hunc Raimundum clarisiimus Ruffius junior pofuit Petrum I. ex charta libri Viridis in cujus fine legitur : Factaest hoc anno MCvinJ mensu Martio, Adriano papa IV. Romana ecclesta frafidentt. Ego Aicardus Massilia praposttus in prafentia epijcoporum R. Carpentoratensts, & Guillelmi Tolonensts… tibi domino Petro Massilienst episuopo fidelitatem… promitto. Sed vir doctuS & sagax observavit vitiosas esse notas chronolo- gicas. Certe anno 1108. non sedebat Adrianus IV. sed Paschalis 11. Nec Raimundus episoo- pus Carpentoratensis, & Guillelmus Tolonen- « Quidam eruditi conciliumhoc post an. 1051. celebratum ston fuistc contendunt. K S I L I E N S I S. sispræerant anno 1108. sed 1158. Itaque optime vir eruditus ita restituit notam anni, ut 1158. legatur pro 1108. XXIV. AicARDUJ. Aicardus comes Raimundi Provinciæ mar- chionis & comitis sitncti Ægidii, in expeditione sacra, ratam habet donationem, quam præ- dictus comes fecit medietatis civitatis vocatæ Gibbillet inter Tripolim & Berytum, cœnobio sancti Victoris Massil. mense Januario an. 1103. Vide probationes hi st. domus Arverniæ Ste- phani Baluz. Aicardus quidem non vocatur I episcopus in laudato instrumento, sed fatis in- telligitur episcopus ex titulo reverendiflimi ; nec dubjtat Baluzius eum fuisse episcopum ; cui facile assentimur. XXV. RAIMUNDUS II. Raimundum alterum Bertrando, de quo infra fumus acturi, præponere cogimur, non postponere, ut quibuldam eruditis viris vssum est ; quia in chartis Raimundus aliquot annis præ- cedit Bertrandum, nimirum anno 1117. memoratur cum Aicardo I. præposito in charta de emtione mediæ partis vallis, quæ vocatur Arcula. Hic Raimundus sancti Victoris Maffi- liensis alumnus, ubi magnam hauserat im- biberatque pietatem, ecclesiam majorem vasiS argenteis & aureis, maxime vero sanctorum reliquiis locupletavit, quas sub arca majoris altaris recondidit. Conllat id ex hac charta quæ inventa est in capsa quæ continebat varias sanctorum reliquias : Remundus Dei gratia MaJfiL episuopus •vir religiosus sub monachali habitu atque regula cunctis diebus vita sua vivens, in hymnis & psulmisjCum pudicitia Deo perfeveranterfervivit 5 qui multos libros multaque ornamenta auri & argenti & palliorum in ecclesta S.Mariasedis Massiliensts emen- I do constituicad ultimum autem sub Christi nomine ad honorem genitricis Dei Maria antiqua sudis Massilia hanc arcam in anno millestmo centestmo vicestmo sueundo ab incarnatione Domini fecit, tn qua ipsumet propriis manibus reliquias plurimorum sunctorum in die assumptionis S. Maria prasunte suo clero posuit, corpus S.Cannati episuopi *Mas- stliensts & confessoris, & S. Antonini confessoris, & S. Victoris martyris, &c. XXVI. BERTRANDUS. Huic episcopo graves movit lites Pontius de Podio-Nigro *, quem aiunt fuisse Maffiliæ vi- cecomitem. Hic autem vicecomitatus in multaS lectus fuit portiones.Pontius multa ecclesiæ bona retinebat, quæ repetiit noster Bertrandus « maxime Portum Gallicanum. Conjicimus autem hujus loci, ceterorumque restitutionem esse factam ; etenim Pontium anathemate percussum a summo pontifice, ejusdem jussu BertranduS epi- Pcopus absolvit anno 1121. XXVII. RAIMUNDUS III. Hic præsul Bertrando suffectus, anno 1138. adfuit Bertrando Forojul. episcopo ratam ha*