Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/329

j8j ECCLESIAA vit antequam coronaretur. Ludovicus fuit præ— / terea Bononiæ legatus, &apostolicus vicecame* rarius. Partes quoque egit oratoris seu legati pro Renato Siciliæ rege in synodo Basileenli, cujus nomine intercesse quominus Arragonum rex confirmationem synodi hujus consequeretur pro Siciliæ regno a papa sibi collato. lneo cœ- tu omnia gesta esse Ludovici nostri nutu, postquam disiidium patrum cum Eugenio IV. erupit in apertum scnisma, queritur Odericus Rai- naldtiS, amaris, ne dicam venenatiS verbis. At si auctor fuit eligendi Amedeum Sabaudum qui dictus est Felix V. eidem postea siiasit, imo persiiasit abdicare papatum. Interim ab Eugenio IV. contra quem sententiam exauctorationis * pronuntiarat cardinalis Arelat. die 25. Junii anni 1439. viciffim depulsiisest a sede Arelatensi qua de re idem papa scripsit tum ad Arelatensem clerum, tum ad Renatum regem Neapolitanum Provinciæ comitem. Administrandæ vero Arelatensi ecclesiæ praefectus est Rogerius Aquensis ecclesiæ præpositus, uti Rainaldus narrat. Absoluto concilio cui præsidendi provinciam dederat Felix V. Ludovico cardinali, hic Arelatem rediit, restituente ipsi honores prif- tinos Nicolao papa V. qui post schisina electus fuerat ; addita etiam apostolicæ sedis legatione in Germania inferiori, lnde reversus in diœ- cesim suam, Salonii emisit animam die 16. Septembris anni 1450. sepultusqueest magna po- ’pulorum totius Provinciæ frequentia, in ecclesia S. Trophimi cum hac insicriptione : Omniasunt tenui hominum pendentia filo, & subito casu qua valuere ruunti unde fient Deo placuit, anno milleno quater centeno cum quinque deno, luce vero fiexta, mensif Septembris decima, bona memoria reverendus in Christo pater, & dominus Ludovicus fiacro-fiancta Romana ecclejia tituli S. Caciliapresbyter cardinalis, Arelatensis vulgariter nuncupatus, jacra hujus bafilica administrator _ bene meritus, princeps vita laudabilis, & conver— 1 sationis honesta, ad majus vocatus tribunal devote viam eji universa carnis & catholica ingres- sus. Orate pro eo, ut anima ejus requiejcatin pace. Aliud epitahium damus in probat. B. Ludovicus multa pro siia ecclesia Arelatensi privilegia obtinuit a Ludovico III. rege Siciliæ, ac Provinciæ comite, cujus fuitpræ- cipuus administer. Hujus cardinalis cum laude meminerunt plurimi seriptores. Alii de eo acerbius scripsere, pœnas repetituri pro lassa S. sie- dis auctoritate & dignitate. Æquius de illo hæc habet Spondanus m continuatione annalium Baronii, ad annum 1438. Vir quidem ille, inquit, legationibus apofioUcis, aliifique rebus praclare gestis infignis, magnaque pietate, doctrina & religione ac vita austeritate conspicuus ( ut sunt plurimorum auctorum elogia, qua in unum collegerunt scriptores Amedei pacifici & Additamentorum in vitas ponti Ciaconii), fied quem live fimultas aliqua s Jeu zælus non fecundum fidentiam, & nimia credendi calumniatoribus facilitas, ab Eugenio retraxerat, & in defi- fienjione concilii Bafileensis, quod legitimum credebat, obfirmaverati pracipuum fiane illius columen, pofi abficejsum ceterorum cardinalium aliorumque R E L A T E N S I S. /84 pracipuorum antistitum. Sed schismatis hinc ex — orti culpam poenitentia ipsum diluisse intelli- gi datur, ex siincto ejus fine i quippe quem & miraculis ad ejus sepulcrum Arelate fieri solitis, utÆneas* Silvius testatur, claruisse constat ; & una cum Petro Lbxemburgio, quem æque" in schismate sub demente dicto VII sancte obiisse vidimus, postea Clemens VII. papa an. 1527. ob memoriam egregiarum utrimque virtutum, ac piorum operum, necnon miraculorum coruscationem, debito beatis cultu ac veneratione honorari conceffit, bulla data die 9. Aprilis, quam Guichenonus refert in histi Sebuf. m. parte, ubi de familiis nobilium Bu- gesii p. 5. Haud tamen propterea intendit Clemens VII. ut ait, eosdem Ludovicum & Petrum in catalogo sanctorum esse relatos, donec servatis debitis solemnitatibus ad illorum cano* nizationem deventum fuerit. Tomo IX. fragmentorum hist. D. Cl. Estiennot p. 307. ac sequentibus leguntur plurima ex v ta & miraculi* B. Ludovici Alamandi, metro & soluta oratione scripta. LXXXI. Johannes VII. Johannes Bertrando de Bella-valle barone de Precigny, Renati Siciliæ regis magno hospitii magistro, Andegavensium senefcallo, ex Johan- ’na de la Tour-Landry natus, apostolicæ sedis protonotarius, postea ecclesiæ Arelatensis administrator*, & abbas commendatarius S. Petri Montis-majoris constituitur, quæ sacerdotia possedit per annos serme quatuor, ad annum scilicet 1449. cum honoribus privatus Alamannus cardinalis domi se « contineret.Constat vero eum in pontificem Arelatensem non fuisse inauguratum. Porro ex membranis veteribus temporales ecclesiæ fuæ & abbatiæ proventus locaverat, Roberto episcopo TiberiA- densi, cui vices etiam suas in (piritualibus coni- . misit idem Johannes, ut habetur in litteris sicrip- tis Andegavi XI. die Novemb. 1446. postremo ad episcopatum Andegaverssem postulatus est ; ubi de illo agemus ; LXXXI I. PETRUS IV. Petrus de Fuxocardinalis de Fuxosenior nuncupatus, Aven. legatus, A rchembaldi Graillii vi- cecomitis Benearnii & Castillionis, ex Isabella Fuxensi, Matthæi Fuxensis comitis sorore & herede filius, Johanniscomitis Fuxensis vicecomi- tis Bearn. frater, adolescens Tolofæ optimis imbutus di fciplinis, habitum & institutum fratrunl p, M inorum, solemni profesiione in conventu Mor- lanensi Bearni tunc maxime florente vovit, ac postea dispensante pontifice, episcopus Lascur- rensis, & Convenarum ecclesiæ administrator perpetuus factus a Benedicto XIII. antipapa, creatur presoyter cardinalis tit. S. Stephani in Cœlio-monte 1399. æratis suæ vigesimo-sectin- do ; cui ab omnibus collegii sacri patribus pene <’In registro Paris. ecclefix (sol. 179.) Anno 1446. dic If. Julii nobilis magister Johannes de Bellavalle, magister in anibus, clericus t sacro-sanftæ sedis apostolicx protonotarius, administrator perpetuus archiepiscopatus Arelatensis & abbatir Montis-majoris ordinis stincti Benedicti, in provincia Provinciarumb admittirur ad canonicatum Panficnfem Jacobi de Cubri mone vacantem, arno 1441. fibi collatum a Dionyfio patriarcha Ait* tioctieno episcopo Parificnfi. Oo iij