Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/330

Haec pagina nondum emendata est

, 8 ; ECCLESIA A deserto, usque ad Constantiense concilium fa— A vit : sed hujus antipapæpertinaciæpertæsus, eo relicto ad Constantiensem synodum confugit ; quem cum tanquam legitimum cardinalem complexi fuissent concilii patres, Martini V. Colum* næ electionem fuffragiis suis juvit, sub quo pontifice legatus a latere cum ampliffima potestate in Hispaniam, ad Alfonsum regem Arragonum destinatus est, litteris datis Romæ VI. idus Januarii 1425. ad exstinctionem schismatis Pani- scolensis, quod mortuo Benedicto adhuc vigebat ; suaque prudentia Ægidium, qui se pro Cle- mente VIII. papa gerebat, insignia, nomenque pontisicis deponere coegit ; pseudo-cardi- nalibus pertinacibus amandatis in carcerem. I Rebus ad pacem ecclesiæ bene compositis, legatus Romam reversos, anno 1428. honorifice ab omnibus, ipsoque papa suscipitur. Hic autem monere debemus, cum Spondano in annalibus ecclesiasticis, repeririin Eliæ Appamien- sis historia Fuxensium comitum, eundem cardinalem mistum a Martino pontifice ad Græco- rum imperatorem. Quæ Constantinopolitana legatio pro Græcis ad ecclesiæ Romanæ communionem revocandis, data est Petro Fonsecæ cardinali.Et vero diserte in nostri Petri Fuxen- sis epitaphio, legatio Hispanica memoratur, de Constantinopolitana filetur. < Rursum Petrus de Fuxo missus est a pontifice ad Arragoniæ regem an. 1429. pro exstinguendis schilmatis quinquagenarii reliquiis ; quod præstitum est prudentia nostri legati : qui post næc Feliciter patrata, Dertusæ ex omnibus praelatis regnorum Arragoniæ, & Valentiæ, &Ca- taloniæ principatus, concilium celebravit, pro ecclesiarum illarum partium reformatione >sic- que calendis Junii ejusdem anni laboriosilsimæ legationi sinem imposuit, quam laudatissime, ut ait Spondanus, ingenti catholica ecclesta bono, regnorum ac regum Hispania commodo, aterna sui ipstus nominis gloria, atque eximia gratulatione ] pontificis & totius collegii cardinalium, orbifque univeissi exercuit. Iterum alia legatione, seilicet Avenionensi nobilitatus est 1430. v 11. id. Martii, qua usque ad obitum functus est, tanta omnium gratulatione, ut bonus legatus vulgo nominaretur. Inde ab Eugenio IV. declaratur episcopus cardinalis Albanus 1431.11. idus Martii ; .. eligitur autem antistes Arelatensis 1450. VI1. idus Octobris, uti referunt acta consistorialia Vaticani.Demum pro ecclesiæ suæ juribus tuendis, cum Renato Siciliæ rege, Provinciæ comite transegit. Palatium episcopale & castrum Salonis ædisiciis, basilicam metropolitanam sacello ornavit, Franciscanorum ecclesiæ partem erexit, & in municipio triumMariarum in Ca- mariæ insulæ finibus, eodem principe depre- cante ipsarum reliquias a terra levavit. Sed & Tolosæ ad decorem academiæ amplisiimum collegium dictum Fuxense magnis sumtibus construxit, & opimis reditibus dotavit 1457. alendis ac in bonis litteris instituendis viginti quinque inferiorum facultatum adolescentibus > lo- cupletisiima insuper addita omnium linguarum & facultatum librorum bibliotheca. Mortuus est autem Avenione hic vir magnus, de eccle- < E L A T E N S I S. sia & republica Christiana adeo bene meritus, • anno ætatis suæ 78. cardinalatuS 57. regiminis ( Arelatensis 12. Decembris, die 13. anno 1464., ut refertur ex ejui epitaphio, in ecclesia Minorum ubi humatus est : Sub hoc humili jacet loco Fr. Petrus de Fuxo » creatus cardinalis anno atatis fua vigefimorsacum do, qui in concilio Constantiensi cum cardinalibus, & in Hispania legatus fchifma delevit, &duos Hispania reges confaderavit. Tiaram B. Silvestri Lateranenst ecclesta restituit, Avenionem & diversus provincias, ut pater patria annis xxxn. rexit. Jacobi & Salome Marias alta locavit. Tandem anno m. cccc. LXIV. mensu Decembri animam coelo reddidit, quam suncta suscepitde terra Lucia, Paulipontificis maximi anno primo. De vita huius cardinalis qui pronepotem habuit alium sibi cognominem, Johannis comitis Fuxensis principis Bearnensis filium Petrum cardinalem de Fuxo juniorem, Phœbi regis Na- varræ patruum, tam Onuphrius, Ciaconius, Ughellus in episcopis Albanensibus, Spondanus in annalibus ecclesiasticis tom. II. confuli poterunt, quam ceteri alii rerum Gallicarum qui de eo fuse disseruerunt scriptores. LXXXIII. PHILIPPUS. Philippus de LevisdictuScardinalis Arelatensis, ex utraque linea paterna & materna nobilisii- mis natalibus clarus, patrem habuit Eustachium baronem deQuelus, matremAdele ; dem deCou- san filiam Guidonis, qui suitsub Carolo VI. Francorum rege præsectus • major domus re- giæ. Philippus autem primum episcopus Aga- thensu suit aliquot annis, deinde ad Auxita- nam metropolim transfertur, qua deposita dignitate ingratiam nepotiS, cedenti Petro cardinali de Fuxo, in Arelatensi archiepiscopatusuc* cessor dattiS est bulla Pii II. pontisiciS maximi in archivis ArelatensibuSasservata, ex qua hæc > descripsimus : r> Ius episcopus servus fervorum Dei, dilectis filiis populo civitatis & dioecefis Arelatensis sa- lutem & apostolicam benedictionem. Hodie venerabilem suatrem nostrum Philippum Arelatensum, tunc Auxitanum archiepiscopum, referendarium nostrum apud sudem apostolicam constitutum, a vinculo quo ecclesta Auxstana ordinis sancti Augustini, cui tunc praerat tenebatur, de fratrum nostrorum constlio, apostolica auctoritatis plenitu- , dine absolventes, ipsum ad ecclestam Arelatensum ’dicti ordinis, tunc certo modo vacantem, de pra- dictorum fratrum constlio apostolica auctoritate transtulimus, ipfumque illi prafecimus in archiepiscopum & pastorem, curam & administratio- nem ejusdem ecclesta Arelatensts fibi in spirituali- bus & temporalibus plenarie committendo, liberam stbi tribuendo licentiam ad pradictam ecclestam Arelatensum transuundifprout in nostris litteris plenius continetur, quocirca universttatem vestram rogamus, quatenus eundem Philippum archiepiscopum, tanquam patrem & pastorem animarum « Gallice dicimus, GrooA-Uiiijtro it UMtisrn iaRty, ve ! Grand-Maiscrg de Frnnce. Vide mst. gcncaV domus fr » IOA « H » UI. Grctndi Otfwrt do fnbnctœ