Pagina:Gallia Christiana, 1715, T1.djvu/311

Haec pagina nondum emendata est

J47 ECCLESIAA ai caflellum Saracenis, amplius quam trecentis. suorum interfectis, ab eijdem efl captus, & in eorum naves deductus eji ac religatus, unde cl. libris argenti, & CL. mantellis, & CL.spathis, & CL. mancipiis, prater ea qua in placito data sunt, ad redemtionem ejus concessis *. Interea idem episcopus in navibus moritur XIII. calend. Octob. Saraceni autem accelerantes de redemtio- ne illius ingeniose, quafi non possent ibi amplius immorari, fi illum vellent recipere, redemtores illius redemtionem pro eo dare, ut accelerarent, edicunt, quod & factum efi. Et Saraceni susccpta omni redemtione, miserunt eundem episcopum se- dentem in cathedra, indutum vefiimentts sacer—. dotalibus cum quibus captus suerat, & velutproJ honore deportaverunt eum in terram e navibus. Redemtores autem illius volentes eum alloqui, & congratulari ei, invenerunt eum mortuum quem cum maximo luctu exportantes sep e lierunt x. cal. Octob. insepulcro quod fibi ipse paraverat. Sic ille pœnas dedit tum violati privilegii a S. Cæsario concesii suo monasterio, quo lub gravi interminatione stiis successoribus interdixerat omne jus in hoc cœnobio ; tum maxime Simoniaci pacti, quo abbatiam hanc emerat. XXXVII. ROSTAGNUS II. 1 Rostagnus monachus Anianæ, quam abba* tiam possedit cum Crudatensi, & cella Gorda- nica * in pago Ucetiensi, anno 871. v. idus Mar- tias jam impositus erat cathedræ Arelatensi, ut patet e charta convenientiæ cum Benedicto quodam, & uxore ejus Richildi, inita pro em. tione villæ Gaudiaci, ex tabulis ecclesiæ Are- latcnsis. Subscribunt autem huic instrumento Rostagnus archiepiseopus, Leventus præpofi- tus, &c. Anno 874. querelam inter Livardum præpositum S. Stephani, & presbyterum qui Ugiensem regebat ecclesiam, composuit, huic ; remittendo partem solidorum quos pendere tenebatur ; quia ecclesia hæc fuerat devastata. Cum an. 87$. ordinatio Adalgarii Æduorum episcopi catssa fuisset celebrandæ Cabiloni synodi, ubi præ ceteris gestis, concessum monasterio Trenorchiensi msigne privilegium, huic subfcripfit Rostagnus cum septem aliis metro- politams. Laudavit aliud privilegium, quod pro monasterio Carilocensi a se condito in pago Matsscensi, haud procul a Ligeri, Rutbertus Valentinensis episcopus impetravit. Frequens adfuit conciliis luo tempore habitis 5 Pontigo- nensi anno 876. Tricastino fecundo, an. S78. ubi libellum obtulit, de sultu migrandi de ec- clefix ad ecclesiam episcopis vel presbyteris i & de conjugio relicto adhuc uxore vivente, & alia superducta ; Mantalanensi anno 879. in qm Bofo coronam & regis titulum, consentientibus, imo rogantibus episcopis & proceribus, assumsit ; a quo principe obtinuit monasterium Cruda- tense, quod jam Rotlandus ejus decesser invaserat. Diploma Bosonisdaturi fumus in abbatibus Crudatensibus. Interfuit adhuc concilio Nemausensi, in Villa-portu anno 886. & Va- lentino anni 890. ubi Ludovico Bosonis filio regis nomen delatum. Huicarchiepiscopo Johannes VIII. suasvi- Tonius I. . E L A T E N S I S. J4S ces stiper ecclesias quæ simt in regno Galliarum commisit, ut docent epistolæ 93. &94> scripsit autem ad universus episcopos Gallia, ut Rosta- gno suo in Gallia vicario obed irent. Eidem & Sigebodo’Narbonensi papa delegavit causam inter Walefredum Uceticensem, & Ructcfre- dum Avenionensem episcopos, epistola 122. Alia quæ est 191. ipsijm & duos alios metropo- litanos Narbonensem & Aquensem hortatur, ut Nemausensiem episcopum a monasterii cujus- dam invasione coerceant, recusantemquc excommunicent. Hujusice præsiilis precibus Ludovicus rex Bosi>nis filius concesiit quemdam mansiim pro Regimundo præposito, anno 898. 2uod donum idem Ludovicus imperator con- rmavit an. 904. Adhuc Rostagni mentio habetur in libro authentico cathedralis ecclesiæ an. 902. videlicet in chartapactionisfactæex con- sensu congregationis S. Mephani.cum Eldegar- da devota femina pro quibusdam feudis. Ex tabulis quoque Massiliensis monasterii, ad Rosta- fni archiepiscopi preces, & Tuitberti comitis, .udovicus imperator Magno abbati coenobii S. Victoris restituit Arelate fiscum, qui Pinus vocabatur, aut dcnuo concedit cum salinis, & pisca- tionibu. XI— cal. Maii an. 904. indictione 7. imperii Ludo ; ici anno 4. Obiisse dicitur an. 913. XXXVIII. M ANASS E s. Post Rostagni mortem, quam diximus contigisse anno 913. vacavit siides usque ad annum sequentem ; necdum enim Arelatensis ecdesia pastorem habebat, quando facta est electio Pontii Arausicani episcopi, ut probat charta ejus electionis, anno 914. Ied paulo post eodem an. Manasses hanc obtinuit metropolim.Genus Ma- naflis indicatur in charta Roberti Burgundiæ ducis, pro restitutione Juliaci facienda Clunia- censibus, ubi legitur : Fuit Manasses ex majoribus & nobilioribus proceribus Burgundiæ natus patre Warncrio, matre vero Teutberga, &c. w ar- nerii patris sui iple meminit in charta, qua dat Aymardo abbati Cluniae, anno 13. Ludovici regis, res suas in comitatu Cabilonensi, quas patersuus w arnerius possederat. Nepos aut aflinis erat Hugonis Italiæ regis & comitis Provinciæ, cujus potentia fretus, Veronensem ecclesiam ex- siiio Rathcrii vacuam, Tridenti nam, Mantua, nam, imo & Mediolanensem invasit ecclesias. Neque iis contentus adhuc Anianensem devoravit abbatiam. Nec verebatur effrænatum ambitum tueri exemplo apostolorum principis, qui Romanam, Antiochenam, & Alexandrinam ecclesiam rexit. Ut res a Manasse gestas breviter prosequamur, obtinuit a Ludovico filio Bosonis tunc imperatore suo propinquo privilegium, quo asseruntur cccieliæ Arelatensi, & confirmantur antiquæ possessiones ; additis abbatiis B. Mariæ de Gordanicis, atque de Crudatis, quibus jam nonnulli archiepiscopi potiti erant, neaion Anianensi, quam ipfc primus invaserat. Datum est hoc instrumentum Viennæ calendis Februarii anno xx. Ludovici Augusti, qui respondet anno 921., incarnationis Domini. Exstat in vetusto exemplari S. Victoris Mas- M m ij